مقدمه
شاید با خودتان بگویید این دو خودرو چه ربطی بهم داشته‌اند که خودروبانک آن‌ها را برای مقایسه کنار هم قرار داده! راستش را بخواهید ما هم قبول داریم که این دو ماشین با اهداف متفاوتی تولید شده‌اند، اما از آنجایی که در کشورمان انتخاب‌های محدودی در هر رده قیمتی وجود دارد، ما مجبور هستیم تمامی حالات ممکن را بررسی کنیم تا شما همراهان گرامی بتوانید در میان این گزینه‌های انگشت‌شمار، به مناسب‌ترین انتخاب دست یابید. در واقع ما در این بررسی قصد داریم هیوندای النترا را با تویوتا پریوس مقایسه کنیم، نه به این دلیل که ببینیم کدام ماشین بهتر است، بلکه به این خاطر که بفهمیم کدام خودرو برای کدام سلیقه و فرد مناسب‌تر خواهد بود. پس اگر بودجه‌ای در حدود 450 میلیون تومان برای خرید ماشین اختصاص داده‌اید و به دنبال یک خودرو خانوادگی می‌گردید، این مقاله خودروبانک را از دست ندهید.
طراحی ظاهری
درست است که زیبایی امری سلیقه‌ای است اما وقتی نظر اکثریت مردم را جویا شویم می‌فهمیم که برای زیبایی هم یک سری معیار کلی وجود دارد و نمی‌شود همه چیز را به تفاوت سلایق ربط داد. به عنوان مثال میهمانان امروز ما از دو زبان طراحی کاملاً متفاوت استفاده کرده‌اند اما باید اعتراف کرد که حاصل کار به سود محصول هیوندای تمام شده و عامه مردم طراحی نماینده کره‌ای را بیشتر پسندیده‌اند.
البته طراحان تویوتا هم اهداف خاص خودشان را داشته‌اند و با شناخت کامل از بازار هدف و دیدگاه مشتریان این نوع اتومبیل‌ها، به این شکل و شمایل متفاوت و آینده‌نگرانه روی آورده‌اند. شاید به همین دلیل است که ظاهر غیرعادی پریوس که برای عموم مردم عجیب و نازیبا به نظر می‌رسد، در دید طرفداران این محصول مدرن و جالب جلوه می‌کند. ضمناً بد نیست اشاره کنیم که طراحی نامتعارف و بعضاً بی‌تناسب بسیاری از قسمت‌های پریوس (حتی چراغ‌های عقب، آینه‌ها و رینگ‌ها) بی‌دلیل نبوده و با هدف کاهش مقاومت در برابر هوا و در نتیجه صرفه‌جویی در انرژی "که هدف اصلی ساخت همچین خودرویی است" به این شکل درآمده.
در هر صورت پریوس با همین شکل و شمایل عجیب که بیشتر به هنرهای اُریگامی ژاپن شباهت دارد در ایران و جهان مورد استقبال قرار گرفته و این نشان می‌دهد که طرفدارانش با این خصوصیات ظاهری کنار آمده‌اند. نکته دیگر اینکه تویوتا پریوس به هیچ خودروی دیگری در خیابان شباهت ندارد و این قضیه برای افرادی که به دنبال متفاوت بودن هستند، خوشایند می‌باشد.
اما در سمت مقابل اوضاع 180 درجه تغییر می‌کند. در واقع طراحان هیوندای النترا برخلاف تیم طراحی پریوس تمامی سعی خود را به کار بسته‌اند تا خودرویی زیبا و عامه‌پسند خلق نمایند. در واقع اینجا هر آنچه که از یک سدان خوش‌قیافه انتظار داریم به تصویر کشیده شده است. چشمان کشیده و وحشی، جلوپنجره بزرگ، رینگ‌های اسپرت زیبا و سپرهایی خوش فرم که در کنار هم ترکیبی جذاب را بوجود آورده‌اند و این شکل و شمایل با سلیقه عموم مردم و بخصوص جوانان همخوانی کامل دارد. مهم‌تر اینکه ظاهر النترا با وجود تمامی جسارت‌ها و المان‌های اسپرتش، به هیچ عنوان شلوغ و بزک شده به نظر نمی‌رسد و بدلیل پختگی خطوط و هارمونی عالی میان قطعات، سنگین و شیک از آب درآمده است.
