پیچیده ترین ماشین هایی که تا به امروز ساخته شده اند - بخش اول

سجاد حیدری
نویسنده

اتومبیل به خودی خود یکی از پیچیده ترین ماشین آلات موجود در جهان است، اما برخی از آنان طی دوره های مختلف سعی داشتند تا نوآوری های جدیدی را به صنعت خودروسازی و کاربران خود ارائه دهند و همین موضوع باعث شد تا در زمان خود پیچیدگی های زیادی هنگام تولید و توسعه داشته باشند.

برخی از خودروها برای ارائه نوآوری های جدید با پیچیدگی تولید مواجه شدند و برخی دیگر از آنان که در ادامه بررسی خواهیم کرد، بخاطر برخی از ویژگی ها، شرایط بازار و یا عدم توانایی های خود با چالش تولید مواجه شده و باعث شد تا پیچیدگی تولید آنان برای شرکت های سازنده بیشتر شده و به ضرر آنان تمام شود.

امروز در خودروبانک نگاهی به خودروهایی خواهیم انداخت که در زمان توسعه و تولید خود، شرکت های خودروسازی را با چالش هایی مواجه کردند، اما در نهایت چالش های خود را پشت سر گذاشته و موفق به حضور در بازارهای جهانی شدند. با این تفاوت که برخی از آنان رشد کرده و معروف شدند، ولی برخی دیگر بدشانسی آورده و نتوانستند حضور موفقی در بازار داشته باشند.

حال هرآنچه باعث شده تا تولید یک اتومبیل نسبت به سایر خودروهای زمان خود با پیچیدگی های بیشتری همراه باشد را به ترتیب زمانی و در 2 بخش جداگانه بررسی خواهیم کرد. پس با خودروبانک همراه باشید و این بررسی جذاب را از دست ندهید.

فورد فیرلین 500 اسکای لاین 1957

این خودرو در واقع اولین اتومبیل کوپه کروکی است که با سقف متحرک برقی ترتیبی چند تکه ساخته شده و در طول سال های فعالیت خود موفق به فروش بیش از 45 هزار دستگاه در بازار شده است. همانطور که گفتیم، این خودرو دارای اولین سقف متحرکی است که از چندین تکه ساخته شده و امکان باز و بسته کردن آن به صورت برقی وجود دارد.

برای ساخت و استفاده از چنین سقفی، شرکت خودروسازی فورد از 7 موتور الکتریکی برگشت پذیر، چهار جک بالابر، 10 سیم پیچ استوانه ای، 10 کلید حد یا لیمیت سوئیج و همچنین 4 مکانیزم قفل شونده استفاده کرده بود. علاوه بر این، حدود 185 متر سیم کشی در این اتومبیل وجود دارد تا تمامی این قطعات برای حرکت دادن سقف خودرو کارساز باشند. برای همین است که خودروی فورد فیرلین 500 اسکای لاین در زمان راه اندازی خود یکی از پیچیده ترین خودروهای تولیدی لقب گرفت.

مرسدس بنز 600 1964

هرچیزی توسط مرسدس بنز ساخته شود، طبیعتا پیچیدگی خاص خود را خواهد داشت، اما این موضوع برای مرسدس بنز سری W100 یا همان مرسدس بنز 600 بیشتر از همه صادق است. این خودرو زمانی که خودروهای کاربراتوری رواج داشتند، از سیستم تزریق سوخت بوش استفاده می کرد و تجهیزات منحصربه فرد دیگر آن شامل سیستم های گرمایشی دوقلو، قفل مرکزی و یا حتی پنجره های برقی می شود.

جالب توجه است که حتی دیگر سازندگان خودرو هم این اتومبیل را تحسین کرده اند و در زمان خود یک سدان لوکس بی عیب و نقص بود و به همین خاطر بیشتر رهبران جهان تا قبل از بازنشسته شدن این خودرو در سال 1981 میلادی به عنوان خودروی اصلی تشریفاتی از آن استفاده کردند. با این حال، نگهداری از یک مرسدس بنز 600 در حال حاضر بسیار سخت و هزینه بر است و همین حالا مدل های کارکرده آن قیمتی 80 هزار پوندی دارند.

