بازار خودروی ایران، اکوسیستمی پیچیده و گاه متناقض است که قوانین خاص خود را بر بازیگرانش دیکته می‌کند. در این زیست‌بوم که سال‌هاست تحت تأثیر فشارهای اقتصادی و محدودیت‌های بین‌المللی، از جریان اصلی صنعت خودروی جهان فاصله گرفته، سگمنت کراس‌اوورهای کامپکت شهری (Compact Urban SUV) به مثابه یک منجی برای طبقه متوسط ظاهر شده است. این کلاس خودرویی، دیگر نه یک انتخاب لوکس، بلکه پاسخی استراتژیک به نیازهای خانواده‌هایی است که از سدان‌های قدیمی خسته شده‌اند و به دنبال خودرویی چندمنظوره برای ترافیک‌های فرساینده روزمره و ماجراجویی‌های آخر هفته می‌گردند. جذابیت این سگمنت در توانایی آن برای ارائه ترکیبی طلایی نهفته است: ابعادی که پارک کردن در خیابان‌های شلوغ تهران یا مشهد را ممکن می‌سازد، ارتفاعی که حس امنیت کاذب اما خوشایندی از تسلط بر جاده را القا می‌کند، و فضای داخلی که اندکی جادارتر از هاچ‌بک‌ها به نظر می‌رسد.
در این کارزار داغ و پرهیاهو، دو رقیب با فلسفه‌های وجودی کاملاً متفاوت، رو در روی یکدیگر صف‌آرایی کرده‌اند. این رقابت، تنها نبرد دو خودرو نیست، بلکه تقابل دو استراتژی تجاری در بازار ایران است. در یک سوی میدان، «کی‌ام‌سی SR3» ایستاده است؛ نماینده‌ای از کرمان موتور، بازیگری کهنه‌کار که با تکیه بر شبکه گسترده و شناخت عمیق از روانشناسی بازار ایران، تلاش دارد محصولی قدیمی را با لباسی نو به میدان بفرستد. SR3 در واقع تلاشی برای دمیدن روحی تازه در کالبد آشنای جک S3 است. در سوی دیگر، «تیگارد X35» به عنوان یک تازه‌وارد جسور، پرچم کمپانی عظیم بایک (BAIC) را در دست دارد. سانیار موتور پارسیان با عرضه این محصول، قمار بزرگی بر روی تغییر ذائقه مشتریان ایرانی به سمت طراحی‌های مدرن‌تر و پیشرانه‌های پرخوران کرده است. این مقاله، تلاشی است برای عبور از لایه سطحی بروشورهای تبلیغاتی و نفوذ به عمق مهندسی، طراحی و واقعیت‌های مالکیت این دو خودرو، تا دریابیم در جاده‌های پرچالش ایران، کدام‌یک شریک مطمئن‌تری خواهد بود.
تیگارد X35 یا کی‌ام‌سی SR3تبارشناسی صنعتی: نبرد غول خفته و اژدهای چابک
برای درک عمیق‌تر جایگاه این دو خودرو، باید نگاهی به ریشه‌های آن‌ها در سرزمین مادر، یعنی چین، بیندازیم. بایک (BAIC Group)، کمپانی مادر تیگارد X35، یکی از غول‌های دولتی صنعت خودروی چین است که شراکت‌های استراتژیک عمیقی با مرسدس بنز و هیوندای دارد. این پیشینه، انتظارات را از محصولات این شرکت بالا می‌برد. تیگارد X35 که در بازارهای جهانی با نام‌های بیجینگ X3 یا سنوا X35 نیز شناخته می‌شود، نسل دوم این خودرو است. مهندسان بایک در توسعه نسل دوم، تلاش کرده‌اند تا با بهره‌گیری از دانش شرکای تجاری خود، پلتفرمی را توسعه دهند که استانداردهای ایمنی و کیفی بالاتری را نسبت به نسل قبل پاس کند. این خودرو محصول دوران بلوغ نسبی صنعت خودروی چین است، دورانی که کپی‌کاری‌های ناشیانه جای خود را به زبان طراحی مستقل داده‌اند.
