مقدمه: پایان دوران تبعید و بازگشت به اصالت
در تاریخ صنعت خودروی ایران، لحظاتی وجود دارند که میتوانند به عنوان نقاط عطف ثبت شوند؛ لحظاتی که در آن یک دیوار نامرئی فرو میریزد. حضور نسل جدید تویوتا لندکروزر پرادو با کد اتاق J250 در نمایشگاه خودرو اصفهان ۱۴۰۴، دقیقاً یکی از همین لحظات بود. پس از دوازده سال سکوت سنگین، غیبت برندهای تراز اول جهانی و پر شدن خیابانها از کراساوورهای رنگارنگ اما بعضاً بیهویت، بازگشت نام «تویوتا» با یکی از استراتژیکترین محصولاتش، شوکی مثبت به پیکره بازار خودرو وارد کرد. شرکت برساوش با رونمایی از این خودرو، تنها یک مدل جدید را معرفی نکرد؛ بلکه پیامی واضح فرستاد: دوران حکمرانی مطلق خودروهای چینی در بخش لوکس بازار به چالش کشیده شده است.
پرادو در فرهنگ خودرویی ایران، جایگاهی فراتر از یک وسیله نقلیه دارد. این نام مترادف با قابلیت اطمینان، سرمایهگذاری مطمئن و دوام ابدی است. اما نسل جدید، داستانی متفاوت دارد. این خودرو دیگر آن برادر کوچک و اقتصادی لندکروزر نیست که در سایه سری ۲۰۰ یا ۳۰۰ زندگی کند. پرادو ۲۰۲۵ با بازگشت به ریشههای طراحی دهه ۸۰ میلادی و بهرهگیری از مدرنترین پلتفرم تویوتا، هویتی مستقل و کاریزماتیک پیدا کرده است. این مقاله، تلاشی است برای عبور از هیجانات اولیه و نفوذ به لایههای زیرین مهندسی، طراحی و استراتژی تویوتا؛ جایی که میخواهیم بدانیم آیا پادشاه جدید، شایسته تاج و تختی که انتظارش را میکشد هست یا خیر؟
تویوتا پرادو ۲۰۲۵بخش اول: مهندسی و پلتفرم؛ بازتعریف استحکام در عصر مدرن
برای درک عظمت کاری که تویوتا در نسل پنجم پرادو انجام داده، باید نگاهی به زیر پوست آن بیندازیم. جایی که پلتفرم افسانهای TNGA-F خودنمایی میکند. این پلتفرم همان زیرساختی است که تویوتا لندکروزر سری ۳۰۰ (نسخه پرچمدار) و لکسوس LX بر مبنای آن ساخته شدهاند. استفاده از یک پلتفرم مشترک برای مدلی در رده پرادو، به معنای تزریق DNA اشرافیت و استحکام مدلهای بالاتر به این خودرو است. شاسی نردبانی (Ladder Frame) جدید، با استفاده از تکنولوژیهای جوشکاری لیزری پیشرفته (Laser Screw Welding) ساخته شده که صلبیت و مقاومت پیچشی بدنه را نسبت به نسل قبلی (اتاق ۱۵۰) تا ۵۰ درصد و صلبیت کلی شاسی را تا ۳۰ درصد افزایش داده است.
این اعداد در دنیای واقعی چه معنایی دارند؟ وقتی خودرویی در مسیرهای ناهموار آفرود قرار میگیرد و یکی از چرخها از زمین جدا میشود، فشار عظیمی به شاسی وارد میشود که میتواند باعث تاب برداشتن بدنه، ایجاد سروصدا در کابین و حتی اختلال در باز و بسته شدن درها شود. اما افزایش صلبیت در پلتفرم TNGA-F به پرادو این امکان را میدهد که مثل یک قطعه سنگ یکپارچه عمل کند. این ویژگی نه تنها در آفرود، بلکه در رانندگی شهری نیز تأثیرگذار است؛ چرا که شاسی سفتتر به سیستم تعلیق اجازه میدهد تا کار خود را دقیقتر انجام دهد و لرزشهای ریز جاده را پیش از رسیدن به کابین جذب کند.
