عموما وقتی صحبت از یک تکنولوژی یا یک وسیله فیزیکی میشود، بلااستثنا مخاطب با جدیدترین تکنولوژیهای مرتبط با موضوع بحث و یا جدیدترین وسیلهای که کاربرد مشابه داشته باشد ارتباط میگیرد. دقیقا مثل چیزی که الان میخواهیم در مورد آن صحبت کنیم، چون بلااستثنا وقتی در عنوان مقاله نامی از پیشرانه هواپیما آورده شده است، ذهن تمامی مخاطبان درگیر موتورهای توربوجت هواپیماهای امروزی میشود که بر روی اتومبیلها نصب شده است، در حالی که موضوع اصلی بحث ما در رابطه با موتورهای قدیمی هواپیماهاست که به صورت سیلندر و پیستونی بوده و برای چرخاندن پرههای هواپیما مورد استفاده قرار میگیرد و یا در موارد محدود به صورت توربینی هستند که در طول تاریخ، به ندرت بر روی اتومبیلها نیز مورد استفاده قرار گرفته است و در ادامه قصد داریم چندتا از آنان را مورد بررسی قرار دهیم.
1- تاکر 48
خودرویی که در تصویر میبینید، در زیر کاپوت خود پیشرانهای شش سیلندر مسطح دارد که نسخهای اصلاح شده از موتور سری 6 فرانکلین با موارد استفاده بر روی هلیکوپتر و هواپیما است. تغییرات ایجاد شده بر روی این موتور هم شامل اضافه کردن یک سیستم خنک کاری رادیاتور و اضافه کردن دنده عقب به گیربکس آن میشود.
تاکر 48
گفتنی است که این
خودرو تنها به تعداد محدود 51 دستگاهی تولید شد و دو سال پس از عرضه آن هم به طور کامل بازنشسته شد. اما با این حال در مقایسه با همردههای خود تجهیزاتی بسیار پیشرفته از جمله چراغهای جلو تطبیفی، داشبورد توخالی برای کاهش وزن، روکشهای شیشه جلو برای جلوگیری از پخش شدن خرده شیشهها و سایر نوآوریها بود که امروزه در خودروهای مدرن شاهد کاربرد آنان هستیم.
از 51 دستگاه تولید شده هم تاکنون 47 دستگاه سالم باقی ماندهاند که ارزش هرکدامیک از آنان به چندین میلیون دلار میرسد.
2- لوتوس 56
تا جایی که قوانین اجازه دهند، تیمهای شرکت کننده در مسابقات مجاز به استفاده از بهترین تجهیزات ممکن در صنعت خودروسازی هستند، حال از آنجایی که هیچگونه قانونی برای منع استفاده از پیشرانههای هواپیما بر روی اتومبیلها وجود نداشت، کمپانی خودروسازی لوتوس برای شرکت در مسابقات "ایندیاناپولیس 500" اقدام به ساخت "لوتوس 56" با پیشرانهای توربینی بنزینی برگرفته از هواپیما کرده بود که در سال 1968 میلادی موفق به کسب عنوان قهرمانی با همین روش شد.
لوتوس 56
پرات اند ویتنی ST6، نام پیشرانه مورد نظر است که در سال 1968 میلادی بر روی لوتوس 56 مورد استفاده قرار گرفت و موفق شد عنوان قهرمانی مسابقات
فرمول یک ایندیاناپولیس 500 را کسب کند. علاوه بر پیشرانه این ماشین، طراحی ظاهری آن هم باعث ایجاد یک انقلاب در طراحی ماشینهای فرمول یک شد که تا به امروز دنباله روی آن هستند.
3- فیات S76
یکی از جالبترین ماشینهای جهان که تاریخ تولد آن به یک قرن پیش باز میگردد و در فستیوال سرعت گودوود 2015 هم سروکلهاش پیدا شد، میتواند خودروی فیات S76 با پیشرانهای غول پیکر 28.5 لیتری چهار سیلندر باشد که در دور موتور 1900 دور بر دقیقه میتواند نیرویی معادل 300 اسب بخار تولید کند.
فیات S76
شاید از یک حجم تقریبا 30 لیتری انتظار قدرتی بیش از 300 اسب بخار میرود، ولی خب این نیرو برای یک قرن پیش حکم 1000 اسب بخار را دارد و مهمتر از آن هم کاربرد این پیشرانه بر روی هواپیما بوده که بیشتر دور موتور برای چرخاندن ملخ هواپیما مد نظر بوده است تا مقدار قدرت تولیدی آن.
4- سانبیم Mystery
برخلاف محصولاتی که در بخشهای قبل مورد بررسی قرار دادیم، این خودرو مخصوص برای شکستن رکورد پرسرعتترین
ماشین جهان ساخته شده است که از دو پیشرانه هواپیما هر کدام به حجمهای 22.4 لیتری سود برده و در مجموع میتوانست یک خروجی قدرت حدودا 900 اسب بخاری داشته باشد.
سانبیم Mystery
این خودرو همچنین در سال 1927 میلادی توسط هنری سگراو طراحی و ساخته شده بود که در همان سال 1927 میلادی موفق به ثبت رکورد سرعت 327 کیلومتر بر ساعتی شد.
5- بلوبرد CN7
اگر فکر میکنید که بهترین سوژه را برای آخر کار گذاشتهایم، باید بگوییم که کاملا درست حدس زدهاید، زیرا خودروی "بلوبرد CN7" یا به اصطلاح "پرنده آبی رنگ" که طراحی و ساخت آن به سفارش "دونالد کمپبل" در سال 1964 میلادی انجام شده است، به یک پیشرانه توربوشفت "بریستول سیدلی پروتئوس" مجهز شده که برگرفته از هواپیما بوده و میتواند نیرویی معادل 4000 اسب بخار تولید کند.
بلوبرد CN7
همانند خودروی قبل، این محصول هم برای شکستن رکورد طراحی و توسعه پیدا کرده است که بر روی کاغذ حداکثر سرعت 800 کیلومتر بر ساعتی برای آن برنامه ریزی شده بود، اما به دلیل شرایط نامطلوب جاده و محاسبات اشتباه طراحان، تنها موفق به ثبت رکورد 648 کیلومتر بر ساعتی شد که در همان زمان موفق به جابجایی رکورد جهانی شد، اما عوامل سازنده به نتیجه ناامید کننده آن اعتراف کرده بودند.