در مقابل، جک (JAC Motors) اگرچه از نظر ابعاد تجاری شاید کوچکتر از گروه بایک باشد، اما در زمینه صادرات و حضور در بازارهای در حال توسعه، چابک‌تر و موفق‌تر عمل کرده است. داستان حضور جک در ایران، داستان موفقیتی است که با مدل‌های J5 و S5 به اوج رسید. کی‌ام‌سی SR3 اما، وارث یک پلتفرم نسبتاً سالخورده است. این خودرو در حقیقت یک فیس‌لیفت ماژور (عمده) بر روی جک S3 نسل اول محسوب می‌شود. استفاده از یک پلتفرم قدیمی، مزایا و معایب خاص خود را دارد؛ از یک سو، هزینه‌های توسعه و تولید کاهش یافته و دوام قطعات آن در طول سال‌ها حضور در جاده‌های ایران اثبات شده است، اما از سوی دیگر، محدودیت‌های ذاتی آن پلتفرم در زمینه ایمنی غیرفعال (سازه بدنه)، فضای داخلی و دینامیک رانندگی، همچنان پابرجا هستند و با هیچ فیس‌لیفتی کاملاً مرتفع نمی‌شوند.
تیگارد X35 بر روی پلتفرمی با فاصله محوری ۲۵۷۰ میلی‌متر بنا شده است مهندسی سازه و پلتفرم: زیر پوست فلزی
بررسی ابعاد و تناسبات فنی، نخستین سرنخ‌ها را درباره رفتار جاده‌ای این دو رقیب به دست می‌دهد. تیگارد X35 بر روی پلتفرمی با فاصله محوری ۲۵۷۰ میلی‌متر بنا شده است. این عدد در کلاس کراس‌اوورهای ساب‌کامپکت، عددی استاندارد محسوب می‌شود که نویدبخش فضای پای کافی برای چهار سرنشین بزرگسال است. اما نکته کلیدی در مهندسی تیگارد، عرض ۱۸۳۰ میلی‌متری آن است. این عرض زیاد، که آن را به خودروهای یک سگمنت بالاتر نزدیک می‌کند، دو مزیت حیاتی دارد: نخست، پایداری عرضی بیشتر در سرعت‌های بالا و پیچ‌ها، و دوم، فضای شانه مناسب‌تر برای سرنشینان ردیف عقب.
کی‌ام‌سی SR3 با فاصله محوری ۲۵۶۰ میلی‌متری، تنها یک سانتی‌متر کوتاه‌تر از رقیب است کی‌ام‌سی SR3 با فاصله محوری ۲۵۶۰ میلی‌متری، تنها یک سانتی‌متر کوتاه‌تر از رقیب است که شاید در عمل چندان محسوس نباشد. اما پاشنه آشیل مهندسی SR3، عرض کم ۱۷۶۵ میلی‌متری آن است. این اختلاف ۶.۵ سانتی‌متری با تیگارد، در دنیای خودرو یک دره عمیق محسوب می‌شود. این عرض کم، ریشه در پلتفرم قدیمی آن دارد که بر اساس خودروهای کوچک شهری توسعه یافته بود. نتیجه این امر، تناسبات ظاهری خاصی است که خودرو را بلند و باریک نشان می‌دهد و در مانورهای ناگهانی، مرکز ثقل خودرو را بالاتر از حد مطلوب حس می‌کنید. هر دو خودرو از ساختار بدنه مونوکوک (unibody) بهره می‌برند و سیستم تعلیق آن‌ها در جلو از نوع مک‌فرسون و در عقب از نوع نیمه‌مستقل میله پیچشی (Torsion Beam) است؛ ترکیبی که استانداردی اقتصادی و رایج در این کلاس قیمتی به شمار می‌رود.
تحلیل زبان طراحی بیرونی: محافظه‌کاری در برابر مدرنیته
در بازاری که گزینه‌های فنی اغلب مشابه هستند، طراحی ظاهری به یکی از اصلی‌ترین عوامل تصمیم‌گیری خریداران تبدیل می‌شود.