تویوتا پرادو ۲۰۲۵ یکی دیگر از شاهکارهای مهندسی در این خودرو، تغییر سیستم فرمان از هیدرولیک سنتی به سیستم کمکی برقی (EPS) است. شاید برای طرفداران سنتی آفرود، حذف پمپ هیدرولیک نگرانکننده باشد، اما تویوتا این تغییر را با هوشمندی کامل انجام داده است. فرمان برقی جدید نه تنها ضربات شدید ناشی از برخورد چرخها با سنگها (Kickback) را به دست راننده منتقل نمیکند، بلکه امکان پیادهسازی سیستمهای ایمنی پیشرفته مانند «دستیار حفظ بین خطوط» را نیز فراهم کرده است.
اما شاید انقلابیترین ویژگی فنی در سیستم تعلیق پرادو ۲۰۲۵، مکانیزم SDM یا Stabilizer Disconnect Mechanism باشد. بیایید این تکنولوژی را باز کنیم. در خودروهای شاسیبلند، میل تعادل (Anti-roll bar) وظیفه دارد تا در پیچهای جاده از کج شدن اتاق جلوگیری کند. اما همین میل تعادل در آفرود تبدیل به یک دشمن میشود، زیرا دامنه حرکت چرخها را محدود میکند و باعث میشود چرخ زودتر از زمین جدا شود. تویوتا با سیستم SDM، یک کلید جادویی در اختیار راننده قرار داده است. با فشردن این دکمه در کنسول مرکزی، میل تعادل جلو از وسط باز میشود. این کار باعث میشود چرخهای جلو آزادی عمل فوقالعادهای پیدا کنند و بتوانند در عمیقترین چالهها فرو رفته یا روی بلندترین سنگها بروند، بدون اینکه چرخ دیگر از زمین بلند شود. به محض بازگشت به جاده و افزایش سرعت، میل تعادل دوباره قفل میشود تا پایداری در پیچها تضمین گردد. این یعنی پایان یک سازش تاریخی بین سواری نرم جادهای و قابلیت آفرود خشن.
نمای جانبی تویوتا پرادو ۲۰۲۵ بخش دوم: قوای محرکه؛ خداحافظی با سیلندرهای اضافی، سلام به گشتاور هوشمند
بزرگترین بحث و شاید جدال فکری در مورد پرادو جدید در ایران، مربوط به قلب تپنده آن است. سالها عادت به موتورهای ۶ سیلندر ۴ لیتری (1GR-FE) باعث شده تا دیدن یک موتور ۴ سیلندر روی این بدنه ۳ تنی، کمی تردید برانگیز باشد. اما بیایید با زبان ریاضی و مهندسی صحبت کنیم، نه با نوستالژی. نسخه وارداتی برساوش مجهز به پیشرانه ۲.۴ لیتری توربوشارژ با کد T24A-FTS است. این موتور از سری موتورهای Dynamic Force تویوتا است که بالاترین راندمان حرارتی را در بین موتورهای احتراقی جهان دارند.
این نیروگاه کوچک قادر است ۲۶۷ اسب بخار قدرت تولید کند. ممکن است بگویید این عدد تفاوت فاحشی با موتورهای قدیمی ندارد، اما راز اصلی در «گشتاور» نهفته است. این موتور ۴۳۰ نیوتنمتر گشتاور تولید میکند؛ عددی که تقریباً مشابه موتورهای ۸ سیلندر قدیمی است. نکته مهمتر، نمودار گشتاور است. در موتورهای تنفس طبیعی قدیمی، برای رسیدن به حداکثر گشتاور باید دور موتور را تا ۴۴۰۰ بالا میبردید که هم مصرف سوخت را بالا میبرد و هم استهلاک را. اما در موتور توربوشارژ جدید، این گشتاور عظیم از دور موتور بسیار پایین (حدود ۱۷۰۰ دور در دقیقه) در دسترس است. این یعنی به محض لمس پدال گاز، کشش لازم برای کندن از زمین یا سبقتگیری فراهم است.
پیشرانه ۲.۴ لیتری توربوشارژ با کد T24A-FTS چالش اصلی موتورهای توربو در ایران، کیفیت سوخت و حساسیت به بنزین اکتان پایین است. تویوتا با آگاهی از بازارهای خاورمیانه، تغییراتی در سیستم تزریق سوخت و خنککاری این موتور اعمال کرده تا مقاومت آن را در برابر شرایط محیطی سخت افزایش دهد. با این حال، مالکان این خودرو قطعاً باید نسبت به کیفیت بنزین و سرویسهای دورهای حساستر از قبل باشند.