داخل کابین
با ورود به داخل کابین هم با دو سبک کاملاً متفاوت روبرو شدیم. پریوس در این قسمت نیز شباهت چندانی به ماشینهای عادی بازار ندارد و بیشتر به سفینه مدرنی که از آینده آمده شبیه است! همه چیز اینجا حالتی دیجیتال و پیشرفته دارد و نمایشگرهای جلو انواع و اقسام اطلاعات مورد نیاز را در اختیار سرنشینان قرار می‌دهند. حتی اهرم دنده هم بسیار فانتزی طراحی شده و فرم جالب و البته غیر معمولی دارد. البته اکثر قسمت‌های کابین از پلاستیک ساخته شده‌اند اما جنس این پلاستیک‌ها انصافاً مناسب است و این قضیه در کنار سابقه فوق‌العاده تویوتا در ساخت ماشینهای با دوام، حس اطمینان کافی را به مشتری القاء می‌نماید.
ولی با تمامی این تعاریف باید به شما هشدار بدهم که طراحی داخلی پریوس به هیچ عنوان عامه‌پسند نیست و چه بسا با نشستن پشت فرمانش حس بدی به شما دست بدهد. به عنوان مثال ماشین‌بازهای سنتی معمولاً ترجیح می‌دهند به غیر از خودشان کسی به اطلاعات پشت آمپر دسترسی نداشته باشد و حتی خیلی‌ها از جمله خود من معتقدند بهتر است کنسول میانی به سمت راننده متمایل باشد تا کاکپیت خلبان از خدمه و مسافران جدا گردد! اما کابین پریوس اصلاً از همچین منطق خودخواهانه‌ای پیروی نمی‌کند و برعکس با الگوبرداری از خودروهای آینده که مجهز به سیستم خودران هستند، تمامی سرنشینان را از وضعیت اتومبیل آگاه می‌سازد. این سبک طراحی برای افرادی که به دنبال خودرویی متفاوت و مدرن هستند بسیار لذت بخش است ولی برای ماشین‌بازهای سنتی اصلاً خوشایند نیست.
اما داخل هیوندای النترا همه چیز با همان نظم و ترتیب معمول، که از یک سدان عادی انتظار می‌رود سر جایش قرار گرفته است. تنها مشکل این است که خطوط کلی و قطعات داشبورد طراحی نسبتاً ساده‌ای دارند و این مورد با ظاهر اسپرت و جسور اتومبیل همخوانی چندانی ندارد. در واقع با دیدن چهره عصبانی و پرخاشگر النترا انتظار کابینی با روحیات اسپرت‌تر و خلاقانه‌تر داشتیم اما اینجا همه چیز زیادی منظم و اتوکشیده طراحی شده است. هرچند نباید از این نکته غافل شد که این تم جدید طراحی، با اینکه نسبت به مدل‌های فضایی نسل قبلی النترا مقداری ساده‌تر شده، اما در عوض ارگونومی بسیار بهتری دارد و با فضاسازی مناسب و دسترسی عالی به قطعات، ارتباط نزدیک‌تری میان انسان و اتومبیل ایجاد می‌کند. کیفیت متریال استفاده شده هم در قیاس با نسل‌های قبلی بهبود محسوسی داشته و حس خوبی به سرنشینان می‌دهد.
در خصوص فضای داخلی هم باید گفت هر دو اتومبیل برای 4 سرنشین بزرگسال جای کافی را در اختیار قرار می‌دهند اما برای نفر پنجم یا افراد قدبلند، صندلی عقب النترا مقداری راحت‌تر است. در مورد صندوق عقب نیز وضعیت هر دو اتومبیل مناسب ارزیابی شد و میتوان برای سفرهای خانوادگی روی این دو محصول حساب باز کرد.