تیگارد X35 تیگارد X35؛ بلوغ یک طراحی آسیایی
تیم طراحی بایک برای X35 رویکردی را برگزیده که می‌توان آن را «جسارت کنترل‌شده» نامید. آن‌ها از خطوط اغراق‌آمیز و حجم‌پردازی‌های عجیب که در برخی خودروهای چینی دیده می‌شود، پرهیز کرده‌اند. در نمای روبرو، جلوپنجره‌ای ذوزنقه‌ای و عظیم که با رنگ زمینه مشکی پیانویی و نوارهای کرومی مات تزیین شده، تمام توجهات را به خود جلب می‌کند. این جلوپنجره نه تنها وظیفه هوارسانی به اینترکولر و رادیاتور را بر عهده دارد، بلکه با اتصال بصری به چراغ‌های اصلی، چهره‌ای تهاجمی و عریض به خودرو بخشیده است. چراغ‌های جلو با تکنولوژی LED و گرافیک داخلی دقیق، نگاهی متمرکز و گیرا دارند. دی‌لایت‌های L شکل که در حفره‌های جانبی سپر جای گرفته‌اند، همانند پرانتزی چهره خودرو را قاب کرده‌اند.
تیگارد X35 در نمای جانبی، تیگارد از المان‌های طراحی روز دنیا بهره برده است. سقف شناور (Floating Roof) که با مشکی کردن ستون C حاصل شده، از سنگینی بصری بخش عقب کاسته و حسی از پویایی را حتی در حالت سکون القا می‌کند. خط شانه قدرتمندی که از گلگیر جلو آغاز شده و با عبور از دستگیره‌ها به چراغ عقب می‌رسد، بدنه را عضلانی‌تر نشان می‌دهد. رینگ‌های ۱۷ اینچی آلومینیومی با تراش دو رنگ، تناسب خوبی با ابعاد کلی بدنه دارند و حفره گلگیرها را به خوبی پر کرده‌اند. در نمای عقب، چراغ‌هایی با گرافیک سه‌بعدی و برجسته که توسط یک نوار مشکی براق به هم متصل شده‌اند، امضای نوری متمایزی را در شب ایجاد می‌کنند.
کی‌ام‌سی SR3 کی‌ام‌سی SR3؛ تلاش برای فرار از گذشته
کی‌ام‌سی SR3 قربانی محدودیت‌های پلتفرم قدیمی خود است، اما طراحان جک تلاشی تحسین‌برانگیز برای مدرن‌سازی آن انجام داده‌اند. آن‌ها می‌دانستند که چهره مدل قبلی (S3) بیش از حد آرام و قدیمی شده بود. در نتیجه، دماغه خودرو را به تیغ جراحی سپردند و نتیجه، چهره‌ای کاملاً جدید است که از ترند چراغ‌های دوقسمتی پیروی می‌کند. چراغ‌های روشنایی روز (Daylight) به صورت نواری باریک و تیز در لبه کاپوت قرار گرفته‌اند که حسی از تکنولوژی و دقت را القا می‌کنند، در حالی که چراغ‌های اصلی کمی پایین‌تر و در دو طرف جلوپنجره ادغام شده‌اند. جلوپنجره جدید با خطوط افقی متعدد کرومی، سعی دارد خودرو را لوکس‌تر و عریض‌تر از آنچه هست نشان دهد.
کی‌ام‌سی SR3 با این حال، وقتی از زاویه سه رخ یا کناری به SR3 نگاه می‌کنید، اسکلت‌بندی قدیمی S3 خود را نمایان می‌سازد. نسبت ارتفاع زیاد سقف به عرض کم بدنه، فرمی تخم‌مرغی شکل ایجاد کرده که از نظر زیبایی‌شناسی اسپرت، در رده پایین‌تری نسبت به تیگارد قرار می‌گیرد. خطوط جانبی ساده‌تر هستند و هیجان کمتری را منتقل می‌کنند. رینگ‌های ۱۶ اینچی جدید، اگرچه طراحی بهتری نسبت به قبل دارند، اما همچنان برای این جثه کمی کوچک به نظر می‌رسند. در نمای عقب، تغییرات سپر و گرافیک داخلی چراغ‌ها توانسته اندکی از گرد پیری چهره خودرو بکاهد، اما کلیت طرح همچنان محافظه‌کارانه باقی مانده است.
