بیش از یک دهه از آخرین قهرمانی رنو در رقابت های فرمول یک گذشته است. با وجود اینکه در این مدت رنو توانسته گام های بلندی رو به جلو بردارد اما به اعتقاد مدیر آنها، سیریل ابیتبول، هنوز به اندازه کافی خوب نیستند.
آخرین بار در سال ۲۰۰۶ تیم رنو به رانندگی فرناندو آلونسو توانست به دو مقام قهرمانی پشت سر هم دست پیدا کند اما از آن زمان تاکنون اتفاق های بسیاری رخ داده است. در یک دوره تیم رنو از رقابت های فرمول یک کناز گذاشته شد و پس از بازگشت، هنوز موفق به رقابت با تیم های صدر جدولی نشده اند.
با این وجود در فصل جاری رقابت ها دنیل ریکیاردو توانسته نشانه های قاطعی از پیشرفت رنو را به نمایش بگذارد، اما به نظر ابیتبول بدون کسب پیروزی در رقابت های فرمول یک نمیتوان از عملکرد مناسب تیم سخنی به میان آورد.
ابیتبول مقصر اصلی را خودروهای گذشته این شرکت دانسته و اعتقاد دارد هنوز موفق به استخراج تمام پتانسیل راننده و خودرو خود نشده است. وی در مصاحبه خود با سایت Motorsport یادآور شده است که در رقابت های فرمول یک تنها زمان دورهای یک راننده و قهرمانی است که ارزش دارد و با توجه به این مورد ما هنوز به قدر کافی خوب عمل نکرده ایم. سیریل افزود:
اینکه الآن نشانه هایی از پیشرفت خودرو وجود دارد خوب است. چند سال گذشته روند پیشرفت خوبی داشتیم اما به خاطر درک نادرست آن زمان ما از آیرودینامیک روند پیشرفت رنو با شکست روبرو شد. بنابراین تصمیم گرفتیم نگرش آیرودینامیکی خود را تغییر دهیم و طراحی مفهومی کاملا جدیدی را تست کنیم، حرکتی که برای تیمی به بزرگی رنو بسیار پر ریسک و خطر بوده است.اما در نهایت نه تنها توانستیم پس رفت خودرو خود را جبران کنیم بلکه گامهای مؤثری در جهت پیشرفت برداشتیم و اکنون نتیجه آن ریسک را شاهد هستیم. در طول زمستان پیشرفت و توسعه خوبی را کسب کردیم و موارد جدیدی برای ارائه در اختیار داریم. آنچه که شاهد هستیم همکاری بهتر بین اعضاء تیم و درک کاملتری از خودرو است.
اما واقعیت این است که با هنوز موفق به استخراج تمام پتانسیل خودرو نشده ایم. به نظر من در رقابتی به فشردگی و نزدیکی مسابقات فرمول یک بهتر است بیشتر بر روی نکات منفی توجه کنیم تا تعریف و تمجید از نکات مثبت. ما هنوز در رسیدن به هدف اصلی خود موفق نبوده ایم اما نشان دادیم که سمت و سوی حرکت ما درست است.
سیریل ابیتبولمدیر فرانسوی تیم فرمول یک رنو از انتخاب مدیر عامل جدید این شرکت استقبال کرده است. به اعتقاد او، لوکا دو میو اشتیاق دهه ۶۰ و جاه طلبی رقابت جذاب بین فورد و فراری را با خود به این ورزش آورده است.
این اتفاق بزرگی است، خیلی بزرگ. حتی اگر او روز به روز هم دخالتی در فعالیت تیم فرمول یک شرکت رنو نداشته باشد همین که بدانم یک نفر به بزرگی لوکا در انتظار دیدن نتیجه کار است بسیار انگیزه بخش است. همچنین او برای هر کمکی در هر زمانی در کنار ما خواهد بود. وی دانش و شناخت خوبی هم از ورزش هم از مخاطبین این ورزش دارد، لوکا میداند که این ورزش در رابطه با ارزش گذاری و کوشش فراوان برای کسب نتیجه و رضایت مخاطبین است.
اگر بخواهم مقایسه کنم، برای من یادآور فیلم Ford v Ferrari است. برای من او تنها یک تاجر موفق نیست، او یادآور عزم و اراده فولادین فورد برا شکست فراری است.
