قلب‌های تنفس طبیعی اسپرتی که همچنان تپش دارند

در سالیان دور به جای استفاده از یک سوئیچ و فرستنده، شروع بکار ماشین‌ها و موتورهایشان بوسیله یک هندل دستی صورت می‌گرفت که از جلو به میل لنگ متصل می‌شد و با چرخاندن آن، موتور شروع به حرکت می‌کرد تا اینکه سیستم‌های برقی و استارت اختراع شد که به عنوان یک پیشرفت بسیار مهم در صنعت خودروسازی برای نسل‌های گذشته قلمداد می‌شود. و یا مثلا موتورهای 8 سیلندر V شکل برای اولین بار در دهه 50 میلادی به وسیله جنرال موتورز روی کار آمدند که برای آن نسل که تشنه قدرت و صدا بودند، یک پیشرفت فوق العاده بشمار می‌رفت و دیگر مثال‌های اینچنینی مثل ECUها، انژکتور و سیستم‌های دیگر که تحولی در صنعت خودروسازی بوجود آوردند و باعث کنار رفتن سیستم‌های قدیمی با وظیفه‌ای مشابه شدند.
حال باتوجه به پوست اندازی‌های صنعت خودروسازی در جهت پیشرفت و توسعه، اخیرا نوبت به یک تحول مهم دیگر رسیده و آن هم جاودانه شدن موتورهای توربوشارژر میان خودروسازان است که کم کم موتورهای درون سوز تنفس طبیعی را مغلوب می‌کند و بیشتر هم بر روی اتومبیل‌های اسپرت و سوپراسپرت بکار گرفته می‌شوند. اما همچنان محصولاتی اسپرت و سوپر اسپرت وجود دارند که بسته به سنت دیرینه خود، همچنان از پیشرانه‌های تنفس طبیعی استفاده می‌کنند که در ادامه سعی داریم برخی از آنان را معرفی کنیم، محصولاتی که شاید در آینده‌ای نه چندان دور پیشرانه‌های توربوشارژر را به پیشرانه‌های تنفس طبیعی ترجیح دهند!.

- فراری F12
فراری ممکن است بر روی خودروی 488، خودروی کالیفرنیا و یا حتی خودروی GTC4 Lusso از یک پیشرانه توربوشارژر استفاده کرده باشد، ولی همچنان یک خودروی تنفس طبیعی منحصر به فرد دارد و آن هم خودروی فراری F12 برلینتا است که در سینه خود از یک موتور 6.3 لیتری دوازده سیلندر تنفس طبیعی با حداکثر قدرت 730 اسب بخاری و گشتاوری 690 نیوتن متری سود می‌برد.

- لامبورگینی
یکی از اصیل‌ترین کمپانی‌های بزرگ خودروسازی که توانایی تولید پیشرانه‌های توربوشارژر را دارد، اما صرفا به خاطر پایبند بودن به سنت‌های خود به سراغ پیشرانه‌های توربوشارژر نمی‌رود، همین کمپانی خودروسازی لامبورگینی خواهد بود که بر روی دو خودروی اصلی خود یعنی لامبورگینی هوراکان از پیشرانه‌ای 10 سیلندر تنفس طبیعی و همچنین بر روی لامبورگینی اونتادور هم از یک پیشرانه 12 سیلندر تنفس طبیعی استفاده کرده است. هرچند این خودروساز یک کانسپت هیبریدی تحت عنوان Asterion و همچنین خودروی شاسی بلند اوروس با پیشرانه‌ای توربو دوقلو را در برنامه کاری خود دارد که فعلا به مرحله تولید نرسیده‌اند.

- آئودی R8
یکی از اولین کمپانی‌های بزرگ خودروسازی جهان که برنامه توربوشارژ کردن تمامی محصولاتش را در دست دارد، کمپانی خودروسازی آئودی است که به همراه همتایان آلمانی خود در سر دارد تا سال‌های آینده فقط از پیشرانه‌های توربوشارژر بر روی محصولات خود استفاده کند، ولی در این میان همچنان یک خودروی تنفس طبیعی، آن هم پرچم دار اصلی این کمپانی خودروسازی دیده می‌شود که از یک پیشرانه 5.2 لیتری ده سیلندر تنفس طبیعی سود می‌برد و همچنان هم به عنوان یک رقیب اصلی برای مرسدس بنز AMG GT و همچنین خودروی پورشه 911 به شمار می‌آید. هرچند در آینده انتظار می‌رود که این پیشرانه حذف شده و جای آن را موتوری توربوشارژر کوچک‌تر بگیرد.

- پورشه 911 GT3
همه ما می‌دانیم که سری 911 به عنوان سوپر اسپرت‌های خارق العاده این خودروساز اشتوتگارتی شناخته می‌شوند که بهترین آن از لحاظ عملکرد و قابلیت‌های خروجی، پورشه 911 توربو عنوان شده است، اما در این میان خودروی 911 GT3 و یا حتی خودروی پورشه GT3 RS هم دیده می‌شود که در سینه خود از پیشرانه‌ای تنفس طبیعی با قدرت‌های متفاوت سود می‌برند که برای پورشه 911 GT3 حداکثر قدرتی 469 اسب بخاری تولید کرده و می‌تواند شتاب آن را به 3.5 ثانیه برساند، در حالی که پیشرانه GT3 RS با تولید حداکثر قدرتی 500 اسب بخاری می‌تواند به شتاب صفر تا صد 3.3 ثانیه‌ای دست پیدا کند. هرچند شرکت خودروسازی پورشه وعده بهبود عملکرد 911 GT3 در نسخه‌های بعدی را داده است.

- استون مارتین ونکویش S
خودروی خوش تیپ و خوش چهره استون مارتین ونکویش S هم درست مثل هم قطاران خود، از پیشرانه‌ای 6 لیتری دوازده سیلندر سود می‌برد که با قدرتی 600 اسب بخاری، حدودا 50 درصد قدرت بیشتر نسبت به پیشرانه مشابه استون مارتین DB7 تولید می‌کند که تقریبا 18 سال پیش راه اندازی شده است.