تیگارد X35 کابینی را ارائه می‌دهد که حول محور راننده شکل گرفته است اتمسفر کابین و تجربه کاربری: دو دنیای متفاوت
باز کردن درهای این دو خودرو، ورود به دو دنیای متفاوت از نظر فلسفه طراحی داخلی است.
تیگارد X35 کابینی را ارائه می‌دهد که حول محور راننده شکل گرفته است (Driver-Centric Design). داشبورد با زاویه‌ای ملایم به سمت راننده متمایل شده تا دسترسی به ادوات کنترل تهویه و نمایشگر مرکزی آسان‌تر باشد. طراحان بایک با هوشمندی از ترکیب متریال مختلف برای شکستن یکنواختی استفاده کرده‌اند؛ سطوح پلاستیکی خشک با تریم‌های طرح فلزی مات و قطعات مشکی پیانویی ترکیب شده‌اند تا حس کیفیت بالاتری را القا کنند. غربیلک فرمان با فرم D-Cut (تخت در قسمت پایین)، نه تنها ظاهری اسپرت دارد بلکه فضای پای بیشتری را برای ورود و خروج راننده فراهم می‌کند. نمایشگر ۸ اینچی لمسی که به صورت ایستاده در بالای داشبورد نصب شده، در راستای دید راننده قرار دارد و حواس‌پرتی را به حداقل می‌رساند، هرچند حاشیه‌های نسبتاً ضخیم آن کمی قدیمی به نظر می‌رسد. طراحی خاص کنسول میانی که حالتی شناور دارد، زیباست اما لبه‌های تیز آن ممکن است برای زانوی رانندگان قدبلند در سفرهای طولانی آزاردهنده باشد.
کابین کی‌ام‌سی SR3 در سوی دیگر، کی‌ام‌سی SR3 در بخش کابین یک انقلاب را نسبت به نسل قبل تجربه کرده است. داشبورد شلوغ و پردکمه S3 جای خود را به یک طراحی مینیمال، افقی و آرامش‌بخش داده است. استفاده از خطوط افقی ممتد در سراسر داشبورد، به عریض‌تر دیده شدن فضای داخلی کمک شایانی کرده است. نمایشگر مرکزی به ۱۰.۲۵ اینچ ارتقا یافته که بزرگ‌ترین در این کلاس است و رابط کاربری (UI) مدرن‌تری دارد. کرمان موتور تلاش کرده با استفاده از متریال نرم (Soft-touch) در بخش‌های بالایی داشبورد و رودری‌های جلو، به همراه دوخت‌های رنگی متضاد، کیفیت ادراکی کابین را افزایش دهد. صندلی‌های SR3 نیز با الگوی جدید و استفاده از چرم مصنوعی با کیفیت مناسب، راحتی خوبی را در سفرهای شهری فراهم می‌کنند. فضای کلی کابین SR3، حسی دلبازتر و خانوادگی‌تر نسبت به فضای فشرده و اسپرت تیگارد دارد، گویی برای آرامش طراحی شده نه هیجان.
زیر کاپوت تیگارد، یک پیشرانه ۱.۵ لیتری مجهز به توربوشارژر آرمیده است نبرد قوای محرکه: دوراهی استراتژیک توربو و تنفس طبیعی
قلب تپنده هر خودرو، تعیین‌کننده شخصیت آن است. در اینجا با دو فلسفه مهندسی کاملاً متضاد روبرو هستیم که هرکدام مزایا و چالش‌های خاص خود را در شرایط ایران دارند.
