۱. باید از آمریکایی‌ها به خاطر آن تشکر کنید
در واقع باید از یک آمریکایی به نام مکس هافمن تشکر کنید که در اصل در اتریش به دنیا آمده بود و سفارش ساخت این خودرو را داد. اما همچنین می‌توانید از تمام آمریکایی‌ها تشکر کنید که خیلی ثروتمند بودند و خودروسازان می‌توانستند بدون نگرانی از بازگشت پول خودشان برای آن‌ها خودروهای تک و خاص بسازند.
مرسدس بنز SL۲. بر اساس یک خودروی مسابقه‌ای ساخته شد
آن هم بر اساس اولین مرسدس فوق‌العاده سبک و یکی از موفق‌ترین خودروهای مسابقه‌ای تاریخ که دلیل انتخاب نام SL یا فوق‌العاده سبک نیز همین بوده است. خودروهای مسابقه‌ای معمولاً در مسیرهای آفرود دچار مشکل می‌شوند و خودروهای آفرود نیز در مسیرهای آسفالت عملکرد خیلی خوبی ندارند. اما مرسدس300SL در مسیرهای جاده‌ای مثل میله میلیا، مسیرهای مسابقه‌ای مثل لمان و حتی در مسیرهای شنی مثل مسابقات کاررا پان‌آمریکانا خیلی سریع بود.
مرسدس بنز SL ۳. تولید نسخه جاده‌ای SL فقط در شش ماه
تبدیل مرسدس SL از یک ایده در ذهن مکس هافمن به چند مدل تولیدی که در نمایشگاه خودرو نیویورک به نمایش درآمدند فقط شش ماه طول کشید.
مرسدس بنز SL ۴. برای نسخه کروکی هم باید از مکس هافمن (و آمریکایی‌ها) تشکر کنید
به محض اینکه SL گالوینگ مورد توجه مشتریان زیادی قرار گرفت، مکس هافمن تلاش زیادی کرد تا نسخه بدون سقف آن هم ساخته شود. پس اگر به خاطر آمریکایی‌های ۵۰ و چند ساله نبود که عاشق سواری با چنین خودرویی بودند، شاید هرگز شاهد تولید SL کروکی نبودیم.
۵. درهای بال پرنده‌ای فقط برای زیبایی نبودند
دلیل استفاده از این درها این بود که آستانه درهای خودروی مسابقه‌ای به منظور کاهش وزن آن خیلی بالا قرار گرفته بود. وزن کلی خودروی مسابقه‌ای به لطف استفاده زیاد از آلومینیوم فقط ۸۷۰ کیلوگرم بود. آستانه درها نیمی از کناره خودرو را در بر می‌گرفتند، بنابراین بهترین گزینه برای این خودرو استفاده از درهای گالوینگ بود.
مرسدس بنز SL ۶. نسخه کروکی 300SL خودروی بهتری نسبت به گالوینگ بود
رانندگی با300SL رودستر به لطف تعلیق عقب بهبودیافته که چسبندگی بهتری ارائه می‌داد بهتر از نسخه اصلی بود. جای چرخ زاپاس عوض شده بود تا فضای بار بیشتری در اختیار مالک آن باشد و این نسخه همچنین دارای کمربندهای ایمنی، سقف فلزی برداشتنی، ترمزهای دیسکی دانلوپ و بلوک موتور آلیاژی سبکتر بود.
۷. اندی وارهول از روی آن آثار هنری ساخت
اندی وارهول استاد هنر پاپ، نویسنده مشهور و فیلمساز بود. او از نمادهای فرهنگی و خاص دوران خودش مانند مریلین مونرو تا مائو تسه‌تونگ آثار هنری مختلفی خلق کرده بود. وارهول همچنین نقاشی‌هایی از مرسدس SL کشید که یکی از دلایل جاودانه شدن این مدل است.
مرسدس بنز SL ۸. خودروی جاده‌ای300SL قدرت بیشتری نسبت به خودروی مسابقه‌ای داشت
با اینکه خودروی جاده‌ای بسیار سنگین‌تر از همتای مسابقه‌ای خود بود، اما به همان اندازه سرعت داشت. در حالی که خودروی مسابقه‌ای از بزرگترین موتور مرسدس در دهه ۵۰ استفاده می‌کرد، اما دارای کاربراتور بود. از طرف دیگر، خودروی جاده‌ای از سامانه سوخت‌رسانی انژکتوری مکانیکی بوش استفاده می‌کرد، یک سیستم بسیار پیچیده که قدرت خودروی مسابقه‌ای کاربراتوری که ۱۷۵ اسب بخار بود را در نسخه جاده‌ای به ۲۱۵ اسب بخار و حتی بعداً به ۲۴۰ اسب بخار افزایش داد.