امکانات رفاهی و ایمنی
در این بخش اوضاع هر دو ماشین رو به راه است. در یک سوی میدان نماینده‌ای مدرن و آینده‌نگر از تویوتا قرار گرفته که در نمونه‌های فول آپشن لیست‌بلند بالایی از امکانات رفاهی و ایمنی از قبیل: ایربگ‌های جلو، جانبی و پرده‌ای بهمراه ایربگ زانویی راننده، ترمزهای ضد قفل مجهز به ABS و EBD ، ترمز کمکی، سیستم بازیابی انرژی حاصل از ترمز، کنترل ایستایی در سربالایی و کنترل سرعت در شیب، سیستم کنترل پایداری الکترونیکی، کروز کنترل هوشمند، سامانه پیشگیری از تصادفات، رادار نقطه کور، سنسور فشار باد تایرها، چراغ‌های اتوماتیک مجهز به دیلایت و تنظیم ارتفاع اتوماتیک، فرمان برقی حساس به سرعت، هدآپ دیسپلی، نمایشگر 7 اینچی لمسی، نمایشگر 4.2 اینچی صفحه کیلومتر، سنسورهای پیرامونی، دوربین دنده عقب، سیستم ورود و استارت بدون کلید، درب صندوق برقی، شارژر وایرلس، تهویه مطبوع خودکار، امکان انتخاب 4 حالت برای رانندگی و ... را در اختیار قرار می‌دهد.
و در سوی دیگر هم با خودروسازی روبرو هستیم که همیشه به ارائه آپشن‌های عالی در هر رده قیمتی معروف بوده و برای این فرزندش هم امکانات مناسبی از قبیل کیسه هوا برای راننده و سرنشینان کناری به همراه ایربگ‌های جانبی و پرده‌ای (بعلاوه ایربگ زانوئی راننده برای نسخه فول وارداتی)، ترمزهای مجهز به ABS و EBD، ترمز کمکی، کنترل کشش و پایداری الکترونیکی، کنترل ایستایی در سربالایی، رادار نقطه کور، کروز کنترل، سیستم TPMS ، کیلس و استارتر دکمه‌ای، سانروف برقی، قابلیت انتخاب نوع رانندگی DMS، روکش‌های چرمی، تنظیم برقی صندلی راننده به همراه حافظه، گرمکن فرمان و صندلی‌های جلو و عقب، سردکن صندلی‌های جلو، تهویه مطبوع اتوماتیک دو منطقه‌ای، درب صندوق عقب هوشمند، سنسورهای پارک بهمراه دوربین دنده عقب، نمایشگر مرکزی، نمایشگر TFT پشت آمپر و چراغ‌های هوشمند مجهز به سیستم مشایعت و ... را تدارک دیده است.
ضمناً همانطورکه مشاهده کردید این دو ماشین علاوه بر آپشن‌های رفاهی و فانتزی از امکانات امنیتی مناسبی هم برخوردار هستند و این قضیه در کنار استحکام مناسب شاسی و بدنه باعث شده که هر دو خودرو از تست‌های سخت‌گیرانه موسسه بیمه برای ایمنی بزرگراه‌‌های آمریکا یا همان IIHS سربلند بیرون آیند و نمرات خوبی به دست آورند.
پیشرانه و سیستم انتقال قدرت
به اصلی‌ترین تفاوت میان میهمانان امروزمان رسیدیم. جایی که در یک طرف خودرویی عادی و در طرف دیگر ماشینی هیبریدی قرار گرفته که هیچ ربطی به یکدیگر ندارند!
زیر کاپوت النترا یک پیشرانه 4 سیلندر تنفس طبیعی با حجم 2 لیتر قرار گرفته که قادر است حداکثر 152 اسب بخار قدرت و 195 نیوتن‌متر گشتاور را توسط یک گیربکس 6 سرعته اتوماتیک روانه چرخ‌های جلویی کند و بر خلاف نمونه 1.8 لیتری قبلی، به شتاب مناسبی دست یابد.
اما وضعیت پریوس مقداری پیچیده‌تر است. در واقع موتور بنزینی این ماشین علیرغم حجم 1.8 لیتری خود چندان پر توان نیست و فقط 95 اسب بخار قدرت و 142 نیوتن‌متر گشتاور تولید می‌کند. اما تصور نکنید که مسئولان تویوتا فناوری استخراج قدرت بیشتر از همچین پیشرانه‌ای را نداشته‌اند. در حقیقت موتور پریوس از نوع اتکینسون است و تکنولوژی‌های بکار رفته در آن بیشتر به دنبال کاهش مصرف و آلایندگی بوده تا افزایش قدرت. برای کمبود قدرت هم از دو الکتروموتور (برای حرکت و تولید برق) استفاده شده که 72 اسب بخار قدرت و 163 نیوتن‌متر گشتاور تولید میکنند. البته برای بدست آوردن توان نهایی پریوس نباید قدرت پیشرانه‌ها را باهم جمع کرد بلکه می‌بایست برایند کلی که 121 اسب بخار قدرت و 142 نیوتن‌متر گشتاور است را مدنظر قرار دهیم. گیربکس هم از نوع E-CVT می‌باشد تا مکانیسم انتقال قدرت در شرایط اقتصادی کامل انجام گردد.