تیگارد X35؛ پذیرش ریسک برای قدرت بیشتر
زیر کاپوت تیگارد، یک پیشرانه ۱.۵ لیتری مجهز به توربوشارژر آرمیده است. این موتور که کد A151R2 را بر پیشانی دارد، قادر است ۱۴۷ اسب بخار قدرت در ۵۵۰۰ دور در دقیقه و گشتاور قابل توجه ۲۱۰ نیوتن‌متر را از دور موتور ۲۰۰۰ تا ۴۵۰۰ در اختیار راننده قرار دهد. این بازه وسیع گشتاور (Flat Torque Curve)، برگ برنده تیگارد در رانندگی‌های روزمره است، زیرا برای کسب شتاب نیازی به بالا بردن بیش از حد دور موتور نیست.
انتقال این نیرو توسط یک گیربکس CVT نسل جدید (احتمالاً VT5 پانچ) انجام می‌شود. رفتار این گیربکس در شروع حرکت، با اندکی تأخیر همراه است که ترکیبی از لگ ذاتی توربو و ماهیت گیربکس CVT برای محافظت از تسمه انتقال قدرت است. اما به محض عبور دور موتور از ۲۰۰۰ و فول‌بوست شدن توربو، خودرو شتاب‌گیری ثانویه بسیار خوبی را به نمایش می‌گذارد که در این کلاس قیمتی کم‌نظیر است. با این حال، نگهداری از این پیشرانه در ایران نیازمند دقت بیشتری است. موتورهای توربو با تزریق چندنقطه‌ای (MPi) اگرچه حساسیت کمتری نسبت به انواع تزریق مستقیم (GDi) دارند، اما همچنان برای ارائه بهترین عملکرد و جلوگیری از پدیده ناک (Knock)، نیازمند بنزین با کیفیت یا استفاده منظم از مکمل‌های سوخت استاندارد هستند.
| مشخصه | تیگارد X35 | کی‌ام‌سی SR3 |
|---|
| نوع موتور | ۱.۵ لیتری توربو | ۱.۶ لیتری تنفس طبیعی |
| قدرت | ۱۴۷ اسب بخار | ۱۰۷ اسب بخار |
| گشتاور | ۲۱۰ نیوتن‌متر | ۱۵۰ نیوتن‌متر |
| گیربکس | CVT | CVT |
| حساسیت به بنزین | بالا (نیاز به اکتان) | پایین‌تر (سازگارتر) |
پیشرانه ۱.۶ لیتری تنفس طبیعی با کد HFC4GB3.3D کی‌ام‌سی SR3 کی‌ام‌سی SR3؛ وفاداری به اصل سادگی
SR3 مسیر محافظه‌کارانه و کم‌ریسک را انتخاب کرده است. این خودرو همچنان از همان پیشرانه ۱.۶ لیتری تنفس طبیعی با کد HFC4GB3.3D بهره می‌برد. این موتور ۱۰۷ اسب بخار قدرت و ۱۵۰ نیوتن‌متر گشتاور تولید می‌کند. روی کاغذ، این اعداد در برابر رقیب توربو رنگ می‌بازند. اختلاف ۴۰ اسب بخاری و ۶۰ نیوتن‌متری، در دنیای واقعی کاملاً محسوس است.
اما این پیشرانه مزایای خاص خود را دارد. نخست اینکه به دلیل نداشتن سیستم پرخوران، پیچیدگی فنی کمتری دارد و هزینه تعمیرات احتمالی آن پایین‌تر است. دوم، سازگاری بسیار بهتری با بنزین معمولی موجود در جایگاه‌های کشور دارد و مالک دغدغه کمتری برای یافتن بنزین سوپر خواهد داشت. رفتار این موتور در رانندگی شهری خطی و قابل پیش‌بینی است و گیربکس CVT هماهنگی خوبی با آن دارد. اما در جاده‌های کوهستانی یا هنگام تکمیل ظرفیت خودرو، کمبود گشتاور خود را نشان می‌دهد و راننده مجبور است برای حفظ سرعت، پدال گاز را تا انتها بفشارد که نتیجه آن نفوذ صدای زیاد موتور به کابین و افزایش مصرف سوخت در شرایط تحت فشار است.
