بقای
فرمول یک وابسته به توانایی تیمهایش در مقابله با بحران کرونا است. در حقیقت فرمول یک بستهای کامل از زنجیره تیمها، برگزارکنندگان، پوشش دهندگان و هواداران است. اگر هر کدام از این قسمتها دچار نقصی شوند کل این بسته به مشکل برخواهد خورد. اما اصلیترین قسمت این بسته تیمها هستند. تیمهایی که در شرایط کنونی به شدت تحت تاثیر بحران مالی میباشند و حتی گمانه زنی میشود که تعدادی از آنها قادر به ادامه فعالیت در فرمول یک را نداشته باشند. اگر در چنین شرایطی فرمول یک نتواند از تیمهایش مراقبت کند با مشکلی بسیار بزرگتر روبرو خواهد شد. اگر تولید کنندهای را از زنجیره خارج کنید، مشتریهایش را نیز از دست خواهید داد. اگر یک یا دو تیم از فرمول یک خارج شوند، چگونه میتوانید بقیه سرمایهداران و خریداران احتمالی امتیاز این تیمها را مجاب کنید که در شرایط مشابه این اتفاق برایشان نخواهد افتاد؟ پس اگر فرمول یک میخواهد شانس و احتمال پیوستن تیمهای جدید به این ورزش را از بین نبرد، باید از تمامی این ده تیم حمایت کند.
برای برررسی میزان در ریسک بودن تیمهای فرمول یک، بیایید ابتدا نگاهی کلی به آنها بیاندازیم و ببینیم هر تیم تا چه حد وابسته به تیمهای دیگر است و هر تیم چقدر در ریسک خروج میباشد:
• کارخانههای خودرویی که کل خودروی فرمول یکشان را خودشان تولید میکنند (مرسدس، فراری، رنو)
• تیمهای خواهر که تکنولوژیشان را با کارخانهای دیگر به اشتراک میگذارند (ردبول، آلفا تائوری)، که از موتور هوندا استفاده میکنند.
• تیمهایی که خودروی فرمول یکشان را در کارخانه خود تولید میکنند و تنها موتور را از کارخانهای دیگر خریداری میکنند (مکلارن، ویلیامز)
• تیمهایی که خودروی فرمول یکشان را در کارخانه خود تولید میکنند و کل پاوریونیت را از کارخانهای دیگر خریداری میکنند (آلفارومئو)
• تیمهایی که اکثر تکنولوژیهای خودروی خود را خریداری میکنند (هاس، ریسینگ پوینت)
حال در نظر بگیرید که بودجه سالانه این تیمها بین 125 میلیون دلار (ویلیامز) تا 435 میلیون دلار (فراری، به جز پاوریونیت) متفاوت است. از طرفی دیگر تعداد کارکنان تیمها بین 250 نفر (هاس) تا 1000 نفر (مرسدس، به جز بخش پاوریونیت که با احتساب آن 500 نفر دیگر به این رقم اضافه خواهد شد) متغیر است. بدین ترتیب یک نسخه واحد درد این تیمها را دوا نخواهد کرد. اکثر اسپانسرهای این تیمها نیز در بحران مالی به سر میبرند و این بحران جدیتر از هر زمان دیگری است. در سال 2008 نمونه دیگری از بحران مالی در فرمول یک را تجربه کردهایم. در آن سالها و بحران اقتصادی که گریبان دنیا را گرفته بود باعث شد تا اکثر سازندگان این ورزش از آن خارج بشوند. هوندا اولین تیمی بود که از فرمول یک خارج شد. در مصاحبه اخیر زک براون آثار نگرانی وی بسیار مشهود بود. از نظر او چهار یا احتمالا پنج تیم در خطر جدایی از فرمول یک هستند.