| خودرو | هیوندای النترا | تویوتا پریوس |
| پیشرانه | 4 سیلندر 16 سوپاپ | 4 سیلندر 16 سوپاپ |
| حجم موتور | 2 لیتر | 1.8 لیتر |
| حداکثر قدرت | 152 اسب بخار در دور 6200 | 121 اسب بخار در دور 5200 |
| حداکثر گشتاور | 195 نیوتن متر در دور 4000 | 142 نیوتن متر در دور 3600 |
| گیربکس | 6 سرعته خودکار | e-CVT |
| شتاب | 9.9 ثانیه | 10.6 ثانیه |
| حداکثر سرعت | 205 کیلومتر در ساعت | 180 کیلومتر در ساعت |
| مصرف سوخت | 7.5 لیتدر ترکیبی | 3.6 لیتر ترکیبی |
همانطورکه در جدول مقایسه‌ای فوق مشاهده کردید، النترا به کمک قدرت و گشتاور بالاتر به شتاب بهتری دست یافته اما در عوض پریوس قادر است با مصرف سوخت مشابه، مسافتی در حدود دو برابر (در شهر حتی بیشتر) از النترا را طی نماید که این اختلاف واقعاً چشم‌گیر و جالب است. بد نیست به این نکته هم اشاره کنیم که ماشینهای هیبریدی مثل پریوس برخلاف ماشینهای عادی در جاده مصرف سوختی بالاتر از شهر دارند که این مورد بدلیل دخالت بیشتر موتورهای بنزینی در سرعت های بالاتر می‌باشد.
تجربه رانندگی
در طول بررسی بارها اشاره شد که این دو خودرو با اهداف مختلف و برای سلایق کاملاً متفاوتی ساخته شده‌اند و این قضیه در مقایسه ظاهر، کابین و مشخصات فنی به وضوح دیده شد. پس جای تعجب ندارد که در بخش تست عملی هم با دو تجربه کاملاً متفاوت مواجه شدیم. پشت فرمان پریوس اولویت بر دو اصل کلی پایه‌ریزی شده. اولی ویژگی‌های اقتصادی مثل کم مصرف بودن و دوم رفاه و آسایش سرنشینان. سایر پارامترها نظیر هیجان و لذت رانندگی در اولویت پایین‌تری قرار گرفته‌اند.
فرمان ماشین بسیار نرم و روان است و سیستم تعلیق هم به خوبی ضربات ناشی از دست‌اندازها را در خود هضم می‌کند. تمامی این موارد در کنار سکوت کم‌نظیر کابین، حس آرامش مثال زدنی را برای مسافران به ارمغان آورده‌اند. اما همین ویژگی‌های مثبت برای افرادی که بدنبال هیجان رانندگی هستند تبدیل به نکاتی منفی می‌شوند. به عنوان مثال فرمان نرم پریوس اطلاعات دقیقی از وضعیت چرخ‌ها به راننده نمی‌دهد. در پیچ‌های تند هم با وجود پایداری قابل قبول و عملکرد کم نقص سیستم‌های کنترل پایداری، باز هم حس سبکی و کم فرمانی نسبی در سرعت‌های بالاتر احساس می‌شود. حتی سکوت بیش از حد کابین هم ممکن است برای ماشین‌بازهای سنتی مقداری عجیب و غیرعادی باشد.
