زاویه پیچش فوق العاده محور فورد 1916

امروزه سخت می‌توان خودرویی پیدا کرد که محور جلو و عقب آن به صورت یکپارچه ساخته شده باشد و محرک هم باشد (منظور از یکپارچه این است که خروجی چرخ راست و چپ محور جلو در یک پوشش فلزی مشترک قرار گرفته باشد و با حرکت محوری چرخ سمت چپ، چرخ سمت راست هم با آن حرکت کند)، به استثنای جیپ رانگلر، بعید می‌دانم خودرویی دیگر به این صورت ساخته شده باشد و اکثر خودروها محوری چند تکه دارند تا در صورت بالا رفتن یک چرخ، چرخ دیگر در حالت تعادل قرار داشته باشد و شاسی را در حالت استاندارد باقی بگذارد. اما در عوض می‌توان مدل‌های زیادی از این خودروها را در صده 1900 میلادی پیدا کرد که یکی از مشهور‌ترین آن‌ها فورد مدل T ساخته شده در سال 1916 میلادی است که در این زمینه قابلیت‌های خارج از جاده‌ای بالایی (البته در زمان خود) دارد.
نمی‌توان گفت که سیستم‌های محوری امروزی خودرو مطلوب نیستند، ولی بر روی خودروهای قدیم و یا حتی بر روی جیپ‌های رانگلر امروزی، از سیستم محوری یکپارچه استفاده می‌شود تا خودرو در مسیرهای ناهموار حرکتی بهتر داشته باشد، به همین دلیل است که جیپ رانگلر از صخره‌های بزرگ هم به راحتی بالا می‌رود.
سیستم محوری فورد مدل T هم به همین شکل ساخته شده است، چون زمان معرفی این خودرو، عمده مسیرهای تردد اتومبیل‌ها راه‌هایی بودند که یا خط آهن از آن‌ها عبور می‌کرد یا مسیر تردد گاوها بودند، به همین دلیل شرکت خودروسازی فورد برای ساخت خودرویی با قابلیت عبور از مسیرهای ناهموار، سیستم تعلیقی نیمه بیضوی شکل بر روی محورهای یکپارچه جلو و عقب نصب کرده است و همین موضوع باعث چرخش چندین درجه‌ای محور جلو نسبت به محور عقبش شده است.
در ویدیویی که در ادامه برای شما آپلود کرده‌ایم، مفهوم استفاده از چنین سیستم محرکی بهتر درک می‌شود، آن هم زمانی که تنها یک چرخ فورد مدل T را بر روی مانعی بلند می‌برند تا حد پیچش محور و شاسی را بسنجند که درانتها با نتیجه فوق العاده‌ای مواجه می‌شود.