لوتوس BRM H16 1966

هنگامی که شنیده می شود، دیگر فراموش نمی شود!. موتور BRM H16 پاسخ تیم مسابقه ای بریتانیا به تغییر قوانین مسابقات فرمول 1 در سال 1966 میلادی بود. تونی رود و جف جانسون به عنوان تیونرهای معروف موتور، دو موتور هشت سیلندر خوابیده را بر روی یکدیگر قرار دادند و ارتباط آنان را با یکدیگر برقرار کردند تا عملا یک خودروی 16 سیلندر با ترتیب H خلق کنند.

تیم لوتوس این موتور را در یک خودروی تایپ 43 قرار داد، اما ثابت شد که حتی استعداد و مهارت بی نظیر جیم کلارک هم تنها یکبار می تواند با این خودرو در مسابقات گرندپری قهرمانی کسب کند، زیرا این موتور درحالی که بسیار قدرتمند بود، وزن بسیار بالایی داشت و همچنین غیرقابل اعتماد بود و استفاده از آن بسیار دشوار، به همین دلیل لوتوس به سمت موتورهای فورد رفت و دیگر به عقب نگاه نکرد.

سیتروئن SM 1970

خودروی سیتروئن SM حاصل خرید مازراتی در سال 1968 میلادی بود. این خودرو با استفاده از موتوری 2.7 لیتری شش سیلندر ایتالیایی، سیتروئن را با عملکرد مناسبی همراه کرد و در کنار این پیشرانه بسیار خوب شش سیلندر، استفاده از یک سیستم تعلیق هیدروپنوماتیکی و همچنین ترمزهای قرض گرفته شده از محصولات DS باعث خلق محصولی ترکیبی با نام SM شد.

با این حال، سیتروئن SM در کنار ویژگی های اغوا کننده بسیار شکننده بود و این شکنندگی به معنای نگهداری منظم و حیاتی از پیشرانه شش سیلندر مازراتی بود. علاوه بر این، سیتروئن DM به خاطر اینکه یک رانندگی دشوار و ترسناک به واسطه پیشرانه قدرتمند خود داشت، باعث شد تا در آن زمان شهرت زیادی کسب کند، هرچند اکنون به عنوان یک خودروی پیچیده و هوشمند در اوایل دهه 70 میلادی از آن یاد می شود.

سیتروئن بیروتور 1973

سیتروئن بیش از ارائه یک مدل مفهومی، ارائه موتورهای روتوری را برای محصولات خود احساس می کرد و به همین دلیل محصولی با نام بیروتور در سال 1973 میلادی ارائه کرد تا تحولی در بازار خودرو ایجاد کند. این خودرو مجهز به یک موتور روتوری جفت بهینه سازی شده بود که سیتروئن امید زیادی به موفقیت آن داشت، اما این خودرو تنها به تعداد 847 دستگاه تولید و به بازار عرضه شد.

زمانی که پژو برند سیتروئن را خریداری کرد، پروژه بیروتور هم کنار گذاشته شد و اکثر محصولات این شرکت با خرید پژو به همان سرنوشت دچار شدند. پژو احساس کرد که پیچیدگی و غیرقابل اعتماد بودن موتورهای روتوری می تواند به اعتبار برند سیتروئن آسیب وارد کند.

استون مارتین لاگوندا 1976

استون مارتین لاگوندا در سال 1976 میلادی با قیمت سرسام آور 24 هزار و 570 پوندی به بازار عرضه شد، درحالی که آن زمان هزینه متوسط خرید یک خانه در انگلستان 13 هزار پوند بود. این خودرو در زمان راه اندازی تمام تکنولوژی پیشرفته صنعت خودروسازی را داشت و بجای استفاده از کلیدهای سنتی، از پنل های حساس به لمس استفاده شده بود و یا حتی از نمایشگرهای دیجیتال برای ارائه اطلاعات استفاده شد.