انتقال این نیرو بر عهده یک گیربکس ۸ سرعته اتوماتیک جدید است. این گیربکس برخلاف مدلهای CVT یا دوکلاچه که در آفرود ضعف دارند، از نوع مبدل گشتاور (Torque Converter) است که بهترین گزینه برای فشار سنگین محسوب میشود. تعداد دندههای بیشتر نسبت به گیربکسهای ۵ و ۶ سرعته قدیمی، دو مزیت بزرگ ایجاد کرده است: اول اینکه دنده یک بسیار سنگینتر طراحی شده که در آفرود و سربالاییهای تند مثل دنده کمکی عمل میکند. دوم اینکه دندههای ۷ و ۸ به عنوان دندههای "اوردرایو" عمل کرده و در سرعتهای بالا دور موتور را پایین نگه میدارند. نتیجه این مهندسی، مصرف سوخت ترکیبی ۱۰.۶ لیتر در صد کیلومتر است. شاید در نگاه اول عدد کمی نباشد، اما برای یک تانک ۳ تنی با آیرودینامیک جعبهای، یک شاهکار است.
ترکیب این مصرف با باک ۱۱۰ لیتری، پرادو را به پادشاه سفرهای طولانی تبدیل میکند. تصور کنید بتوانید مسافت تهران تا مشهد یا تهران تا شیراز را بدون حتی یک بار توقف در پمپ بنزین طی کنید؛ این ویژگی در جغرافیای ایران یک مزیت استراتژیک است.
طراحی پرادو ۲۰۲۵ بخش سوم: طراحی بیرونی؛ بازگشت به آینده با زبان "رترو"
تویوتا در طراحی پرادو ۲۰۲۵، ریسک بزرگی کرده است. آنها به جای خطوط منحنی و سیال که در اکثر شاسیبلندهای مدرن میبینیم، به سراغ خطوط گونیایی و زوایای تند رفتهاند. زبان طراحی این خودرو را میتوان "رترو-فیوچریسم" (Retro-Futurism) نامید؛ ترکیبی از نوستالژی گذشته و تکنولوژی آینده.
در نمای روبرو، جلوپنجره مستطیلی با شبکه داخلی مشبک و نوشته بزرگ TOYOTA (به جای لوگوی بیضی شکل)، ادای احترامی مستقیم به لندکروزرهای سری ۶۰ دهه ۸۰ میلادی است. چراغهای جلو در دو نسخه گرد (کلاسیک) و مستطیلی (مدرن) طراحی شدهاند که نسخه وارداتی برساوش از نوع مستطیلی باریک است. این چراغها نه تنها چهرهای خشن و مصمم به خودرو دادهاند، بلکه به گونهای جانمایی شدهاند که در تصادفات جزئی آفرود، کمترین آسیب را ببینند.
طراحی سپرها پرادو ۲۰۲۵ طراحی سپرها نیز داستانی فنی دارد. سپرها به صورت چندتکه (Modular) طراحی شدهاند. این یعنی اگر گوشه سپر شما در برخورد با صخره آسیب دید، نیازی نیست کل سپر را عوض کنید؛ بلکه فقط قطعه گوشه تعویض میشود. این یعنی تویوتا هنوز هم به هزینه نگهداری فکر میکند. کاپوت خودرو کاملاً تخت طراحی شده و گوشههای آن برجسته هستند؛ این ویژگی به راننده کمک میکند تا دقیقاً بداند چرخهای جلو کجا قرار دارند، امری که در عبور از معابر تنگ حیاتی است.
در نمای جانبی، خط کمر پایین خودرو باعث شده تا پنجرهها بزرگتر شوند و میدان دید راننده افزایش یابد. آینههای جانبی بزرگ و مکعبی نیز دقیقاً در محلی نصب شدهاند که نقاط کور را به حداقل برسانند. رینگهای ۱۸ اینچی آلومینیومی با تایرهایاق بلند (اق ۲۶۵/۶۵)، نشان میدهد که تویوتا تسلیم مد روز استفاده از رینگهای ۲۰ یا ۲۲ اینچی نشده است. این تایرها دیوارهای بلند دارند که مانند یک بالشتک هوا عمل کرده و ضربات جاده را جذب میکنند.
