لوئیس همیلتون، دارنده شش عنوان قهرمانی جهان فرمول یک، می‌گوید که بعضی روزها در قرنطینه به خروج از
فرمول یک فکر کرده است. وی در سال پایانی قرارداد خود با مرسدس قرار دارد و به دنبال رسیدن به رکورد هفت قهرمانی مایکل شوماخر است. همیلتون در خصوص آینده‌اش در این ورزش می‌گوید:
" در نهایت از نظر ذهنی بستگی به احساس خوب شما در مورد خودتان دارد. بستگی به این دارد که به نحوی از اینکه عاشق خودتان هستید، اطمینان پیدا کنید. شما باید واقعا بتوانید عاشق خودتان، و در تنهایی خود راحت باشید. من واقعا در تلاش بوده‌ام تا برای خودم وقت بگذارم و از اینکه از [توانایی‌های] خودم قدردانم، بفهمم چه کارهایی را عالی انجام می‌دهم و بفهمم چه زمانی شکست می‌خورم و آن کار را خوب انجام نمی‌دهم، مطمئن شوم. این خوب است. و اینکه نباید زیاد به خودتان سخت بگیرید و همه این چیزهای متفاوت [را در نظر داشته باشید].
بعضی وقت‌ها از خواب با حس اضطراب بیدار می‌شوم، انگیزه برای تمرین کردن ندارم. حس می‌کنم که ’خدایا، به کجا داریم می‌رویم؟ چه پیش می‌آید؟ آیا باید به مسابقه دادن ادامه دهم؟‘ به همه این‌ها فکر می‌کنم و بعد به این حال در می‌آیم ’لعنت بهش‘، و ساعتی بعد یا هرچقدر، این حس می‌گذرد و من با خودم می‌گویم ’لعنتی! من عاشق کارم هستم! چرا باید ادامه ندادن را در نظر بگیرم؟"
 [4433x3026] (Custom).jpg)
لوئیس همیلتون، مرسدس
همیلتون می‌خواهد از پیشرفتش موقع برگشتن به فرمول یک مطمئن باشد و می‌گوید اگر در این دوران پیشرفت نکنیم، روزهای‌مان را هدر داده‌ایم. وی ادامه داد:
" اگر در این روزها پیشرفت و رشد نمی‌کنیم، پس داریم چه کار می‌کنیم؟ مشخصا اگر عقب بنشینید در حال هدر دادن زمان هستید. هیچ چیزی را بدون تلاش به ما نمی‌دهند. ما باید به میدان برویم و هر چه را می‌خواهیم بدست آوریم، و شما باید آن را بیشتر از فردی که با او در حال رقابت هستید، بخواهید. شما باید از فرصت استفاده کنید و انجامش دهید. من در وضعیت بدنی خوبی هستم، اما همیشه می‌توانم بهتر باشم. چیزهایی می‌بینم و با خودم می‌گویم ’ لعنتی، کمی چربی در این قسمت دارم. خب، باید بیشتر تلاش کنم، باید برای دویدن به بیرون بروم‘. در دنیای واقعی، واقعا زیاد چربی ندارم. اما افرادی وجود دارند که این افکار از ذهن‌هایشان می‌گذرد. باید رهایش کنید، چیزی که عاشقش هستید را پیدا کنید و بگویید انجامش می‌دهم. اجازه نمی‌دهم مانعی بر سر راهم قرار گیرد. شاید مدت زیادی زمان ببرد. مردم فراموش کرده‌اند که من در سن 8 سالگی شروع به مسابقه دادن کردم و تا سن 22 سالگی موفق به رسیدن به فرمول یک نشدم، پس برای من خیلی طول کشید تا به اینجا برسم، اما صبر نیز بسیار بسیار مهم است. امیدوارم با وضعیت بهتری برگردم."
