پورشه 911 را شاید بتوان مشهورترین خودرو اسپرت آلمانی نامید که در طی چند دهه، توانسته حضور موفقی در بازار جهان داشته باشد. در بین نسلهای مختلف پورشه 911، اتاق 996 کمترین محبوبیت را بین طرفداران دارد که یکی از دلایل آن، چراغهای جلوی نیمرویی شکل است. طرفداران پورشه 911 عقیده دارند که این سبک از چراغ جلو سبب شده تا عمل خنکسازی موتور همانند گذشته انجام نشود.
با این وجود، پورشه 911 اتاق 996 که امروز به آن خواهیم پرداخت، با تمامی نسخههای تولید شده متفاوت است. این پورشه 911 کررا اتاق 996، در اواسط دهه 1990 میلادی ساخته شد و به صورت سفارشی با بدنه ضد گلوله به تولید رسید. عمل ضد گلوله کردن این خودرو توسط پورشه انجام شد و اکنون این خودرو به عنوان بخشی از موزه پورشه، برای بازدیدکنندگان خودنمایی میکند.
پورشه فعالیت ساخت 996 ضدگلوله را با تحویل خودرو اصلی آغاز کرد. این خودرو به رنگ فیروزهای است و همانند سایر مدلها از خط تولید اصلی خارج شد. سپس پرسنل پورشه شیشههای ضدگلوله با ضخامت 20 میلیمتر را روی این خودرو نصب کردند که به طور خاص برای این مدل ساخته شده است.
نتیجه ناخواسته نصب این شیشههای ضدگلوله ضخیم، ایجاد عایق حرارتی و صوتی داخل کابین است به نحوی که حرارت از کابین خودرو خارج نمیشود و صداهای مزاحم نیز به کابین وارد نمیشوند. فضای داخلی خودرو بدون تغییر باقی مانده و تنها سانروف به دلایل امنیتی از بدنه خودرو حذف شده است.
پورشه 911 ضدگلوله برای ساخت بدنه ضدگلوله، پورشه فولادهای سنگین را کنار نهاد و به جای آن از Dyneema اشاره کرد که به اندازه فولاد وزن دارد اما قابلیت جذب ضربات آن بسیار بیشتر است. استفاده از Dyneema سبب شده تا هیچ تغییر ظاهری میان این پورشه 911 و سایر پورشههای اتاق 996 مشاهده نشود.
مطابق آزمایشهای انجام شده توسط پورشه، این 996 ضدگلوله میتواند در برابر تیرهای شلیک شده از اسلحه دستی 9 میلیمتری یا هفت تیر 0.44 مگنوم مقاومت کند. با این حال افزودن شیشهها و پنلهای بدنه جدید، موجب افزایش وزن خودرو شده است. یک پورشه 911 اتاق 996 معمولی 1317 کیلوگرم وزن دارد اما این نسخه خاص ضد گلوله، 2722 کیلوگرم وزن داشته و حدود یک تن سنگینتر است. علی رغم افزایش وزن، پیشرانه این خودرو بدون تغییر باقی مانده و همچنان همان موتور 3.4 لیتری شش سیلندر تخت با 296 اسببخار قدرت و 350 نیوتنمتر گشتاور مجهز است. پروژه تولید انبوه پورشه 911 ضدگلوله به دلیل هزینه بسیار زیاد و تقاضای اندک در نهایت متوقف شد.