نمای جانبی، خط کمر پایین خودرو باعث شده تا پنجرهها بزرگتر شوند در نمای عقب، چراغهای عمودی که امضای همیشگی پرادو بودهاند، حالتی مینیمال و نئونی پیدا کردهاند. اما بزرگترین تغییر، نحوه باز شدن در صندوق است. پس از دههها، تویوتا مکانیزم باز شدن در به سمت بغل (که در فضاهای پارک تنگ مشکلساز بود) را کنار گذاشته و در صندوق حالا مانند تمام شاسیبلندهای مدرن به سمت بالا باز میشود. البته قابلیت باز شدن شیشه عقب به صورت مجزا حفظ شده است که برای دسترسی سریع به وسایل صندوق بدون باز کردن کل در، بسیار کاربردی است.
بخش چهارم: طراحی داخلی و کابین؛ سمفونی عملکرد و تجمل
وقتی در سنگین پرادو را باز میکنید و سوار میشوید، اولین چیزی که جلب توجه میکند، کیفیت ساخت و مونتاژ است. کابین پرادو ۲۰۲۵ فضایی است که در آن "لوکس بودن" فدای "کاربردی بودن" نشده است. داشبورد با الهام از خط افق طراحی شده تا در حین رانندگی در شیبهای تند، راننده بتواند زاویه خودرو نسبت به افق را تشخیص دهد.
طراحی داخلی و کابین تویوتا پرادو ۲۰۲۵ برخلاف ترند روز که همه دکمهها را حذف و به داخل مانیتور میبرند، تویوتا با سرسختی دکمههای فیزیکی را حفظ کرده است. دکمههای تنظیم تهویه، انتخاب حالات رانندگی، قفل دیفرانسیل و کنترلهای صوتی، همگی به صورت کلیدهای مکانیکی بزرگ و باکیفیت تعبیه شدهاند. چرا؟ چون در یک رانندگی پرتنش آفرود، یا زمانی که دستکش به دست دارید، نمیتوانید دنبال منوهای تو در تو در یک صفحه لمسی بگردید. حافظه عضلانی راننده باید بتواند بدون نگاه کردن، دکمه درست را پیدا کند و تویوتا استاد این ارگونومی است.
در مرکز داشبورد، نمایشگر ۱۲.۳ اینچی لمسی قرار دارد که رابط کاربری جدید تویوتا را اجرا میکند. این سیستم بسیار روانتر از نسلهای قبل شده و از اپل کارپلی و اندروید اتو بیسیم پشتیبانی میکند. روبروی راننده نیز یک کلاستر (صفحه کیلومتر) تمام دیجیتال ۱۲.۳ اینچی قرار دارد که قابلیت شخصیسازی بالایی دارد و میتواند اطلاعات حیاتی مثل دمای گیربکس، زاویه شیب و توزیع گشتاور را نمایش دهد.
صندلیها از چرم طبیعی صندلیها از چرم طبیعی با دوختهای دقیق پوشیده شدهاند. صندلی راننده دارای تنظیمات برقی در جهات مختلف، گودی کمر و حافظه است. اما نکته جذاب برای آب و هوای ایران، وجود سیستم گرمکن و سردکن برای صندلیهای جلو و گرمکن برای ردیف دوم است. فضای پای ردیف دوم بسیار سخاوتمندانه است و به لطف تنظیم پشتی صندلیها، سرنشینان میتوانند در سفرهای طولانی استراحت کنند. دریچههای تهویه برای سرنشینان عقب روی سقف و کنسول میانی تعبیه شده و پنل تنظیمات اختصاصی تهویه (Climate Control) به آنها اجازه میدهد دمای مطلوب خود را تنظیم کنند.
سرنشینان عقب ردیف سوم صندلیها در این نسل به صورت برقی باز و بسته میشوند. اگرچه فضای ردیف سوم بیشتر مناسب کودکان یا افراد با جثه ریز است، اما وجود آن پرادو را به یک خودروی ۷ نفره واقعی تبدیل میکند. در حالت خوابیده بودن صندلیهای ردیف سوم و دوم، فضای باری کاملاً مسطح و وسیع ایجاد میشود که حتی امکان خوابیدن دو نفر بزرگسال را در کمپینگ فراهم میکند. وجود خروجی برق ۲۲۰ ولت شهری در صندوق عقب، امکان روشن کردن لپتاپ، یخچال سفری یا پروژکتور را بدون نیاز به اینورتر اضافه فراهم میکند.
