از آنجا که مدلهای حاضر در این رقابت از برندهای اصلی بازار هستند، تقریبا مقرونبهصرفه هستند، که آنها را به خودروهای ایدهآلی برای عده زیادی از مردم تبدیل کرده است. این قضیه همچنین به این معنی است که توسعه آنها با هزینه کمتری انجام شده و گاهی اوقات قابلیتهای آفرود چنین خودروهایی جزو ضعیفترین ویژگیهای آنهاست.
بنابراین، حین تماشای این آزمایش، انتظارات زیادی از رقبا نداشته باشید. اما به هر حال نمیتوان از برندهایی مثل میتسوبیشی، نیسان یا تویوتا انتظارات زیادی نداشت، و نمایندگان هر سه برند در این رقابت حضور دارند.
در این رقابت ۹ مدل حضور دارند، اگرچه دوتا از آنها در واقع یک خودرو با موتورهای متفاوت هستند. اغلب این مدلها از یک موتور چهار سیلندر تنفس طبیعی با گنجایش بالای ۲ لیتر بهره میبرند. تنها استثناها مدل چینی یعنی چانگان CS75 با موتور ۱.۸ لیتری توربو و دو فولکس واگن تیگوان با موتورهای ۱.۴ لیتری توربو و ۲ لیتری توربو هستند.
کیا اسپورتیج ترتیب بالا رفتن آنها از تپه به این شکل است: چانگان CS75، میتسوبیشی اوتلندر، نیسان روگ (نیسان ایکس تریل)، کیا اسپورتیج، سوبارو فارستر، تویوتا راو ۴، فولکس واگن تیگوان ۱.۴ لیتری، مزدا CX-5، فولکس واگن تیگوان ۲ لیتری.
واقعا نمیتوان حدس زد برنده چنین رقابتی کدام مدل است. حتی خودروسازانی که در دنیای آفرود فعالیت دارند ممکن است ما را با محصولات ضعیف خودشان شوکه کنند، که چنین چیزی با توجه به نحوه استفاده مردم از آنها کاملا قابلدرک است.
از چانگان تا فولکس واگن
افتخار آغاز این رقابت با چانگان CS75 بود که چون عده زیادی این مدل چینی را نمیشناختند برگ برنده این رقابت بود. CS75 به عنوان یک مدل تازهوارد عملکرد خیلی خوبی از خودش نشان میدهد. با این حال، کمی خاک زیر چرخها مشکلاتی برای آن به وجود آورد و راننده را وادار به قفل کردن کلاچ مرکزی کرد. این کار هم کمکی نکرد، پس راننده باید مسیر آسانتری را انتخاب میکرد. سپس، در مانع اصلی - یک مسیر سنگی در یک سرازیری شدیدتر - CS75 مجبور شد کمی عقب برود تا بتواند از روی آن عبور کند.
چانگان CS75 پس از آن، میتسوبیشی اوتلندر با سیستم تمام چرخ محرک سوپر آلویل کنترل از تپه بالا رفت. این شاید فقط نام زیبایی برای سیستمی باشد که خیلی هم خاص نیست، اما واقعیت این است که اوتلندر از جاهایی که CS75 در آنها گیر کرد به راحتی عبور میکند. پس از انتخاب حالتهای رانندگی مختلف، میتسوبیشی هم مجبور میشود کمی عقبنشینی کند تا بتواند از مانع سنگی عبور کند. وقتی این کار را انجام میدهد، بالا رفتن آن بسیار نرم و کنترلشده بنظر میرسد، درست مانند کاری که یک خودروی آفرود خوب باید از پس آن بربیاید.
مانند اوتلندر، نیسان روگ هم یکی از مدلهای مشهور این رقابت است. با این حال، این نیسان در مانع اصلی گیر کرده و تنها با کمی عقبنشینی موفق میشود از آن عبور کند.
شرکتکننده بعدی کیا اسپورتیج است، و باید گفت بزرگترین شگفتی این رقابت را این شاسی بلند کرهای ارائه میدهد. مانند بقیه مدلها، اسپورتیج هم در مرحله عبور از سنگ گیر میکند، اما موفق میشود با عقبنشینی کمی از آن عبور کند.