در خصوص توانایی‌های حرکتی نیز اوضاع به همین منوال است. یعنی پریوس به عنوان یک خودرو اقتصادی و خانوادگی شرایط ایده‌آلی دارد. قادر است در سرعت‌های پایین فقط با موتورهای الکتریکی خود حرکت کند و در سرعت‌های بالاتر هم با استفاده همزمان از تمامی موتورها با حداقل سوخت به شتاب و کشش قابل قبولی دست یابد. در واقع شما پشت فرمان پریوس به لطف گشتاور خطی موتورهای الکتریکی و رفتار هوشمندانه جعبه دنده CVT هیچ مشکلی در عبور از سربالایی‌ها یا انجام سبقت‌گیری‌های جاده‌ای نخواهید داشت. اما با این حال اگر بدنبال لذت رانندگی و واکنش‌های عالی به پدال‌ها باشید، اینجا خبرهای خوبی برایتان نداریم. به عنوان مثال شتاب‌گیری پریوس حتی در حالت Power Mode هم خیلی عالی نیست و جعبه دنده CVT نیز طبق ذاتش رفتاری بدور از خشونت و هیجان ارائه می‌کند. در هنگام ترمزگیری هم عملکرد خاص سیستم بازیابی انرژی نیروی ترمز، حس خالص رانندگی را مقدرای خدشه‌دار کرده است. هرچند اگر نیاز به توقف فوری داشته باشید و پدال ترمز را تا انتها بفشارید اتومبیل به خوبی به درخواست شما واکنش نشان می‌دهد اما در هنگام رانندگی عادی، عادت کردن به پدال ترمز پریوس به مقداری زمان نیاز خواهد داشت.
به طور خلاصه میتوان گفت تویوتا پریوس بدلیل سکوت مناسب کابین، کیفیت سواری خوب، امکانات و ایمنی بالا، توانایی‌های حرکتی کافی و مصرف سوخت بهینه، یک گزینه ایده‌آل برای رانندگی خانوادگی و بدور از تنش است اما برای دوست داران سرعت و هیجان جذابیت زیادی ارائه نمی‌کند.
حال نگاهی هم به هیوندای النترا داشته باشیم. همین ابتدای کار بگوییم که با دیدن ظاهر اسپرت و پرخاشگر النترا نباید تصور کنید با یک سدان اسپرت و فوق‌العاده وحشی طرف شده‌اید! خیر از این خبرها نیست! اما این فرزند هیوندای در قیاس با پریوس حس و حال هیجان بالاتری به راننده و سرنشینان منتقل می‌کند و به جوانانی که فرمان‌پذیری بهتر و شتاب برتر را به سواری نرم‌تر و ویژگی‌های اقتصادی ترجیح می‌دهند، لذت بیشتری هدیه می‌دهد. نکته دیگر اینکه حس رانندگی با النترا خالص‌تر است و راننده با اتومبیل ارتباط نزدیک‌تری برقرار می‌کند. در واقع داخل پریوس احساس می‌کنید که میهمان تویوتا هستید و اتومبیل مشغول میزبانی از شماست. اما پشت فرمان النترا اینطور به نظر می‌رسد که ماشین دوست و رفیقتان است و در حال خوش گذرانی در کنار هم هستید! خوب هر کدام از این دو ویژگی نکات مثبت و منفی خاص خودشان را دارند. مثلاً دست‌یابی به لذت رانندگی بیشتر با النترا، به قیمت کاهش آرامش و نرمی کابین و مصرف سوخت بالاتر اتومبیل تمام شده که از دید برخی ارزشش را دارد و از دید برخی دیگر خیر.
در خصوص دید به اطراف و میزان تسلط هم باید گفت هر دو ماشین شرایط قابل قبولی دارند اما دید قسمت پشت سر النترا بهتر از رقیب ژاپنی‌اش است. هرچند که این روزها با توجه به وجود انواع و اقسام دوربین و سنسور و رادار شاید این مورد خیلی به چشم نیاید. ضمن اینکه پریوس هم توانسته به لطف طراحی هوشمندانه صندوق عقب، بخشی از این نقطه ضعف را جبران نماید.
