ملاقات با کیا اسپورتیج توربو، سریع‌السیر کمیاب! + فیلم شتاب

مقدمه

کیا اسپورتیج را باید یکی از موفق‌ترین کراس‌اوورهایی دانست که تاکنون در بازار ایران عرضه شده است. از این خودرو تا بحال ۴ نسل به بازار جهانی عرضه شده که به جز نسل نخست، بقیه نسل‌ها به بازار ایران نیز راه پیدا کرده‌اند. نسل دوم این خودرو اولین حضور خود را در بازار ایران تجربه کرد ولی به دلیل ظاهر نه چندان جذاب و البته کیفیت داخلی کاملاً معمولی خود، اقبال چندانی در بازار پیدا نکرد. البته این روزها نمونه های دست دوم آن بازار خوبی دارد و دلیل آن نیز می‌توان این باشد که امروزه در این رنج قیمتی اکثر خودروها چینی هستند و کسانی که نمی‌خواهند یک محصول چینی سوار شوند، می‌توانند به راحتی با بودجه‌ای در حدود صد میلیون تومان به سراغ اسپورتیج نسل دوم بروند.

نسل سوم این خودرو اما در دوره‌ای طراحی شده بود که سکان هدایت تیم طراحی کیا موتورز به دستان توانمند پیتر شرایر آلمانی افتاده بود. نسل سوم این خودرو نه تنها از نظر ظاهری پیشرفت بسیاری کرد بلکه از نظر فنی نیز شاهد استفاده از موتورهای جدید و کمتر آلاینده بر روی آن بودیم و اسپورتیج برای همیشه از موتورهای پرمصرف شش سیلندر خداحافظی کرد. در ادامه نگاهی به مدل توربوی این خودرو خواهیم داشت که در سال‌های ۲۰۱۲ به صورت محدودی وارد بازار کشور شد. با وجود اینکه کیا اسپورتیج عموماً با پیشرانه 2.4 لیتری در بازار عرضه شده است، اما تعداد بسیار کمی از مدل توربو این خودرو در سال 2012 وارد بازار کشور شد که باید گفت گزینه ای جذاب و تند و تیز است!

طراحی خارجی

نسل سوم اسپورتیج را باید به یک ببر کراس‌اوور تشبیه کرد. ظاهر خودرو به خصوص در قسمت جلویی کاملاً اسپرت و خشن است و کمتر کسی را می‌توانید پیدا کنید که نمای جلوی این خودرو را دوست نداشته باشد. چراغ‌های حالتی بسیار خشن دارند و نوار LED مربوط به چراغ‌های روشنایی در روز نیز به زیبایی در بخش پایینی آن‌ها و با انحنای خاصی کار شده است. نمای جانبی نیز اسپرت است و تا حدودی شاهد شیب‌دار بودن سقف هستیم که البته خبر خوبی برای سرنشینان عقب نیست. نمای عقبی را نیز چراغ‌های عقب بزرگ در بر گرفته‌اند که البته آن هیجانی که در بخش جلوی خودرو وجود دارد در عقب آن دیده نمی‌شود. یکی از راه‌هایی که می‌توانید با آن مدل توربو اسپورتیج را در خیابان شناسایی کنید این است که مدل توربو دارای دو خروجی اگزوز در سپر عقب است ولی در مدل‌های عادی نمی‌توان خروجی‌های اگزوز را مشاهده کرد.

طراحی داخلی

طراحی داخلی اسپورتیج یکی از بی‌نقص‌ترین طرح‌هایی است که در یک کراس‌اوور کره‌ای بکار رفته است ارگونومی کابین در وضعیت خوبی قرار دارد و همه چیز در دسترس است. غربیلک فرمان نیز کاملاً تو دست است و کارایی آن فدای زیبایی نشده است. در خصوص فضای کابین نیز اگر سرنشینان ابعاد بزرگی نداشته باشند فضا کافی است اما برای ۵ بزرگسال کمی کمبود فضا وجود دارد.

یکی از بزرگ‌ترین معایب اسپورتیج مربوط به کیفیت داخلی این خودرو است که در همه جا شاهد استفاده از پلاستیک خشک هستیم که کیفیت خیلی بالایی نیز ندارد. چرم فرمان نیز خیلی مرغوب نیست و با گذشت زمان به شدت براق می‌شود و همین کیفیت پایین چرم در هیوندای وراکروز نیز مشاهده شده بود و معمولاً برخی مالکان اقدام به استفاده از روکش دوختی برای محافظت از چرم فرمان می‌کنند. متاسفانه همانند تویوتا امکان تنظیم زاویه برای صندلی‌های ردیف عقب وجود ندارد و تنها می‌توان آن‌ها را تا کرد تا فضای صندوق بار افزایش پیدا کند. البته این یکی را نباید به چشم یک مزیت بلکه به عنوان یکی از واجبات باید نگاه کرد چون فضای صندوق اسپورتیج اصلاً جوابگوی یک خانواده چهار یا پنج نفره نیست و صندوق کوچکی دارد.