بخش پنجم: ایمنی و تجهیزات کمکراننده؛ زره دیجیتال
تویوتا پرادو ۲۰۲۵ وارداتی برساوش، تنها یک خودروی مکانیکی نیست؛ بلکه یک کامپیوتر متحرک است که وظیفه حفاظت از جان سرنشینان را بر عهده دارد. این خودرو به پکیج ایمنی Toyota Safety Sense 3.0 مجهز است که پیشرفتهترین سامانه ایمنی فعال تویوتا محسوب میشود.
سیستم پیشگیری از تصادف (PCS)
رادارهای این سیستم حالا قابلیت تشخیص عابر پیاده در شب، دوچرخهسواران و حتی موتورسوارانی که ناگهان جلوی خودرو میپیچند را دارند. اگر راننده واکنش نشان ندهد، خودرو به صورت خودکار ترمز میکند.
کروز کنترل تطبیقی هوشمند (DRCC)
این سیستم نه تنها فاصله با خودروی جلویی را حفظ میکند، بلکه با خواندن تابلوهای سرعت و دادههای GPS، سرعت خودرو را در پیچهای تند به صورت خودکار کاهش میدهد تا ایمنی حفظ شود.
دستیار ردیابی خطوط (LTA)
این سیستم با کمک فرمان برقی، خودرو را دقیقا در مرکز خط نگه میدارد. اگر راننده دچار خوابالودگی شود و فرمان را رها کند، سیستم پس از هشدار، خودرو را به آرامی متوقف کرده و چراغهای خطر را روشن میکند.
علاوه بر اینها، پرادو جدید به ۸ کیسه هوا مجهز است. کیسه هوای زانویی راننده و سرنشین و کیسه هوای پردهای که تا ردیف سوم کشیده میشود، ایمنی غیرفعال را تکمیل میکنند. سیستم کنترل پایداری (VSC) و کنترل کشش (TRC) نیز بازنویسی شدهاند تا در سطوح لغزنده عملکرد دقیقتری داشته باشند.
رانندگی با پرادو ۲۰۲۵ بخش ششم: تجربه رانندگی و فناوریهای آفرود؛ جادوی الکترونیک در خدمت مکانیک
رانندگی با پرادو ۲۰۲۵ تجربهای دوگانه است. در شهر، به لطف عایقبندی صوتی فوقالعاده (تزریق فوم در ستونها و شیشههای آکوستیک)، سکوتی مثالزدنی بر کابین حاکم است. تعلیق مستقل جلو و مولتیلینک عقب، رفتاری نرم و شناور را ارائه میدهد که یادآور سدانهای لوکس است. دید پانورامیک از موقعیت راننده و دوربین آینه وسط دیجیتال، ابعاد بزرگ خودرو را قابل مدیریت میکند.
اما وقتی وارد مسیر آفرود میشوید، شخصیت دوم خودرو بیدار میشود. سیستم Multi-Terrain Select (MTS) که اکنون در حالت دنده سنگین و سبک فعال است، به شما اجازه میدهد نوع زمین (شن، گل، سنگ، برف) را انتخاب کنید. با این کار، مغز متفکر خودرو الگوریتم پاسخدهی گاز، حساسیت ترمز و قفل دیفرانسیلها را تغییر میدهد.
سیستم Crawl Control که در نسلهای قبل پر سر و صدا بود، اکنون کاملاً بیصدا و نرم عمل میکند. این سیستم مانند یک کروز کنترل آفرود عمل میکند؛ شما پا را از روی پدالها برمیدارید و فقط فرمان میدهید. خودرو خودش با استفاده از ترمزهای مستقل روی هر چرخ، سرعت را ثابت نگه میدارد و از گیر کردن خودرو جلوگیری میکند. دوربینهای ۳۶۰ درجه با قابلیت نمایش "کاپوت نامرئی" (Underfloor View)، تصویری از زیر چرخهای جلو و وضعیت فرمان را روی مانیتور نشان میدهند تا راننده بتواند دقیقاً ببیند چرخها روی چه سنگی قرار میگیرند.
قفل دیفرانسیل عقب و مرکزی به صورت استاندارد وجود دارند و در کنار سیستم کنترل کشش فعال (A-TRC)، تضمین میکنند که تا زمانی که حتی یک چرخ اصطکاک داشته باشد، خودرو متوقف نخواهد شد.