تیگارد X35 دینامیک رانندگی و کیفیت سواری: واقعیت جاده
آزمون واقعی این دو خودرو نه در روی کاغذ، بلکه در آسفالت‌های پر چاله و سرعت‌گیرهای غیرستاندارد شهرهای ایران رقم می‌خورد.
تیگارد X35 در جاده شخصیتی چابک‌تر و جوان‌پسندتر از خود نشان می‌دهد. به لطف عرض بیشتر و مرکز ثقل پایین‌تر، پایداری خودرو در پیچ‌ها فراتر از انتظار است و اعتماد به نفس خوبی به راننده می‌دهد. سیستم فرمان برقی (EPS) عملکرد دقیقی دارد و با افزایش سرعت، سفت‌تر می‌شود تا کنترل بهتری را فراهم کند. سیستم تعلیق تیگارد اندکی اسپرت (سفت) تنظیم شده است. این ویژگی باعث می‌شود که بادی‌رول (گهواره شدن اتاق) در پیچ‌ها به حداقل برسد، اما در عوض، کوبش‌های ناشی از چاله‌های تیز و سرعت‌گیرهای پلاستیکی، به‌ویژه در محور عقب که از سیستم ساده میل پیچشی استفاده می‌کند، به کابین منتقل می‌شود.
کی‌ام‌سی SR3 کی‌ام‌سی SR3 اولویت خود را به وضوح بر «راحتی» گذاشته است. فنربندی این خودرو نرم‌تر از تیگارد تنظیم شده و بازی بیشتری دارد. این نرمی باعث می‌شود که SR3 در جذب ناهمواری‌های ریز و درشت شهری موفق‌تر عمل کند و سواری شناورتری را ارائه دهد. اما این سکه روی دیگری هم دارد؛ در سرعت‌های بالا و پیچ‌های تند، بدنه خودرو تمایل بیشتری به خم شدن دارد و حس پایداری کمتری نسبت به تیگارد منتقل می‌کند. عایق‌بندی کابین در SR3 نسبت به نسل قبل بهبود یافته و در سرعت‌های معمول بزرگراهی (۱۰۰ تا ۱۱۰ کیلومتر بر ساعت)، فضای نسبتاً آرامی را برای مکالمه سرنشینان فراهم می‌کند.
تجهیزات رفاهی و ایمنی: میدان جنگ آپشن‌ها
در بازار ایران، گاهی وجود یک آپشن خاص می‌تواند ورق را به نفع یک خودرو برگرداند. هر دو شرکت با آگاهی از این موضوع، تلاش کرده‌اند لیست کاملی را ارائه دهند، اما کاستی‌های عجیبی نیز در هر دو دیده می‌شود.
سقف پانورامیک تیگارد X35 تیگارد X35 با یک برگ برنده بزرگ وارد میدان شده است: سقف پانورامیک. این سقف شیشه‌ای عظیم که قابلیت باز شدن بخش جلویی را نیز دارد، فضای کابین را غرق در نور می‌کند و حس دلبازی فوق‌العاده‌ای به سرنشینان می‌دهد. ترمز پارک برقی (EPB) نیز از دیگر ویژگی‌های مدرن آن است که کنسول میانی را خلوت کرده. اما لیست کسری‌های تیگارد عجیب است؛ این خودرو فاقد سیستم ورود بدون کلید (Keyless Entry) است و راننده باید با ریموت درها را باز کند، هرچند استارت دکمه‌ای است! همچنین تهویه مطبوع آن اگرچه نمایشگر دیجیتال دارد، اما عملکرد آن دستی است و دریچه‌ای برای سرنشینان عقب تعبیه نشده است.
