قبل از اینکه ما انسانها به وجود بیاییم، طبیعت در حال ایجاد و شکلدهی سیستمی موثر بود که در آن تمام عناصر به صورت هماهنگ با یکدیگر زندگی میکردند. حال به نظر میآيد انسان باید برای ادامه زندگی روی سیاره روشهایی مشابه طبیعت پیش بگیرد. این علم به نام زیست تقلید شامل فرآیندهایی برای استفاده از اختراعاتی است که از روی موارد مشابه در طبیعت ساخته میشوند.
وزارت راه و ترابری واشنگتن تصمیم گرفت دستگاهی برای ساخت جایگزین پل درهگذر آلاسکا که طی زمین لرزه سال ۲۰۰۱ به آن آسیب رسیده بود بسازد. برای این کار باید تونل چهار خطی به طول ۲۸۳۰ متر در عمق ۶۰ متری زیرزمین ساخته میشد که به آسمان خراشها و ساختمانهای تاریخی شهر هم آسیبی نمیرساند. این ایالت به هیتاچی زوسن ژاپنی ماموریت داد تا یک کرم مکانیکی به قطر ۱۷.۵ متر و طول ۹۹ متر و با وزنی بیشتر از ۶۰۰۰ تن بسازد که نام آن برتای بزرگ است.
برتا بزرگ
برتای بزرگ به لطف موتور ۲۵۰۰۰ اسب بخار و با سر دریل با وزن کلی ۸۰۰ تن تشکیل شده از ۲۶۰ تیغه در حال حرکت که در هر دقیقه یک دور میزدند قادر بود هر روز ۱۰ متر زمین را سوراخ کند. سپس برتا خاکهای حفاری شده را به شکل توده درآورده و توسط یک تسمه نقاله آنها را از تونل خارج میکرد. اندازه این تسمه نقاله متغیر بود و در پایان کار طول آن به ۲۷۰۰ متر هم میرسید.
این شرکت ژاپنی حین حفاری تونل، با استفاده از پنلهای سیمانی دیوارهای آن را ساخت تا در پایان حفاری یک پروژه تکمیل شده به کارفرما تحویل دهد.
کل این فرآیند برای برتا ۲ سال و نیم طول میکشید، اما پس از تکمیل ۱۰٪ حفاری، دستگاه دچار مشکل شد. دمای دستگاه بالا رفته و حفاری متوقف شد. سپس مشخص شد تیغههای حفاری برتا با یک لوله فولادی بزرگ برخورد کردهاند که از یک پروژه حفاری دیگر در سال ۲۰۰۲ به جا مانده است.
چون برتا نمیتوانست فلز را برش دهد، تا زمانی که تیغههای آن تعویض نشده بود نمیتوانست حفاری را ادامه دهد. پس از ۴۸ ماه حضور در زیرزمین، برتا بالاخره موفق شد یک تونل ۲۷۳۵ متری حفر کند.
البته آینده خوبی در انتظار برتا نیست، چون قسمت جلویی آن جدا میشود و بخشهایی مثل سیمها و موتورها دوباره به سازنده فروخته میشوند. بخش زیادی از فلزات به کار رفته در آن دوباره ذوب میشوند تا در ساخت اتوبان داخل تونل از آنها استفاده شود.
این تونل که یکی از بهترین آثار مهندسی به حساب میآید فوریه ۲۰۱۹ افتتاح شد.