این خودرو همچنین دارای غربیلک فرمانی عجیب بود که در لیست عجیب ترین غربیلک های فرمان صنعت خودروسازی به آن اشاره کردیم. این خودرو برای خریداران بسیار ثروتمند طراحی شده بود، اما آنان چندان مشتاق خرید این خودرو نبودند و در واقع اطمینان زیادی به ابزارهای جدید بکار رفته در داخل آن نداشتند و با پیچیدگی بالای آن موافق نبودند.

تا سال 1990 میلادی، کمپانی خودروسازی استون مارتین تنها موفق به فروش 645 دستگاه از این خودرو شد.

بیوک ریاتا 1988

بیوک ریاتا تلاشی جسورانه توسط جنرال موتورز برای تزریق مقداری جذابیت و پرستیژ به شرکت بیوک با یک خودروی کوپه اسپرت 2 درب بود. طراحی این خودرو کاملا حساب شده بود و باید به موفقیت می رسید و در داخل کابین آن از نمایشگرهای دیجیتال استفاده شده بود. با این حال، تولید این خودرو در خارج از خط تولید عادی و در مرکزی دست ساز اختصاصی جداگانه تحت عنوان ریاتا کرفت، بیش از حد پیچیده بود و کار تولید این اتومبیل را بسیار دشوار و زمانبر می کرد.

جنرال موتورز حتی کارکنان خود را به انگلیس اعزام کرد تا ببینند که شرکت های کوچکی مانند رولزرویس که بخش قابل توجهی از محصولات آنان دست ساز هستند، ماشین های خود را چگونه تولید می کنند. اما هیچکدام از این موارد باعث جذابیت کامل ریاتا برای خریداران نشد.

البته این خودرو ماشین بدی نبود و از یک موتور 3.8 لیتری شش سیلندر هم استفاده می کرد، اما ارسال نیروی همین پیشرانه بزرگ به چرخ های اشتباه، باعث شد تا ریاتا با محورهای محرک جلوی خود عملکرد مطلوبی نداشته باشد. در طول 21 سال فعالیت ریاتا در بازار، این خودرو تنها موفق به فروش 21 هزار و 751 دستگاه شد.

میتسوبیشی 3000 جی تی 1990

سیستم انتقال قدرت چهار چرخ محرک، سیستم تعلیق با کنترل الکترونیکی، آیرودینامیک پویا و یا حتی سیستم فرمان پذیری چهار چرخ، ویژگی هایی هستند که امروزی برخی از شرکت های بزرگ خودروسازی به استفاده از آنان بر روی محصولات اسپرت و سوپراسپرت خود و یا حتی خودروهای سواری شخصی روی آورده اند.

با این حال تمامی این تجهیزات را کمپانی خودروسازی میتسوبیشی در سال 1990 میلادی بر روی خودروی اسپرت 3000GT مورد استفاده قرار داد تا بتواند با خودروهای اسپرت مطرح آن زمان یعنی تویوتا سوپرا و پورشه 944 رقابت کند.

در کنار تجهیزات ذکر شده، حتی پیشرانه استفاده شده بر روی این اتومبیل هم در آن زمان پیشرفته بود، زیرا از موتور 3 لیتری شش سیلندر توربودوقلو مجهز به چهار میل بادامک استفاده می کرد که می توانست خروجی قدرت 300 اسب بخاری تولید کرده و عملکرد بسیار خوبی از خود ارائه دهد. اما تمامی این ویژگی ها نتوانست حس رانندگی جذابی به مخاطب ارائه دهد و شاید همین دینامیک کسل کننده اتومبیل باعث شد تا رقبای این خودرو به شهرت بیشتری در بازارهای جهانی دست پیدا کنند.