فرمول یک در هفتمین سال دوران هایبرید خود به سر می‌برد آن هم در حالی که مرسدس همواره در حال تغییر موضع از قدرت به قدرت بیشتر بوده است و به نظر می‌رسد رقیبان اصلی این تیم باز هم نتوانند آن‌ها را به چالش بکشند. وضعیت فراری که بسیار بد است و فاصله بسیار زیادی با مرسدس دارد، ردبول هم به نظر نمی‌رسد برتری خاصی داشته باشد. در این پست می‌خواهیم نگاهی به وضعیت این تیم‌ها داشته باشیم و ببینیم تا اینجای فصل چه عملکردی داشته‌اند.

راه طولانی پیش روی فراری

فراری در سه سال گذشته و پشت سر مرسدس موفق به کسب جایگاه دوم قهرمانی سازندگان شده است، اما در ابتدای 2020 شروعی فاجعه‌بار داشته و این مورد تنها معطوف به یک قسمت خاص خودروی آن‌ها نیست. این خودرو به صورت کلی ناامید‌کننده است. از لحاظ ایرودینامیکی خودرویی متوسط می‌باشد. موتور قدرت زیادی را از دست داده و رانندگان فراری نیز اشتباهاتی داشته‌اند.

فراری بار دیگر با عدد 27 درآمیخته شده، اما این بار این عدد نشان‌دهنده فاصله آن‌ها تنها بعد از گذشت سه مسابقه می‌باشد، و این مسئله عمق دریایی که فراری در حال غرق شدن در آن است را نشان می‌دهد. آن‌ها اکنون در جدول سازندگان در مکان پنجم و پشت سر تیم‌هایی هستند که اگر فصل گذشته به یک تیفوسی می‌گفتید سال بعد شما قرار است با آن‌ها رقابت کنید، به شدت از کوره در می‌رفت؛ مک‌لارن و ریسینگ پوینت.

اگر در اتریش کور سویی از امید باقی‌مانده بود که فراری فقط در این پیست مشکلات زیادی دارد، مجارستان به طور کامل سقف را بر روی سر این تیم خراب کرد. رانندگان آن‌ها 1.3 ثانیه از سریع‌ترین تیم کندتر بودند و این اتفاق در پیستی اتفاق افتاد که قدرت موتور تفاوت چندانی ایجاد نمی‌کند و ایرودینامیک و مشخصا داونفورس حرف اول را در آن می‌زند. در مسابقه نیز این فاجعه تکمیل شد تا هر دو راننده فراری توسط مرسدس لپ شوند. بعد از اسپانیا 2011، این اولین باری بود که چنین اتفاقی در شرایط نرمال پیست برای فراری می‌افتاد و رانندگان این تیم در همان دوری که پیشتاز مسابقه از خط پایان می‌گذشت، نتوانستند مسابقه خود را به پایان ببرند و یک دور عقب‌تر بودند.

استارت فوق‌العاده سباستین فتل در ابتدای مسابقه به دلیل دو دل بودن تیم برای انجام پیت‌استاپ بر باد رفت و جایگاهی هم که در مسابقه به دست آورد را مدیون گوش نکردن به دستور تیم برای تعویض تایر و برگشتن به پیست با سافت بود. او در رادیو به تیم گفت که آیا بهتر نیست از مدیوم استفاده کنیم؟ و همین تصمیم باعث شد روز فراری از این بیشتر سیاه نشود. این تنها باری نبوده که فتل هم به عنوان راننده به تیم خدمت کرده است و هم به عنوان استراتژیست. در گاراژ دیگر فراری که متعلق به چارلز لکلرک بود، دستور به تغییر تایر به سافت دادند و لکلرک نیز این کار را انجام داد، اما بعد از مدت کوتاهی همه فهمیدند که این اشتباه‌ترین تصمیم ممکن بود و فراری بار دیگر توانایی خود در خراب کردن مسابقه رانندگانش را به همه نشان داد. لکلرک دوری 0.4 ثانیه از دست ‌داد تا از جمع ده نفر برتر جدا شود. حتی بعد از آن دیگر سرعت کافی برای برگشت به آن جایگاه را نداشت و مسابقه را در جایگاه یازدهم تمام کرد. یک فراری در جایگاه یازدهم! فاجعه است. لکلرک در این باره می‌گوید:

نمی‌دانم چه اتفاقی افتاد، چون خودرو را تغییر ندادیم، ولی راندن آن به شدت سخت بود. تعادل خودرو نسبت به جمعه و شنبه، که در وضعیت بسیار بهتری نسبت به چیزی که انتظار داشتیم قرار داشت، خیلی بدتر شده بود. حس خودروی آن روز را نداشت

این اظهار نظر زنگ خطر را برای فراری به صدا درآورده، زیرا فتل نیز در اتریش با چنین مسئله‌ای روبرو بود و آن را مطرح کرد. نه تنها خودروی فراری در پیچ‌ها ضعیف است و در مستقیمی‌ها نیز زمان از دست می‌دهد، بلکه حس اعتماد به نفس را از رانندگانش می‌گیرد. ترکیبی عالی برای شکستی بزرگ. انتظارات از فراری تا حدی پایین آمده که فتل می‌گوید لپ شدن فراری قابل تصور بود.

آیا فراری می‌تواند ورق را برگرداند؟

ساده بگوییم، نه. در کوتاه مدت و میان مدت فراری در چاهی عمیق افتاده است و در بلند مدت راه بسیار بسیار سختی در پیش دارد. سرعت فراری در مجارستان ناامید‌کننده بود و این در حالی است که بعد از مجارستان، تعداد زیادی پیست بسیار سریع در پیش داریم؛ سیلوراستون، اسپا، مونزا و حتی پیست خانگی فراری، موجلو. این پیست‌ها فاصله پاوریونیت فراری با رقبا را نشان خواهند داد. متیا بینوتو در اتریش بیان کرده که 70% زمان از دست رفته فراری مربوط به مستقیمی‌ها است. با وجود قوانین فعلی و ممنوعیت توسعه موتور، تمام فعالیت‌هایی که در مارانلو در حال انجام است باید تا 2021 منتظر بماند. بینوتو تا به امروز عقب ماندن فراری از رقبا را به گردن فلسفه خودروی SF1000 و داشتن بیش از حد نیروی درگ آن می‌انداخت، اما مجارستان نشان داد که طراحی کلی این خودرو دچار ضعف شدیدی است و فراری در 2020 فصلی فاجعه‌بار را متحمل خواهد شد. بینوتو در مورد تغییرات قوانین این فصل می‌گوید:

نسبت به پارسال قوانین زیادی وارد کتاب قانون شده‌اند و بالاخره بعضی از آن‌ها شفافیتی در خصوص قوانین دیگر ایجاد می‌کند، فکر می‌کنم باید خود را با آن‌ها وفق دهیم. فکر نمی‌کنم این مشکل فقط برای فراری باشد، زیرا اگر به خروجی قدرت موتورها نگاه کنید، اکثر سازندگان با این مشکل خود را سازگار کرده‌اند اما مطمئنا فراری ضرر بیشتری از این قوانین کرده است و عملکرد سال گذشته را از دست داده‌ایم.

خواندن چنین صحبت‌هایی برای طرفداران فراری ناراحت‌کننده است، آن هم وقتی صحبت‌های مدیر تیم رقیب، یعنی مرسدس را می‌خوانند. توتو ولف در این باره چنین اظهار نظر کرده است:

قوانین موتوری بسیار واضح است و در آستین [تگزاس] هرگونه ابهامی در این مورد برطرف شد و فهمیدیم چه کاری باید انجام دهیم و چه کاری را نباید، که بسیار مهم بود. فکر می‌کنم قسمت طنز ماجرا اینجاست که رقبا ما را به سمت سطح جدیدی از طراحی هدایت کردند و این مسئله باعث شد ما خودرویی طراحی کنیم که حتی خودروی فصل گذشته را به آتش بکشد و نوآوری‌هایی انجام دادیم تا به هر صورتی که هست در پیست مقتدر باشیم. نتیجه آن را مشاهده می‌کنید، نسبت به 2019 جهش بزرگی داشته‌ایم و این چیزی است که لازم بود. این مورد کمی برای من طنزآمیز است.