بررسی شرایط خاص کشور و جمع بندی پایانی
همه می‌دانیم که در کشور ما شرایط خودرویی بسیار خاص و ویژه است. اینجا بالا بودن قیمت ماشین از یک طرف و ارزان بودن بهای سوخت از طرف دیگر، باعث شده که برگ‌های برنده اصلی پریوس "به عنوان یک خودرو اقتصادی و کم مصرف" تا حد زیادی خنثی شوند. به زبان ساده‌تر کسی که توان خرید ماشین 400 الی 500 میلیونی را دارد، بعید است که بخاطر 100 هزار تومن صرفه‌جویی در مصرف سوخت ماهانه، از خودرو مورد علاقه‌اش دست بکشد! البته دوست‌داران محیط زیست معتقدند استقبال از این ماشین‌ها می‌تواند به فرهنگ‌سازی و ایجاد رغبت در میان واردکنندگان و خودروسازان وطنی منتهی شود تا جامعه رفته‌رفته به سمت ماشینهای پاک سوق داده شود. خوشبختانه یک سری طرح‌های تشویقی مثل معافیت‌های خاص و تردد ساده‌تر در محدوده آلوده شهرها نیز برای این ماشین‌ها در نظر گرفته شده بود. اما در هر صورت در شرایط فعلی، فروش تعداد اندکی خودرو هیبریدی برای کشوری که میزبان میلیون‌ها پراید و تیبا و سمند، با فن آوری بسیار قدیمی و آلایندگی شدید می‌باشد، تاثیر چندانی در اصل قضیه ایجاد نخواهد کرد. در واقع بهبود این روند به یک عزم ملی و دولتی نیاز دارد. بگذریم!
خوب پس با این اوصاف حتماً فکر می‌کنید تویوتا پریوس که در شرایط کشور ما کارت‌های برنده اصلی‌اش را از دست داده، شانس چندانی در برابر رقیب خوش تیپ امروزش نخواهد داشت. اما این طور نیست. خوشبختانه تویوتا پریوس علاوه بر پاک بودن ویژگی‌های مثبت دیگری هم دارد که می‌تواند با کمک آن‌ها رقابت را ادامه دهد. به عنوان مثال این محصول تویوتا به یاری گشتاور خطی پیشرانه الکتریکی که از همان ابتدای حرکت در اوج قرار دارد، توانسته کمبود قدرتش را تا حدود زیادی جبران کند و به شتاب قابل قبولی دست یابد. سواری‌اش نرم و راحت است، امکانات کافی و ایمنی بالایی دارد و از نظر استهلاک و کیفیت نیز همچون تمامی محصولات تویوتا زبانزد می‌باشد. پس پریوس حتی در شرایط خاص کشور ما هم جذابیت‌های بسیاری دارد و می‌تواند نظرات زیادی را به خود جلب نماید. تجربه چند سال اخیر هم ثابت کرده که علیرغم تمامی حرف و حدیث‌هایی که پشت سر پیچیدگی‌های فنی ماشینهای هیبریدی و آینده نامعلوم شرایط خدماتی‌شان در کشورمان وجود دارد، باز هم استقبال از آن‌ها مناسب بوده و این نشان می‌دهد هموطنانمان به تکنولوژی‌های روز علاقه زیادی دارند و دردسرهایش را به جان می‌خرند. تویوتا پریوس مدل 2017 صفر کیلومتر در بازار آزاد حدود 440 الی 460 میلیون تومان قیمت دارد.
اما آن سوی میدان را هم فراموش نکنیم. هیوندای النترا به هیچ عنوان رقیب ساده‌ای نیست. فقط جذابیت‌های ظاهری‌اش کافی است که هوش از سرتان ببرد و برای خریدش مجاب شوید. تازه وقتی هوش و حواستان سر جایش آمد و به سایر خصوصیاتش رجوع کردید باز هم از انتخابتان پشیمان نخواهید شد. درست است که سواری‌اش مقداری خشک‌تر، مصرف سوختش بالاتر و ماندگاری قطعاتش کمتر از تویوتا پریوس است، اما در عوض با شتاب‌گیری و از آن مهم‌تر لذت رانندگی برتر، فرمان خوش دست‌تر و هندلینگ بهتر می‌تواند دل خیلی‌ها را بدست آورد. بخصوص ماشین‌بازها و جوان‌ترها که جاذبه‌های ظاهری و باطنی اسپرت‌تر این ماشین را به ویژگی‌های آینده‌نگرانه و اقتصادی پریوس ترجیح می‌دهند. ضمناً شما با خرید هیوندای النترا در کنار ایمنی بالا، خودرویی با تکنولوژی فنی ساده‌تر خریداری کرده‌اید که در شرایط بحرانی تعمیرات کم دردسرتری دارد و در صورت ادامه تحریم‌ها احتمالاً با افت قیمت کمتری در آینده مواجه خواهد شد. لازم به یادآوری است که هیوندای النترا کرمان موتور مدل 97 در زمان انتشار مقاله در بازار آزاد، حدود 424 الی 445 میلیون تومان قیمت دارد.