ورود پرادو ۲۰۲۵ به بازار ایران بخش هفتم: جایگاه رقابتی و تحلیل بازار ایران
ورود پرادو ۲۰۲۵ به بازار ایران، معادلات را بر هم میزند. در حال حاضر، بازار خودروهای شاسیبلند لوکس در ایران در انحصار دو گروه است: خودروهای ژاپنی و آلمانی کارکرده (با سن بالای ۱۰ سال) و خودروهای چینی لوکس و صفر کیلومتر.
پرادو جدید دقیقاً در شکاف میان این دو گروه قرار میگیرد. از یک سو، رقیب مستقیم لندکروزرهای اتاق ۲۰۰ کارکرده و پرادوهای اتاق ۱۵۰ است. خریدارانی که سالهاست خودروهای تویوتا خود را نگه داشتهاند، اکنون گزینهای جذاب برای ارتقا دارند: خودرویی که همان دوام را دارد اما با تکنولوژی، ایمنی و مصرف سوخت مدرن.
از سوی دیگر، رقبای چینی مانند اکستریم VX یا تانک ۵۰۰ و تانک ۳۰۰ قرار دارند. اگرچه این خودروها روی کاغذ آپشنهای رنگارنگ و موتورهای قدرتمندی دارند، اما در دو فاکتور کلیدی توان رقابت با پرادو را ندارند: "اصالت برند" و "حفظ ارزش سرمایه". خرید تویوتا در ایران همواره مانند خرید طلا بوده است؛ کالایی که با گذشت زمان نه تنها افت قیمت پیدا نمیکند، بلکه همگام با تورم ارزش خود را حفظ میکند. این ویژگی برای خودروهای چینی هنوز اثبات نشده است. علاوه بر این، شبکه گسترده تأمین قطعات تویوتا (حتی در بازار غیررسمی) و تعمیرکاران ماهر این برند در سراسر کشور، اطمینان خاطری است که خریدار یک خودروی چینی تازه وارد هنوز ندارد.
با توجه به تعرفههای واردات، قیمت پرادو ۲۰۲۵ قطعاً در رده بالایی قرار خواهد گرفت، اما تجربه نشان داده است که برای محصولی با نام "تویوتا لندکروزر"، همیشه صف خرید وجود دارد. این خودرو هدفگذاری دقیقی روی قشر مرفه سنتی، مدیران ارشد و عاشقان واقعی طبیعتگردی دارد که به دنبال خودرویی "همه کاره" هستند؛ خودرویی که صبح با آن به جلسه هیئت مدیره بروند و عصر راهی کمپ کویری شوند.
تویوتا پرادو ۲۰۲۵ (سری ۲۵۰) نتیجهگیری نهایی: بازگشت شکوهمند
تویوتا پرادو ۲۰۲۵ (سری ۲۵۰) یک خودروی معمولی نیست؛ بیانیهای است از سوی تویوتا که نشان میدهد هنوز هم میتوان در عصر برقیسازی و کراساوورهای شهری، یک شاسیبلند واقعی ساخت که روح داشته باشد. برساوش با انتخاب هوشمندانه این مدل و نسخه فول آپشن آن، بهترین گزینه ممکن را برای شرایط جغرافیایی و فرهنگی ایران انتخاب کرده است.
نقاط قوت:
طراحی ظاهری با اصالت و ماندگار پلتفرم فوقالعاده مستحکم و سیستم تعلیق پیشرفته (SDM)، موتور پرگشتاور و کممصرف (نسبت به کلاس خودرو)، امکانات رفاهی و ایمنی کامل و مدرن، قابلیتهای آفرود بیرقیب در کلاس خود، ارزش بالای برند و بازار دست دوم تضمین شده.
چالشها:
قیمت نهایی بالا به دلیل تعرفهها، حساسیت موتور توربوشارژ به کیفیت بنزین و نیاز به نگهداری دقیقتر.
در نهایت، پرادو ۲۰۲۵ ترکیبی کمیاب از "نوستالژی" و "تکنولوژی" است. این خودرو آمده تا پادشاهی کلاس شاسیبلندهای واقعی در ایران را پس بگیرد و با توجه به آنچه دیدیم و بررسی کردیم، تمام ابزارهای لازم برای این سلطنت را در اختیار دارد. برای کسانی که به دنبال کمالگرایی در مهندسی و آسودگی خیال در مالکیت هستند، انتظار به پایان رسیده است.