همانند دیگر مدلها، سوبارو فارستر قبل از توقف در مقابل مانع اصلی، آغاز خیلی خوبی دارد. عبور محور جلوی این مدل از روی مانع زمان زیادی طول میکشد، اما حتی پس از آن، چرخهای عقب نمیتوانند از آن عبور کنند. با کمی تغییر جهت، بالاخره فارستر موفق میشود این مانع را پشت سر بگذارد.
تویوتا راو4 حالا که تویوتا راو ۴ روی صحنه میرود، همه چیز جدی میشود. این شاسی بلند ژاپنی هم مانند بقیه مدلها برای غلبه بر موانع کمی مشکل دارد، به خصوص از آنجا که تلاش مدلهای قبلی باعث شده یک حفره بزرگ در جلوی مانع سنگی ایجاد شود و عبور از آن را دشوارتر کند. با این حال، راو ۴ برای عبور از این مانع خیلی به دردسر نمیافتد.
حالا نوبت اولین شرکتکننده اروپایی رسیده تا شانسش را امتحان کند و فولکسواگن تیگوان با موتور ۱.۴ لیتری توربو عملکرد خوبی از خودش نشان میدهد. راننده میداند که این شاسی بلند به دور موتور بالایی برای به کار انداختن سیستم کنترل کشش نیاز دارد، بنابراین همین کار را میکند. با این حال، تیگوان نمیتواند مانع را در حالی که درست جلوی آن ایستاده پشت سر بگذارد. همچنین گیربکس صداهای ناخوشایندی از خودش تولید میکند. راننده حالت رانندگی آفرود را انتخاب میکند و تیگوان با موفقیت چرخ جلویی خود را بدون عقبنشینی از روی مانع سنگی عبور میدهد. این رانندگی تهاجمی برای گیربکس مشکل ایجاد کرده و یک هشدار گرم شدن بیش از حد روی نمایشگر خودرو نشان داده میشود. مثل بقیه مدلها، تیگوان کمی به عقب حرکت میکند و سپس مانع را پشت سر میگذارد.
نیسان ایکس تریل خودروی یکی به آخر مانده مزدا CX-5 است. حضور این شاسی بلند زیبا در میان این همه گرد و خاک کمی عجیب است، و متاسفانه عملکردش هم این قضیه را تایید میکند. CX-5 تنها مدلی است که در رسیدن به بالای تپه پس از عبور از مانع شکست میخورد، و پس از اینکه فشار زیادی به گیربکس خودش میآورد مسیر مستقیم را برای بالا رفتن انتخاب میکند.
در نهایت، فولکس واگن تیگوان بزرگتر و قدرتمندتر با موتور ۲ لیتری را داریم. به نظر میرسد قدرت و گشتاور اضافی به فولکس واگن کمک میکند تا بدون عقبنشینی از مانع عبور کند. پس از انتخاب حالت آفرود، تیگوان در یک حرکت پیوسته از تپه بالا میرود.
رده بندی و نتیجه گیری
این تست ۹ مدل ذکرشده را به ترتیب ردهبندی میکند. جای تعجب ندارد که پنجمین و آخرین جایگاه در اختیار مزدا CX-5 قرار میگیرد، تنها مدلی که نتوانست با عبور از مسیر تعیینشده به بالای تپه برسد. در جایگاه چهارم ۴ مدل قرار دارند: چانگان CS75، سوبارو فارستر، میتسوبیشی اوتلندر و فولکس واگن تیگوان ۱.۴ لیتری.
تیگوان ۲ لیتری با عملکردی بهتر از برادر کوچکترش موفق میشود جایگاهی بالاتر از آن کسب کند، اما پس از کیا اسپورتیج و نیسان روگ قرار میگیرد که جایگاه دوم را به اشتراک میگذارند. این باعث میشود تویوتا راو ۴ که بهترین عملکرد را داشت در جایگاه اول قرار بگیرد: یک صعود نرم و کنترلشده با حداقل سروصدا و حداکثر بهرهوری.