بررسی نقاط قوت و ضعف رنو آلاسکان، پیکاپ خوش استیل رنو

کمپانی خودروسازی رنو با عرضه "آلاسکان"، رقابت خود را در بین خودروهای پیکاپ آغاز کرده است، اما آیا این خودرو واقعا می‌تواند یک رقیب جدی برای مدعیان بازار باشد؟! در این خصوص کارشناسان "اتو اکسپرس" یک دستگاه خودروی رنو آلاسکان را تهیه کرده و آن را مورد بررسی قرار داده‌اند که در ادامه سعی داریم مروری بر گزارش کارشناسان "اتو اکسپرس" در خودروبانک داشته باشیم.
همانطور که احتمالا می‌دانید، خودروی پیکاپ رنو آلاسکان برمبنای پلتفرم "نیسان ناوارا" توسعه پیدا کرده است، با این تفاوت که حالا یک ظاهر بسیار جذاب‌تر از برادر ناتنی آسیایی خود، یعنی نیسان ناوارا دارد که قطعا باعث فروش و بازاریابی بهتر آن در مجامع بین المللی خواهد شد، در غیر این صورت دیگر قسمت‌های فنی اتومبیل بویژه قسمت مولد قدرتی آن می‌تواند تاحدودی شبیه به نیسان ناوارا باشد.
در تاریخچه فعالیت رنو، این کمپانی خودروسازی فرانسوی هیچگاه یک خودروی پیکاپ درست و حسابی نداشته است، تا اینکه بلاخره با طراحی و ساخت رنو آلاسکان، خود را به جمع خودروسازان دارنده اتومبیل‌های پیکاپ اضافه کرد که پس از آن شاهد حضور مرسدس بنز و یا حتی هیوندای در این زمینه بودیم تا سگمنت خودروهای پیکاپ را داغ‌تر از همیشه کنند.

به طور کلی، این سگمنت سالیانه بیش از 4.5 میلیون دستگاه در سراسر جهان فروش دارد، ولی جالب اینجاست که از این تعداد، تنها 3 درصد آن مربوط به بازارهای اروپایی می‌شود که با روی کار آمدن خودروسازان اروپایی برای ساخت ماشین‌‌های پیکاپ، فروش این دسته از خودروها در بازار اروپا سیر صعودی به خود گرفته است.
به طور معمول، رنو آلاسکان در برابر محصولاتی همچون تویوتا هایلوکس، میتسوبیشی L200، فورد رنجر و یا حتی برادران ناتنی خود از جمله نیسان ناوارا و مرسدس بنز X کلاس قرار می‌گیرد که طبق ادعای شرکت سازنده، از اوایل سال 2018 میلادی تحویل آن به مشتریان انگلستانی آغاز خواهد شد.
برای نسخه‌های حضور یافته در بازار انگلستان، تایید مشخصات فنی آنان خیلی زود است، اما برادران ناتنی این خودرو که در بازار انگلستان حضور پیدا کرده‌اند، سرنخ‌های آشکاری به مخاطبان خواهند داد، به همین دلیل احتمال می‌رود که خودروی رنو آلاسکان در مشخصات خود با رینگ‌های آلیاژی 16 اینچی، صفحه نمایشگر لمسی 5 اینچی، دوربین دید عقب، رادیو دیجیتال و یک صفحه نمایشگر 7 اینچی قابل سفارش حضور پیدا کند. هم برای نسخه 5 اینچی و هم برای نسخه 7 اینچی از صفحه نمایشگر سیستم سرگرمی اتومبیل، سیستم‌های کمک راننده ارائه شده است که در این زمینه می‌توان به سیستم راهیاب ماهواره‌ای، دوربین دید عقب و ... اشاره داشت. علاوه بر این‌ها، نسخه‌های ورود پیدا کرده به بازار انگلستان از خودروی رنو آلاسکان، به صندلی‌های چرمی الکتریکی، سنسورهای پارکینگ عقب و دوربین 360 درجه مجهز خواهد شد، اما غربیلک فرمان آن قابلیت تنظیم ارتفاع نخواهد داشت.

