بسیاری از شرکت های بزرگ خودروسازی جهان برای تامین قطعات خود نیازمند شرکت های دیگر هستند اما در بحث طراحی خود به تنهایی این کار را انجام می دهند.بنابراین این موضوع بیان می شود که در صنعت
خودرو نتوانسته ایم به خوبی پیشرفت کنیم.
یکی از مباحثی که در مورد صنعت خودرو و عدم پیشرفت مناسب این صنعت با وجود ۵۰ سال فعالیت وجود دارد این است که چرا ما در صنعت نظامی و موشکی با وجود پیچیدگی هایی که در این حوزه وجود دارد توانسته ایم پیشرفت کنیم اما در خودروسازی نتوانسته ایم.
احمد نعمت بخش دییر انجمن خودروسازان به این مقایسه واکنش نشان داده و آن را درست نمی داند. وی معتقد است که صنایع نظامی در همه دنیا در استفاده از تکنولوژی های مدرن پیشتاز هستند و صنایع دیگر از آنها استفاده می کنند.
استراتژی های توسعه مهمترین تفاوت صنعت خودرویی و نظامی است. کریمی سنجری کارشناس صنعت خودرو می گوید؛دلایل زیادی وجود دارد مبنی بر اینکه نمی توان این دو صنعت را باهم مقایسه کرد. مهترین عامل توسعه صنعت نظامی فلسفه نیاز است. همیشه اولین پیشرفت ها در صنایع نظامی بوده است. در جنگ های جهانی اول و دوم نیست تحقیق و توسعه در بخش نظامی رشد پیدا کرد. اما با تغییر استراتژی نیاز به سلیقه صنعت خودروسازی مورد توجه قرار گرفته و دارای سرریز دانش فنی برابر با صنایع نظامی است.
چرا صنعت خودروی ایران به اندازه صنعت نظامی پیشرفت نکرده است
به عنوان مثال اهمیت کاهش قیمت خودرو مربوط به سلیقه مشتری دب جوامع مختلف است و از سوی دیگر بازار رقابتی باعث شده تا آلیاژ های سبک جاب ورق های فولادین را بگیرند.
وی افزود:در صنایع موشکی هدف رفع نیاز استراتژیک ملی است درحالی که خودروسازی پاسخ به انتخاب مشتری است. در صنعت نظامی هدف ساخت موشکی ایت که بتواند هدفی را در دور دست ها با دقت بالا مورد هدف قرار دهد و این کافی است و هزینه نیز مهم نیست.
سنجری افزود:گفتن این دلایل توجیه مناسبی برای عدم پیشرفت صنعت خودرویی کشور نیست و عوامل اصلی این عدم پیشرفت سوءمدیریت، عدم بکارگیری نیروهای متخصص و نخبه و مستعد داخلی موجود در کشور و وصل نبودن به زنجیره جهانی بازار خودرو از عوامل عدم پیشرفت صنعت خودروسازی است.اما مقایسه صنعت نظامی با صنعت خودرویی منصفانه نیست و از هم جدا هستند.
