اولین کامیون دنیا در سال ۱۸۹۶ توسط گوتلیب دایملر ساخته شد. یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های گوتلیب دایملر مؤسس شرکت دایملر پیدا کردن حوزه‌های جدیدی برای استفاده از موتورهای خودش بود. او ابتدا موتورسیکلت، تراموای موتوری، شلنگ آتش‌نشانی موتوری و سپس در سال ۱۸۹۶ کامیون را اختراع کرد.
اولین کامیون جهان در سال ۱۸۹۶
اولین کامیون جهان شبیه یک گاری با موتور و بدون میله اتصال واگن بود. این موتور با نام فونیکس، یک موتور ۱.۰۶ لیتری دو سیلندر با قدرت چهار اسب بخار بود که از یک خودرو برداشته شده بود. دایملر آن را به وسیله یک تسمه به محور عقب متصل کرده بود. دو کمک‌فنر مارپیچی از موتور محافظت می‌کردند که نسبت به ارتعاشات حساس بود. این خودرو از چرخ‌های آهنی بهره می‌برد. دایملر محور جلویی دارای کمک‌فنر شمشی را به وسیله یک زنجیر هدایت می‌کرد. راننده مثل کالسکه روی صندلی راننده در جلو می‌نشست. موتور در عقب خودرو قرار داشت. مصرف سوخت تقریباً شش لیتر بنزین در هر ۱۰۰ کیلومتر بود.
فناوری آینده‌نگرانه در اولین کامیون
اولین کامیون از ۱۲۵ سال قبل اکسل‌های سیاره‌ای که امروزه در ماشین‌آلات ساختمانی استفاده می‌شود را پیش‌بینی کرده بود، چون تسمه قدرت را از موتور به شفتی که به صورت عرضی در محور طولی خودرو نصب شده بود و هر دو طرف آن دارای پینیون بود ارسال می‌کرد. هر دندانه این پینیون با دندانه‌های داخلی یک چرخ‌دنده حلقه‌ای متصل به چرخ درگیر شده بود. اکسل‌های سیاره‌ای کامیونهای سنگین کنونی مرسدس بنز هم به همین شکل کار می‌کنند.
پایه و اساس کامیونهای امروزی ایجاد شد
در سال ۱۸۹۸، گوتلیب دایملر و ویلهلم مایباخ موتور دو سیلندر فونیکس خودروی شش اسب بخار که در عقب آن قرار گرفته بود را به زیر صندلی راننده منتقل کردند و تسمه چهار-دنده‌ای نیز به جلو منتقل شد. در همان سال ظاهر کامیون تغییر داده شد تا از خودرو متمایز شود و قدرت و گنجایش بار افزایش پیدا کرد: سپس موتور در جلوی محور جلو قرار گرفت.
این موتور قدرت ده اسب بخار خود را از طریق یک تسمه چهار-دنده و یک شفت و پینیون طولی جلو-به-عقب به چرخ دنده‌های داخلی روی چرخ‌های آهنی در عقب منتقل می‌کرد. دایملر نه‌تنها پیشرانه این وسایل نقلیه بلکه موتور آن‌ها را ارتقا داد. احتراق مغناطیسی کم ولتاژ ساخته بوش مخلوط بنزین-هوا را در سیلندرهای موتور ۲.۲ لیتری دو سیلندر مشتعل می‌کرد و رادیاتور طراحی کاملاً جدیدی داشت.
اولین تست مشتری در کوره آجرپزی
گوتلیب دایملر -احتمالا به دلیل نوآوری‌های زیاد- در ابتدا برای نمایش عمومی کامیون پنج تُنی جدیدش احتیاط می‌کرد. وسیله نقلیهای که در آن زمان بسیار مدرن بود توسط مشتریان تست شد. دایملر کامیون پنج تُنی جدید خود را چندین ماه در یک کارخانه آجرپزی در هایدنهایم مورد استفاده قرار داد و مشکلاتش را به سختی حل کرد.
کامیونهای دایملر همیشه بین‌المللی بوده‌اند
اولین خریدار اولین کامیون دنیا انگلستان بود. خودروهای بخار در آنجا از مدت‌ها پیش روش حمل و نقل را از ریلی به جاده‌ای تغییر داده بودند و تا دهه ۱۹۵۰ همچنان از آن‌ها استفاده می‌شد. با این وجود، در سال ۱۹۰۱ بود که یک کامیون در یک تست مقایسه‌ای در لیورپول ثابت کرد که مزیت‌های بیشتری نسبت به واگن‌های بخار دارد.
کامیون دایملر در پاریس هم مورد استقبال قرار گرفت. گوتلیب دایملر سفری طولانی به پاریس داشت تا محصول جدیدش را در یک نمایشگاه جهانی معرفی کند. در آنجا، پس از یک مسابقه توسط انجمن خودرو فرانسه با موضوع وسایل نقلیه موتوری برای سفرهای درون شهری، یک نمایشگاه خودرو در پارک تویلری برگزار شد؛ در این نمایشگاه، گوتلیب دایملر کامیون پنج تُنی جدید خود و یک وسیله نقلیه چهار اسب بخار را معرفی کرد. لینا همسر دایملر در ژوئن ۱۸۹۸ گفت: «جمعیت عظیمی از مردم و انواع مختلفی از خودروها در این مراسم حضور داشتند و کامیون ما بسیار محبوب بود.»