کی‌ام‌سی SR3 کی‌ام‌سی SR3 در زمینه آپشن‌های کاربردی و ایمنی، پخته‌تر عمل کرده است. این خودرو به تهویه مطبوع اتوماتیک مجهز است که راحتی بیشتری را در فصول مختلف فراهم می‌کند. سیستم ورود و استارت بدون کلید به صورت کامل وجود دارد. آینه‌های جانبی تاشو برقی و گرم‌کن صندلی‌های جلو (در نسخه‌های فول) از دیگر برتری‌های آن هستند. اما مهم‌ترین تفاوت در بخش ایمنی است؛ SR3 به ۴ کیسه هوا (راننده، سرنشین و جانبی جلو) مجهز شده، در حالی که تیگارد در کمال تعجب تنها ۲ کیسه هوا دارد. وجود ایربگ‌های جانبی می‌تواند در تصادفات شهری از بغل، تفاوت مرگ و زندگی را رقم بزند.
کی‌ام‌سی SR3 واقعیت‌های مالکیت در ایران: خدمات و بازار دست دوم
خرید خودرو در ایران تنها خرید یک محصول نیست، بلکه ورود به یک رابطه بلندمدت با شرکت عرضه‌کننده است. در این زمینه، کفه ترازو به شدت به نفع کی‌ام‌سی SR3 سنگینی می‌کند. کرمان موتور با داشتن یکی از گسترده‌ترین شبکه‌های نمایندگی و خدمات پس از فروش در سراسر کشور، خیال خریدار را از بابت تأمین قطعات یدکی، انجام سرویس‌های دوره‌ای و تعمیرات احتمالی راحت می‌کند. همچنین سابقه حضور طولانی مدل S3 در بازار، باعث شده تا مکانیک‌های بیرون از نمایندگی نیز آشنایی نسبی با فنی این خودرو داشته باشند و بازار خرید و فروش دست دوم آن رونق و نقدشوندگی بهتری داشته باشد.
تیگارد X35 در مقابل، تیگارد X35 با چالش «ناشناخته بودن» دست و پنجه نرم می‌کند. سانیار موتور پارسیان شرکتی نوپا در زمینه عرضه خودروهای سواری است و شبکه خدمات آن هنوز به گستردگی رقبا نرسیده است. این موضوع می‌تواند برای خریدارانی که در شهرهای کوچک زندگی می‌کنند یا اهل سفرهای زیاد به نقاط دوردست هستند، یک نگرانی جدی باشد. همچنین بازار دست دوم این خودرو هنوز شکل نگرفته و افت قیمت اولیه آن ممکن است بیشتر از رقیب جاافتاده‌اش باشد.
تیگارد X35 و کی‌ام‌سی SR3 جمع‌بندی نهایی و توصیه‌های خرید
انتخاب میان تیگارد X35 و کی‌ام‌سی SR3، انتخابی بین «قلب» و «مغز» است.
تیگارد X35 خودرویی است که احساسات شما را هدف قرار می‌دهد. طراحی ظاهری جذاب و مدرن، کابین اسپرت، سقف پانورامیک دلباز و پیشرانه‌ای که توانایی‌های حرکتی خوبی دارد، آن را به گزینه‌ای ایده‌آل برای جوانان و خانواده‌های کم‌جمعیتی تبدیل می‌کند که به دنبال هیجان و تمایز هستند. اگر در شهرهای بزرگ با دسترسی به نمایندگی زندگی می‌کنید و حاضرید برای داشتن خودرویی خاص‌تر، ریسک خدمات محدودتر و حساسیت‌های نگهداری موتور توربو را بپذیرید، تیگارد X35 لبخند رضایت را بر لبانتان خواهد نشاند.
کی‌ام‌سی SR3 انتخاب عقلانی و محافظه‌کارانه است. این خودرو برای کسانی ساخته شده که خودرو را یک ابزار حمل و نقل مطمئن می‌بینند و نمی‌خواهند درگیر چالش‌های نگهداری شوند. پیشرانه تنفس طبیعی کم‌دردسر، ایمنی بالاتر با ۴ ایربگ، امکانات رفاهی کاربردی‌تر و از همه مهم‌تر، پشتوانه قوی کرمان موتور، آن را به گزینه‌ای امن برای استفاده‌های بلندمدت خانوادگی تبدیل کرده است. SR3 هیجان‌انگیز نیست، اما رفیق نیمه‌راه هم نخواهد بود.