در این مقاله میخواهیم بررسی کنیم که تیمهای فعلی فرمول یک، به ترتیب رتبهای که در فصل گذشته کسب کردهاند، تا چه در خطر هستند. در ابتدا بیایید چند بازه بر اساس درصد احتمال خروج از فرمول یک تعریف کنیم:
• 1: 19% - 0% (بسیار کم)
• 2: 39% - 20% (کم)
• 3: 59% - 40% (متوسط)
• 4: 79% - 60% (زیاد)
• 5: 99% - 80% (بسیار زیاد)
مرسدس (4) (در صورت ادامه فعالیت به عنوان تامین کننده موتور: 3)
قیمت سهام کارخانه مادر آنها در طول این دوران تا %50 سقوط کرده است. با اینکه مدیران تیم مرسدس بسیار در مورد ماندن در فرمول یک خوشبینانه صحبت کردهاند، سران دایملر از کاهش سود سالانه سخن گفتهاند و این مورد چیزی جز اخطار برای مرسدس نیست. اما برخلاف پشت صحنه، مرسدس در تلاش برای رای آوردن سقف بودجه 150 میلیون دلاری برای فصل آینده است و بعضی تیمها برای رقم 125 میلیون دلار. توتو ولف، مدیر تیم مرسدس، بعد از کسب شش عنوان قهرمانی متوالی به همراه تیم مرسدس، در آستانه اتمام قراردادش با دایملر است و باید به زودی با سران آن بر سر این موضوع صحبت کند.
مرسدس
فراری (2)
قیمت این برند به نسبت دیگران کاهش کمتری، و تا کنون در مثابل این بحران ایستادگی خوبی داشته است. این برند لوکس به دو دلیل فعالیت خود را در فرمول یک ادامه داده است: درآمد این تیم از فرمول یک، که در سال گذشته چیزی حدود 200 میلیون دلار تخمین زده شده است، و درآمد حاصل از اسپانسرهایش. با توجه به اینکه لیبرتی مدیا نمیتواند تخمینی در مورد درآمد فصل 2020 فرمول یک داشته باشد، فراری نیز در مورد درآمدش نمیتواند با اطمینان برنامه ریزی کند. طبق تخمینهای اولیه این درآمد تا %50 درصد کاهش خواهد یافت.
از طرفی دیگر اسپانسرها نیز در حال بالا و پایین کردن شرایط برای ادامه حضور در فرمول یک هستند و فراری بعد از 70 سال حضور در این ورزش، برای اولین بار باید به شکل جدی در مورد آیندهاش در فرمول یک فکر کند، مخصوصا اگر چند تیم از فرمول یک خارج شوند. این خروج تیمها میتواند به شدت به وجهه فرمول یک ضربه بزند و یکی از مهمترین منابع درآمد فراری را به خطر بیاندازد.
فراری
ردبول (2) (در صورت خروج هوندا: 4)
مهمترین عامل برای ردبول، مالک این کارخانه است. دیتریش ماتشیتز، ضربه مالی سنگینی از قرنطینه و تعطیلی کسب و کارها خورده است، زیرا این برند نوشیدنی در هتلها، رستورانها و ... حضور گستردهای دارد و در حال حاضر اکثر آنها تعطیل هستند. به نظر میرسد وقت آن رسیده که ماتشیتز به منطقی بودن داشتن دو تیم در فرمول یک (ردبول و آلفا تائوری) فکر کند. اگر هوندا تصمیم به ترک فرمول یک بگیرد هر دوی این تیمها بر سر دو راهی بزرگی قرار خواهند گرفت.
ردبول
مکلارن (3)
دومین تیم پر سابقه فرمول یک نیز این روزها حال و هوای خوبی ندارد. در ماههای اخیر این کارخانه مبلغی معادل 350 میلیون دلار سرمایه درخواست کرده است تا اولویتشان را از فرمول یک، به خط تولید خودروهای جادهای خود عوض کنند. در واقع حضور این کارخانه در رقابتهای IndyCar و WEC نیز میتواند بازار بهتری برایشان فراهم کند و این یکی از دلایل دور شدن مکلارن از فرمول یک است.
مکلارن
رنو (4)
کارخانه فرانسوی سابقه کنار کشیدن از فرمول یک را دارد، آن هم وقتی که در سالهای 2005 و 2006 قهرمان شده بودند. نتایج ضعیف رنو در بازگشت به فرمول یک، در آیندهای نه چندان دور این سوال را در ذهن سران این کارخانه ایجاد خواهد کرد که چرا در چنین شرایطی باید در فرمول یک تیم داشته باشیم؟ اگر رنو مطمئن باشد که حضورش سودآور خواهد بود شاید شانسی برای بقا در این ورزش داشته باشد، اما این قولی است که در چند سال اخیر به سران این کارخانه داده شده و تیم فرمول یک رنو موفق به عمل کردن به آن نشدهاند.
