یکی از قطعات
خودرو که تداخل سیالات درون موتور جلوگیری می کند واشر سرسیلندر است. این قطعه درون موتورهای چهار زمانه قرار گرفته و فضای میان دو جسم را برای جلوگیری از نشت پر می کند.
به نقل از سایت رسمی روزنامه دنیای خودرو، واشر سرسیلندر بین بلوک موتور و سرسیلندر قرار گرفته و وظیفه دارد صافی های سطحی سیلندر و سرسیلندر را پوشش داده و پستی و بلندی ها را پر کند. به علاوه این واشر ممانعت از خروج سوخت و هوای درون سیلندر شده و از اختلاط روغن موتور و خنک کننده نیز جلوگیری می کند. همچنین از ورود روغن موتور و خنک کننده به سیلندر نیز جلوگیری می کند.
در همین راستا واشر سرسیلندر باید ویژگی هایی همچون فرم پذیری، تراکم پذیری، مقاومت به خوردگی در برابر مواد شیمیایی، مقاومت در برابر فشار و دما را داشته باشد.
این قطعه باید بتواند دما را در میان سرسیلندر و بلوک سیلندر که تا 204 درجه سانتیگراد می رسد تحمل کند و این در حالی است که دما در رینگ های آتش آن به 1093 تا 2204 درجه سانتیگراد می رسد.
طراحان صنعت خودروسازی واشر سر سیلندر را در شکل ها، طرح ها و جنس های مختلف طراحی و راهی بازار کرده کرده اند اما اکثر آن ها دارای رینگ های آتش اند.
پیش از این در طراحی این قطعه از آزبست استفاده می شد که از آن جا که برای سلامتی انسان مضر است استفاده از آن کم شده و اکنون بیشتر از لایه های فولادی استفاده می شود.
واشر سرسیلندر دارای عمر طولانی ای است اما در صورتی که شرایط مناسبی برای آن وجود نداشته باشد آسیب می بیند یا به اصطلاح می سوزد و یا نیم سوز می شود. از جمله عواملی که سبب سوختن واشر سرسیلندر شود می توان به کم یا بی خاصیت بودن آب رادیاتور، نقص فنی ترموستات، نقص فنی واترپمپ، نقص فنی پروانه، بسته بودن مجاری عبور آب در موتور، رانندگی در شرایط پرفشار، تاب برداشت سرسیلندر، ترکیدن سرسیلندر، عدم سفت بودن پیچ های سر سیلندر، گرم شدن بیش از اندازه موتور خودرو و عدم دقت در توالی و میزان بستن پیچ های سرسیلندر اشاره کرد.
در ادامه لازم است با نشانه های سوختگی این قطعه آشنا شوید. این موارد عبارتند از:
گرم کار کردن موتور
خارج شدن آب از اگزوز
جوش کاذب (وجود حباب در رادیاتور)
دیر روشن شدن موتور
قاطی شدن آب و روغن
کشش موتور
ورود کمپرس به رادیاتور