فضای مسافر در عقب معقول است و برخلاف خودروهای پیکاپ دیگر، صندلی‌های عقب اتومبیل قابل تنظیم هستند تا تنها در یک زاویه قرار نگیرند. هنوز هم یک تونل میل گاردان در داخل کابین وجود دارد، اما به طور کلی فضای داخل کابین و همچنین فضای پای سرنشینان به اندازه کافی در نظر گرفته شده است تا این عیب زیاد به چشم نیاید و سرنشینان عقب را با مشکل مواجه نکند. علاوه بر این‌ها، حدود 20 فضای ذخیره سازی در سراسر کابین رنو آلاسکان تعبیه شده است که می‌توانید وسایل دم دستی خود را داخل آنان قرار دهید، هرچند فضاهای محدودی وجود دارد که می‌توانید اسناد و مدارک خود را داخل آنان قرار دهید.

نسخه‌ای که احتمال می‌رود وارد بازار انگلستان شود، به احتمال زیاد از یک پیشرانه 2.3 لیتری چهار سیلندر دیزلی استفاده خواهد کرد که حداکثر نیروی خروجی آن به دو قدرت 158 اسب بخاری و یا 187 اسب بخاری تقسیم خواهد شد که برای دریافت و انتقال این نیرو به سمت چرخ‌های محرک اتومبیل، از یک جعبه دنده 6 سرعته دستی و یک جعبه دنده 7 سرعته اتومات کمک گرفته می‌شود.
تمامی نسخه‌های رنو آلاسکان که برای ورود به بازار انگلستان برنامه ریزی خواهد شد، درست همانند نیسان ناوارا به صورت چهارچرخ محرک و به همراه قفل دیفرانسیل خواهد بود که در حالت استاندارد نیروی تولیدی موتور را به چرخ‌های عقب ارسال می‌کند، اما در شرایط مورد نیاز می‌توان دیفرانسیل جلو را درگیر کرد و چرخ‌های جلو را برای انجام بهتر کار به خدمت گرفت، هرچند در حالت چهارچرخ محرک محدودیت‌های سرعتی وجود دارد و تنها می‌تواند به سرعت 100 کیلومتر بر ساعت رسید تا آسیبی به سیستم انتقال قدرت اتومبیل وارد نشود.

برای ساخت این خودرو، شرکت خودروسازی رنو از یک شاسی محکم استفاده کرده و برای میرا کردن ضربات وارد شده به اتومبیل هم در قسمت عقب آن از سیستم تعلیق معمولی و همچنین در قسمت جلوی آن از سیستم تعلیق "مولتی لینک" یا "چند اتصاله" استفاده کرده است. هرچند این سیستم تعلیق هرگز راحتی یک خودروی شاسی بلند را به شما نمی‌دهد، اما به اندازه کافی پیشرفته و متمدن خواهد بود تا برای استفاده از آن دچار شک و تردید نشوید.
با انتخاب قوی‌ترین پیشرانه موجود بر روی این خودرو، باز هم دشوار است تا بتوان به سرعت‌های بالا دست پیدا کرد، با این حال جعبه دنده اتوماتیک این خودرو سعی می‌کند تعویض دنده را در سریع‌ترین زمان ممکن انجام دهد تا نیروی 185 اسب بخاری موتور را بهینه سازی کند. یکی دیگر از مشکلات این اتومبیل هم می‌تواند عایق بندی نه چندان مطلوب بدنه باشد که با افزایش سرعت اتومبیل و عبور از سرعت 100 کیلومتر بر ساعت، صدای باد در اطراف آینه‌های جانبی می‌تواند تاحدودی آزار دهنده باشد.

سیستم فرمان خودرو می‌تواند یک نقطه مبهم در رنو آلاسکان باشد که چندان عملکرد سریع برای مانورپذیری بالای اتومبیل ندارد و می‌تواند یک حلقه به قطر 12.4 متر با چرخش کامل فرمان ایجاد کند، با این حال دیگر خودروهای پیکاپ هم از این مشکل رنج می‌برند و نمی‌تواند یک نقطه ضعف بزرگ برای رنو آلاسکان به شمار آید.
در آخر هم بد نیست بدانید که قوی‌ترین نسخه از رنو آلاسکان که ممکن است وارد بازار اروپا شود، به یک پیشرانه 2.3 لیتری چهار سیلندر دیزلی مجهز خواهد شد که دارای 185 اسب بخار قدرت در کنار 450 نیوتن متر گشتاور بوده و می‌تواند با استفاده از یک جعبه دنده 7 سرعته اتوماتیک، به شتاب صفر تا صد 10.8 ثانیه و حداکثر سرعت 180 کیلومتر بر ساعت دست پیدا کند.