رنو
آلفا تائوری (4) (در صورت خروج هوندا: 5)
سرنوشت این تیم نیز به مانند ردبول، بسیار به تصمیم ماتشیتز وابسته است. نکتهای که ایجاد تفاوت میکند این است که برای کارخانه ردبول، تیم ردبول محور اصلی فعالیت در فرمول یک است و آلفا تائوری در حال تبلیغ برند لباس خود میباشد.
آلفا تائوری
ریسینگ پوینت (3)
این تیم در سال 2018 به مالکیت لارنس استرول درآمد و طی چند روز اخیر خبر خرید سهام استون مارتین توسط او نیز منتشر شد و بدین وسیله سال بعد شاهد حضور استون مارتین در فرمول یک خواهیم بود. در واقع همان تیم ریسینگ پوینت با اسم استون مارتین حاضر خواهد شد. با اینکه آینده ریسینگ پوینت بسیار روشن دیده میشود، اما سرنوشت این تیم بسیار در گرو تصمیم مرسدس برای حضور در فرمول یک است.
ریسینگ پوینت
آلفارومئو (سائوبر) (4)
این تیم توسط مالکان سوئیسی اداره میشود و در طی سالهای اخیر هدف آنها رسیدن به پیشرفت و بالا آوردن ارزش این تیم بوده تا در آینده این تیم را به فروش برسانند. در این سالها فردریک واسر مدیریت این تیم را بر عهده داشته است، ولی اگر مالکان این تیم به این نتیجه برسند که بودجه سال آینده برای آنها غیر قابل دسترسی خواهد بود، به احتمال زیاد به سمت درهای خروج خواهند رفت. گفتنی است که قسمتی از سرمایه اصلی این تیم توسط وام تامین شده است. قرارداد فعلی این تیم با آلفارومئو تا سال 2021 معتبر میباشد اما بعید است که این قرارداد تمدید شود.
آلفارومئو
هاس (5)
جین هاس، مالک این تیم، تا آخر امسال به این تیم متعهد است و در پایان این فصل تصمیم میگیرد که آیا این تیم میتواند به موفقیتی در فرمول یک دست یابد یا خیر. همانطور که در مصاحبههای اخیر بیان کرده است، در فصل گذشته موفق به کسب جایگاهی بهتر از نهم نشدهاند و پیشرفت بسیار زیادی باید داشته باشند تا بتوانند جین هاس را قانع کنند که در فرمول یک بماند. حال با بحران فعلی و برگزاری تعداد بسیار کمتری مسابقه و درآمد کمتر، احتمالا جین هاس بیشتر از قبل در حال فکر کردن به خروج از فرمول یک است.
هاس
ویلیامز (5)
سومین تیم پر سابقه فرمول یک در بحرانیترین وضعیت قرار دارد. نتیج چند فصل اخیر آنها اصلا قابل مقایسه با آن تیم موفقی که از ویلیامز میشناسیم نیست و همین عامل باعث بوجود آمدن بحران مالی ای تیم حتی قبل از کروناست. حالا با بحران کرونا این وضعیت به شدت تشدید یافته است و این تیم تا آخرین قطره خونش در حال مبارزه برای بقاست.
ویلیامز
در چنین وضعیتی اعمال سقف بودجه برای سال آینده تصمیمی بسیار درست است، اما برای جلوگیری از وقوع فاجعه در این ورزش، سران فرمول یک باید به سرعت راه حلی برای جذب و ذخیره پول و درآمد برای تیمها باشد. ساختن دستگاههای تنفسی برای کمک به جامعه پزشکی ایدهای فوقالعاده برای جذب درآمد بوده است، اما باید در جامعه فرمول یک اتحاد بیشتری شکل بگیرد تا همه بتوانند از این بحران به سلامت عبور کنند.
• تمامی تحلیلهای این مقاله توسط دیتر رنکن، تحلیلگر و ژورنالیست موتوراسپرت، نوشته شده است.