برندهای فرانسوی نام‌هایی آشنا برای ایرانیان هستند و سال‌ها است که محصولات پژو، رنو و سیتروئن در کشورمان عرضه می‌شوند. خودروهای فرانسوی معمولا به عنوان محصولاتی میان‌رده شناخته می‌شدند که در سطحی پایین‌تر از خودروهای آمریکایی و آلمانی رده‌بندی می‌شوند، با این وجود شرکت‌های مختلف خودروسازی فرانسه طی سال‌های اخیر سعی کرده‌اند تا این تفکر را تغییر دهند. خلق خودروهایی همچون پژو 508 و رنو تلیسمان حاصل چنین طرز تفکری بوده است.
واردات سدان‌های مدرن فرانسوی در کنار عرضه زیرشاخه برند لوکس پژو سیتروئن یعنی دی اس باعث شد تا تفکر مشتریان ایرانی نسبت به خودروهای فرانسوی تغییر یابد. رنو تلیسمان اکنون خودرویی است که رقیبی جدی برای فولکس واگن پاسات، تویوتا کمری، هیوندای سوناتا و کیا اپتیما محسوب می‌شود و در دسته خودروهای نیمه لوکس قرار می‌گیرد.
رنو تلیسمان براساس زبان طراحی جدید رنو توسعه یافته و تلاشی تحسین برانگیز از این شرکت برای عرضه یک سدان سایز متوسط محسوب می‌شود. رنو تلیسمان توسط شرکت نگین خودرو و در مدل‌های 2016 الی 2018 وارد ایران شد. پیش از آن‌که این خودرو بتواند رقبای شناخته شده کره‌ای خود را به چالش بکشد، با محدودیت واردات روبرو شد تا دست مشتریان ایرانی از این خودرو دور بماند.
رنو تالیسمان در ایران در دو تیپ E2 و E3 به بازار عرضه شد. اکثر نسخه‌های موجود از رنو تالیسمان در ایران از تیپ E3 هستند که نسبت به تیپ E2 امکانات رفاهی بیشتری را در خود جای داده است. از جمله این امکانات می‌توان به سنسور پارک جلو و سنسور نقطه کور، هدآپ دیسپلی، صندوق پران، گرمکن صندلی‌های جلو و عقب، ماساژور صندلی‌های جلو و سیستم صوتی BOSE اشاره کرد.
رنو تلیسمانامروزه رنو تلیسمان در نسخه‌های صفرکیلومتر ساخت سال 2018، با قیمتی بیش از دو میلیارد تومان در بازار خرید و فروش می‌شود. فولکس واگن پاسات، هیوندای سوناتا، کیا اپتیما و پژو 508 عمده رقبای رنو تلیسمان در بازار هستند که هرکدام نقاط قوت و ضعف خود را دارند. آن‌چه در ادامه می‌خوانید، بررسی مزایا و معایب رنو تلیسمان در خودروبانک است.
مزیت اول، عملکرد فنی قابل قبول
به واسطه محدودیتی که از چند سال پیش در زمینه واردات خودرو اعمال شد، مشتریان ایرانی از خرید خودروهای مجهز به موتورهای شش سیلندر و هشت سیلندر محروم شدند. در نتیجه بازار خودرو از محصولاتی مجهز به پیشرانه‌های چهار سیلندر 2.4 و 2.5 لیتری اشباع شد. در این بین پیشرانه توربوشارژر زمینه ساز یکی از مزایا رنو تلیسمان شده است.
رنو تلیسمان به پیشرانه‌ای 1.6 لیتری توربوشارژر مجهز است که با کد TCe200 شناخته می‌شود. این موتور حداکثر 190 اسب‌بخار قدرت و 260 نیوتن‌متر گشتاور تولید می‌کند و انتقال قدرت را از طریق گیربکس هفت سرعته اتوماتیک دوکلاچه انجام می‌دهد. حاصل این ترکیب شتاب حدود هشت ثانیه‌ای رنو تلیسمان و برتری مطلق آن بر رقیب شناخته شده‌ای همچون کیا اپتیما است.