کامیون دایملرشرکت تولیدی دایملر یک شرکت تولیدی آمریکایی از سال ۱۸۹۸ تا ۱۹۰۷ بود. این شرکت از سال ۱۸۸۸ تا ۱۸۹۸ با نام شرکت دایملر موتور شناخته می شد که به عنوان بخشی از مشارکت بین گوتلیب دایملر از دایملر-موتورن-گزلشافت و ویلیام استاین‌وی از شرکت پیانوسازی استاین‌وی و پسران تأسیس شده بود. این شرکت که دفتر مرکزی آن در لانگ آیلند سیتی کویینز نیویورک، نزدیک دفتر مرکزی استاین‌وی در آستوریا قرار داشت، موتورهای دایملر برای قایق‌های بادبانی و کشتی‌ها و همچنین برای خودروهای تجاری مانند اتوبوس و کامیون را می‌فروخت.
تشکیلات تولیدی بلند-مدت - دایملر کامیونها را در برلین-مارینفلده می‌سازد
تولید خودروهای تجاری دایملر-موتورن-گزلشافت برای مدت زیادی در مقر اصلی باقی نماند. در سال ۱۸۹۷ مکس فون دوتنهوفر رئیس هیئت مدیره دایملر-موتورن-گزلشافت بدون اطلاع دایملر قراردای را با شرکت برلینی اد. آلتمن و شرکا بسته بود که قرار بود مکان تولید بزرگتری برای خودروهای موتوری راه‌اندازی کند. در فوریه ۱۸۹۹ این کارخانه تولید محصولاتش بر اساس آخرین طرح‌های دایملر را آغاز کرد و رقابت سفت و سختی را با خودروهای دایملر ساخت اشتوتگارت به وجود آورد. خودروهایی با موتورهای برقی بر اساس طرح‌های شرکت کلمبیا تولیدکننده آمریکایی و همچنین خودروهای مسافربری شبیه کالسکه و طیف گسترده‌ای از خودروهای تجاری نیز در بین آن‌ها بودند. پس از مرگ گوتلیب دایملر در سال ۱۹۰۰، سهام‌داران دایملر-موتورن-گزلشافت تصمیم گرفتند تا شرکت واقع در برلین-مارینفلده را به عنوان شعبه برلین-مارینفلده در اختیار بگیرند. چون شرکت به طور قابل توجهی بزرگتر شده بود، آن‌ها به دنبال تقسیم نقش‌ها در داخل شرکت بودند: کانشتات و کمی بعد از آن کارخانه جدید در اونترتورکهایم اشتوتگارت، روی ساخت خودرو متمرکز شدند، در حالی که مارینفلده وطیفه تولید کامیونها و اتوبوس‌ها را بر عهده داشت.
برنامه تولید کامیون دایملر از سال ۱۸۹۹ تا ۱۹۰۵
نسل دوم کامیونهای دایملر که از سال ۱۸۹۹ تا ۱۹۰۳ تولید می‌شدند شامل انواع جدیدی با گنجایش بار بین ۱٫۲۵ تا ۵٫۰ تُن بودند که موتورهای دو سیلندر و چهار سیلندر با توان چهار تا دوازده اسب بخار برای آن‌ها کافی بودند.
گروه محصولات تقریباً کامل دایملر-موتورن-گزلشافت در سال ۱۹۰۵ شامل ون‌های سبک با سه کلاس گنجایش بار ۵۰۰ کیلوگرم، ۱۰۰۰ کیلوگرم و ۱۵۰۰ کیلوگرم با موتورهای دو سیلندر با توان هشت تا شانزده اسب بخار بود. موتورهای چهار سیلندر با توان ۱۶ تا ۳۵ اسب بخار قدرت ون‌های سنگین با گنجایش بار دو تا پنج تُنی را تأمین می‌کردند.
اولین کامیونهای ساخته شده توسط کارل بنز متعلق به خزانه ژنی کامیونهای امروزی هستند: کامیونهای موتوری بنز
در سال ۱۹۰۰ کارل بنز محصولات این شرکت را از ون به کامیون ارتقا بخشید. طیف اول شامل سه مدل بود: نسخه سبک با گنجایش بار ۱۲۵۰ کیلوگرم با موتور یک سیلندر با توان پنج تا هفت اسب بخار، نسخه متوسط با گنجایش بار ۲.۵ تُن با موتور یک سیلندر با توان ده اسب بخار و نسخه سنگین با گنجایش بار ۵ تُن با موتور دو سیلندر با توان چهارده اسب بخار. نکته مشترک هر سه نسخه این بود که موتور در عقب قرار نداشت، بلکه در جلو و به صورت افقی قرار گرفته بود و محور عقب را از طریق سیستم انتقال قدرت چهار-دنده به حرکت درمی‌آورد.
پایه و اساس ورود کامیونها به بازار آماده شد
پایه و اساس ورود کامیونها به بازار آماده شد. انقلاب صنعتی سرعت گرفت و کالاهای تولید انبوه وارد بازارها شدند. تقاضا برای حمل و نقل کالاها بیشتر شد. در سال ۱۸۷۱ محدودیت‌های گمرکی در امپراتوری آلمان لغو شدند. تاریخچه حمل و نقل جاده‌ای و تاریخ تجارت و جاده‌سازی پیوند خیلی نزدیکی با یکدیگر دارند.