در نهایت، موافقت فراری با چنین قوانینی باعث شده تا مقدار بسیاری از قدرت خود را از دست بدهد و این در حالی است که سال گذشته همه، از جمله مرسدس، به دنبال راهی برای رسیدن به قدرت پاوریونیت فراری بودند. مشتری‌های فراری، آلفا رومئو و هاس، نیز از این مسئله ضربه شدیدی خورده‌اند. تمام این اتفاقات از بعد از توافق فراری با فدراسیون جهانی مبنی بر بررسی پاوریونیت فصل 2019 این تیم رخ داد، توافقی که فراری هرگز اجازه افشای متن آن را نداد.

در میان مدت نیز، ثابت ماندن قوانین برای 2021، وزنه‌ای در کفه ترازوی فراری نخواهد گذاشت و به نظر، فراری باید تمام توان خود را صرف 2022 کند. فصلی که قوانین به کلی تغییر خواهند کرد و هر تیمی فرصت طراحی جدید و خوبی را خواهد داشت. اما آیا کسی به فراری امسال امیدی دارد؟ بعید می‌دانیم.

آیا به ردبول امیدی هست؟

شاید به زیر سوال بردن عملکرد ردبول منصفانه نباشد. گذشته از هر چیزی، این تیم رده دوم جدول قهرمانی سازندگان را در اختیار دارد و اگر مرسدسی در پیست حضور نداشت، الان داشتیم از یک-دو ردبول صحبت می‌کردیم و ورشتپن دو مسابقه پشت سر هم را برده بود. اما مرسدس در پیست حضور دارد و فاصله ردبول با آن‌ها زیاد است. هوندا پیشرفت خوبی داشته، ولی نه به اندازه مرسدس، اما در جایگاه نسبتا خوبی قرار دارند. ورشتپن نیز اقرار کرده که خودرو قدرت بیشتری نسبت به سال گذشته دارد، بنابراین تمام توجهات به سمت شاسی امسال ردبول خواهد رفت؛ RB16.

در تمرین‌های مجارستان به نظر می‌رسید که ورشتپن در حال کشتی گرفتن با خودرو است و نمی‌تواند قدرت واقعی آن را به معرض نمایش بگذارد و در سوی دیگر گاراژ، الکساندر آلبون آنچنان به خودرو فشاری وارد نمی‌کرد و بسیار با احتیاط بود. با چنین شرایطی هم در وسط پیچ‌ها اسپین می‌شدند و از زمان تست‌های پیش فصل این مشکل در خودروی ردبول دیده می‌شد. آلبون نیز در پیچ‌های سرعت پایین به شدت با مشکل روبرو است. ورشتپن بعد از تعیین خط مجارستان چنین اظهار نظر کرده:

تعادل خودرو در پیچ‌ها خوب نیست، کم‌فرمانی، بیش‌فرمانی، نداشتن چسبندگی، حتی حداکثر سرعت را هم نداریم، پس همه این‌ها دلیل کند بودن ما هستند. من قبلا هم اسپین شده‌ام، و این اتفاقی نیست که فقط در این آخر هفته رخ داده باشد. مشخصا امسال خودروی سختی برای رانندگی داریم. راندن با این خودرو هیچ وقت آسان نخواهد بود چون هرموقعی که شما بخواهید تا حد ممکن به خودرو فشار بیاورید، ممکن است به آسانی اسپین شوید و یا چرخ‌هایتان را قفل کنید و در غیر اینصورت شما فشار نمی‌آورید. نکته قابل توجه این خودرو این است که وقتی به آن لحظه نزدیک می‌شوید دیگر نمی‌توانید به آسانی از آن جلوگیری کنید.