مزیت دوم، امکانات رفاهی رنگارنگ
در دورانی که واردات خودرو به کشورمان تا حدودی امکان پذیر شده بود، افراد و شرکت‌های مختلفی اقدام به واردات خودرو می‌کردند. نتیجه چنین رویکردی عرضه خودروهایی یکسان با سطح تجهیزات مختلف بود، چرا که هرکدام از این خودروها از یک مبدا وارد کشور شده بودند. فروشندگان نیز با استفاده از این ترفند خودروهای نیمه فول را به قیمت نسخه تمام فول به مصرف‌کنندگان ایرانی می‌فروختند.
خوشبختانه چنین موردی در خصوص رنو تلیسمان وجود ندارد و اکثر نسخه‌های وارد شده از این خودرو به کشورمان، از تیپ E3 هستند که امکانات رفاهی قابل قبولی را در خود جای داده و تالیسمان را به یکی از خودروهای مجهز در بین رقبایش تبدیل کرده است. از جمله امکانات رفاهی رنو تلیسمان می‌توان به مواردی همچون ترمز دستی برقی، شش کیسه هوا، نمایشگر 8.7 اینچی، سیستم هشدار نقاط کور، سقف پانوراما و سانروف برقی، سیستم اتوپارک، HUD، سنسورهای نور و باران، سیستم کنترل فشار باد تایرها، صندلی های برقی جلو مجهز به تهویه و ماساژور بهمراه حافظه، گرمکن تمامی صندلی ها، کروز کنترل، روکش های چرمی، آینه وسط الکتروکرومیک و آینه های جانبی تاشو برقی، درب صندوق هوشمند، سیستم تهویه مطبوع خودکار دوگانه، سیستم ورود و استارت بدون کلید، سیستم صوتی Bose، سنسورهای جلو و عقب و دوربین دنده عقب اشاره کرد. این امکانات قطعا یکی از مزایا رنو تلیسمان خواهند بود.
عیب اول، سیستم تعلیق نامناسب و سواری خشک
رنو تلیسمان یک سدان سایز متوسط میان رده محسوب می‌شود. آن‌چه در این سدان‌ها اهمیت ویژه دارد، نرمی سواری و راحتی سرنشینان است تا بتوان برای مسافرت‌های طولانی از این خودروها بهره برد. متاسفانه این مورد در رنو تلیسمان چندان لحاظ نشده و طراحان رنو بیشتر به دنبال ساخت خودرویی نیمه اسپرت بوده‌اند تا آن‌که بخواهند سدانی خانوادگی تولید کنند.
رنو تلیسمان سیستم تعلیق خشک رنو تلیسمان هنگامی که حالت رانندگی اسپرت را فعال کنید، خود را بیشتر نشان داده و سواری را بیش از پیش اسپرت خواهد کرد. البته این ویژگی برای خریداران جوان و علاقمندان به سرعت و شتاب یک مزیت خواهد بود اما از آن‌جایی‌که با یک سدان خانوادگی مواجه هستیم، باید آن را در لیست معایب رنو تلیسمان قید کنیم.
عیب دوم، دردسرهای نگهداری قوای فنی
رنو تلیسمان در مقایسه با خودروهای کره‌ای همچون هیوندای سوناتا و کیا اپتیما شتاب و عملکرد فنی بهتری را به نمایش می‌گذارد اما این مزیت بدون هزینه نخواهد بود. پیشرانه رنو تلیسمان به توربوشارژر مجهز است و نسبت به ابعاد و اوزان خودرو، حجم اندکی دارد. به همین دلیل طبیعی است تا این پیشرانه تحت فشار باشد. به خصوص اگر راننده دایما نهایت عملکرد خودرو را طلب کند، در زمانی کوتاه ناچار به تعویض اکثر قطعات و تحمل هزینه‌های گزاف خواهد شد.
علاوه برآن این پیشرانه از تکنولوژی بالایی بهره می‌برد و در نتیجه به سوخت با عدد اکتان بالا نیاز دارد. در شرایطی که بنزین با کیفیت پایین در جایگاه‌های سوخت کشور توزیع می‌شود و دسترسی به بنزین سوپر چندان آسان نیست، این پیشرانه به یکی از معایب رنو تلیسمان تبدیل شده است.