قوای فنی

اکثر اسپورتیج‌های نسل سوم در بازار ایران دارای موتور ۲.۴ لیتری ۴ سیلندر هستند که می‌تواند ۱۷۷ اسب بخار قدرت و ۲۲۷ نیوتن متر گشتاور را تولید کند. اما مدل توربو به یک موتور ۴ سیلندر ۱۶ سوپاپ به حجم ۲ لیتر مجهز است که به سیستم تزریق مستقیم سوخت، توربوشارژر و اینترکولر مجهز است و می‌تواند ۲۶۰ اسب بخار قدرت و ۳۶۴ نیوتون متر گشتاور را تولید کند. نیروی این موتور قدرتمند با استفاده از یک گیربکس ۶ دنده خودکار به هر چهارچرخ خودرو انتقال پیدا می‌کند. شتاب صفر تا صد کیلومتر این خودرو ۷.۵ ثانیه و حداکثر سرعت آن نیز به ۲۱۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد.

امکانات

اسپورتیج در زمان خود یکی از کامل‌ترین خودروهای بازار بود و هنوز نیز لیست امکانات آن بسیاری از نیازهای خریداران را پوشش می‌دهد. نمونه مورد آزمایش ما دارای چهار گرمکن صندلی، چهار شیشه برقی، شش عدد کیسه هوا، سنسور پارک جلو و عقب، دوربین دید عقب، حالت رانندگی اکو، سیستم فرود از تپه، سیستم کنترل کشش، سیستم کنترل پایداری، تهویه دوگانه خودکار، سقف پانوراما، سانروف برقی و تودوزی چرمی است. البته نمونه‌های بعد از سال ۲۰۱۴ به تهویه صندلی‌های جلو و فرمان سه حالته برقی نیز مجهز هستند.

آزمایش رانندگی

پشت فرمان اسپورتیج دید خوبی به اطراف دارید ولی تا حدودی اشراف راننده نسبت به گوشه سمت راست خودرو پایین است و به همین دلیل وجود سنسور جلو جزو ملزومات این خودرو است. موتور توربوی اسپورتیج قدرت بالایی دارد ولی تاخیر جزیی در عملکرد توربوها مشاهده می‌شود. در شتاب‌گیری هر چند نتوانستیم به عدد اعلامی کارخانه دست پیدا کنیم اما ۸.۹ ثانیه برای ارتفاع تهران و بنزین داخلی عدد چندان بدی هم نیست و به نوعی این خودرو از سایر شاسی بلندهای کیا هیوندای که به موتور ۶ سیلندر مجهز هستند عملکرد به مراتب بهتری دارد. در ویدیوی زیر می‌توانید شتاب‌گیری این خودرو را مشاهده کنید.

مدل توربو در زمینه ی توانایی های حرکتی خودروی بسیار خوبی است و بر خلاف مدل ۲.۴ لیتری می توانید با اعتماد به نفس کامل روی قدرت ۲۶۰ اسب بخاری آن حساب باز کرده و اقدام به سبقت گیری کنید. هندلینگ خودرو نیز سر پیچ ها مناسب است و جای نگرانی ندارد اما باید بدانید که دستیابی به این پایداری در ازای از دست دادن نرمی و راحتی به دست آمده است و کوبش قسمت عقب خودرو در مسیرهای پر دست انداز تا حدودی زیاد است. صندلی های اسپورتیج با اینکه راحتی مناسبی دارند اما در مسافرت های طولانی کمی خسته کننده هستند به خصوص اینکه اگر مسیر مسافرت شما دارای آسفالت خوبی نیز نباشد این قضیه به خستگی بیشتر سرنشینان کمک خواهد کرد.

ترمز گیری خودرو رضایت بخش است و ترمزهای دیسکی در هر چهارچرخ به خوبی از پس وظیفه ی خود بر می‌ آیند.

نتیجه گیری

اسپورتیج توربو امروزه در بازار قیمتی در حدود ۱۴۰ میلیون تومان دارد که این قیمت برای مدل ۲۰۱۲ است، این در حالی است که با چنین مبلغی می توانید به سراغ مدل های ۲.۴ لیتری جدیدتر و متعلق به سال ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ بروید. از طرفی اگر خودروی شاسی بلند صفر کیلومتر را در این رنج قیمتی بخواهید گزینه های چندان زیادی وجود ندارند و تنها می توان به تیگو ۷ با قیمت حدود ۱۳۰ میلیون تومانی اشاره کرد که البته صد درصد اسپورتیج با ۵ ستاره ی ایمنی از یورو انکاپ انتخاب مطمئن تری است به خصوص اینکه مدل توربو در بازار امریکای شمالی نیز فروش موفقی را تجربه کرده است.

با پول این خودرو سانتافه‌های ۳.۵ لیتری نیز وجود دارند که قدرت موتور بالایی دارد و فضای داخلی آن نیز بزرگ تر از اسپورتیج است و می تواند ۷ سرنشین را حمل کند، اما از نظر توانایی های حرکتی خیلی تفاوت ندارند و حتی مصرف کمتر اسپورتیج یک برگ برنده برای آن است. در کل باید نکات مثبت این خودرو را طراحی ظاهری زیبا، شتاب خوب، مصرف پایین، امکانات رفاهی و ایمنی مناسب و نکات منفی آن را نیز سواری خشک، صندوق کوچک، کیفیت پایین متریال داخلی و البته سرویس محدود برای مدل توربو عنوان کرد. در پایان از جناب آقای علی زهدی بابت همکاری با تیم خودروبانک تشکر می‌کنیم.