ردبول در این هفته به‌روز رسانی‌هایی انجام داد، ولی ورشتپن هنوز بر این باور است که مشکلی وجود دارد و باید آن را حل کنند. تمام این‌ها به معنی این است که تا حل نشدن مشکل ردبول نمی‌توانیم ببینیم تا چه حد می‌توانند مرسدس را به چالش بکشند. در تست‌های پیش فصل، قدرتمند‌ترین حضور ردبول را در دوران هایبرید شاهد بودیم و به نظر می‌رسید قادر خواهند بود مرسدس را از تخت پادشاهی پایین بیاورند. کریستین هورنر می‌گوید:

فکر می‌کنم چیزی از لحاظ ایرودینامیکی در خودرو درست رفتار نمی‌کند و باید بفهمیم این مشکل از کجاست. در شرایط مشخص خودرو عملکرد خوبی دارد و داده‌های خوبی از این آخر هفته جمع کرده‌ایم، پس تیم به سختی در حال تلاش برای فهمیدن مشکل است تا بتوانیم هرچه زودتر آن را برطرف کنیم.

تیم قهرمان همچنان می‌تازد

دلیل تمام انتقادهایی که از فراری و ردبول می‌شود تنها یک چیز است؛ تیمی به نام مرسدس. عملکرد خیره‌کننده آن‌ها باعث شده فشار بر روی رقیبان به شدت افزایش یابد. بزرگ‌ترین سوال اینجاست که چرا اینقدر مرسدس فاصله دارد؟

آن‌ها شش سال متوالی است که بر بام فرمول یک ایستاده‌اند و به نظر نمی‌رسد تیمی بتواند مانع هفتمین بار آن شود. در 26 گرندپری گذشته نیز موفق به بردن 20 مسابقه شده‌اند. هر سه مسابقه ابتدایی این فصل را نیز یکی از رانندگان مرسدس برده است. لوئیس همیلتون بدون مرسدس ضعیف‌ خواهد شد و مرسدس نیز بدون او به همین شکل، اما ترکیب این دو قدرتمند‌ترین تیم تاریخ فرمول یک را ساخته است. با چنین وضعی به سختی می‌توان تصور کرد که در شرایط عادی، مرسدس برد مسابقه‌ای را از دست بدهد. همچنین همیلتون در این فصل به دنبال دستیابی به رکورد جاودانه اسطوره این ورزش، مایکل شوماخر است. او تنها یک قهرمانی تا کسب هفتمین عنوان قهرمانی فرمول یک خود فاصله دارد. نکته مهم برای مرسدس حفظ انگیزه و دست نکشیدن از تلاش برای بهتر شدن است که آن‌ها در طی این سال‌ها به خوبی نشان داده‌اند که پا پس نخواهند کشید، حتی اگر 20 ثانیه در مسابقه جلوتر باشند. توتو ولف می‌گوید:

این فاصله هیچ چیز نیست. اگر به جدول رانندگان نگاه کنید، می‌بینید که اختلاف لوئیس و مکس 30 امتیاز در سه مسابقه است، پس کافی است یک مسابقه را از دست بدهید تا این فاصله از بین برود. باید به تلاش ادامه دهید. [موفقیت] فقط کسب یک چیز خاص نیست که بگوییم فلسفه ایرودینامیک درست است یا توسعه موتور با استراتژی درستی انجام شده و بس. مجموعه‌ای از مسائل باید همگرا شوند، از جنبه‌های مختلف به آن‌ها نگاه شود، سرمایه‌گزاری در بخش‌های درستی انجام شود، مقدار خوبی از خلاقیت از قابل استفاده از واحد تحقیق و توسعه برداشت کنیم. به صورت پایه به افرادی برمی‌گردد که در راس کار هستند. ما در طول این سال‌ها نسل‌های بسیاری را دیده‌ایم که چنین مسئولیت‌هایی را بر عهده گرفتند و به عملکرد تیم کمک کردند، و این مورد فقط محدود به جنبه مهندسی قضیه نیست، بلکه در هر بخشی چنین است؛ بازاریابی، ارتباطات، شبکه‌های اجتماعی، اسپانسرها و معتقدم این چیزی است که تیم را بیش از پیش موفق می‌کند. با این اوصاف ما نباید با فکر اینکه بهترین هستیم خودمان را گول بزنیم، چون به سرعت جایگاه‌مان را از دست خواهیم داد.