در تاریخ صنعت خودروی ایران، شاید هیچ محصولی به اندازه نیسان جونیور یا همان «نیسان آبی» معروف و بحثبرانگیز نباشد. خودرویی که دهههاست خطوط تولید زامیاد را ترک نمیکند و به نمادی از قدرت، استقامت و البته چالشهای ایمنی و ترافیکی در جادههای کشور تبدیل شده است. اما چه میشد اگر این وانت بارکش خشن، ریشههای ژاپنی خود را به یاد میآورد؟ چه میشد اگر بخش موتوراسپرت نیسان (NISMO) که وظیفه تیونینگ خودروهای افسانهای همچون GT-R را بر عهده دارد، نیمنگاهی به خط تولید زامیاد در ایران میانداخت؟ گروه خودروبانک در یک پروژه طراحی جسورانه و مجازی، درست در زمانی که زمزمههای جایگزینی نیسان آبی با مدلهای جدیدتری همچون نیسان EX به گوش میرسد، به سراغ این کهنهکار جادهها رفته و آن را در کالبدی کاملاً متفاوت و هیجانانگیز بازآفرینی کرده است.
طراحی ظاهری؛ تلفیق سنت و مدرنیته در لباس سامورایی
اولین چیزی که در مواجهه با این طرح مفهومی (Virtual Tuning) جلب توجه میکند، حذف رنگ آبی کلاسیک و جایگزینی آن با یک رنگ زرد طلایی براق است که یادآور خودروهای مسابقهای و اسپرت دهه ۹۰ ژاپن است و البته این خودرو با همین رنگ و با فرمان راست برای بازار قاره آفریقا ارائه شده است! این تغییر رنگ هوشمندانه، ماهیت خودرو را از یک وسیله کار صرف، به یک خودروی نمایشی و «لایف استایل» تغییر داده است. طراحان با حفظ فرم کلی اتاق که شناسنامه نیسان جونیور است، المانهایی را به آن افزودهاند که معمولاً در پیستهای دریفت توکیو دیده میشوند، نه در میادین ترهبار تهران.
کیت بدنه عریض و استفاده از فیبر کربن
در نمای روبرو، جلوپنجره کلاسیک نیسان با بافتی جدید و مدرن جایگزین شده که لوگوی اختصاصی "ZAMYAD" با فونتی اسپرت در مرکز آن خودنمایی میکند. اما مهمترین تغییر، استفاده گسترده از قطعات فیبر کربن است. کاپوت خودرو به طور کامل از فیبر کربن ساخته شده و ورودیهای هوای بزرگ روی آن (Hood Vents) خبر از تنفس یک پیشرانه قدرتمند در زیر آن میدهند. سپر جلو با طراحی تهاجمی، ورودیهای هوای عظیم و یک اینترکولر مرکزی (Intercooler) که با جسارت تمام به نمایش گذاشته شده، فریاد میزند که این خودرو مجهز به سیستم پرخوران توربوشارژر است. اسپلیترهای زیر سپر با خطوط قرمز رنگ (امضای طراحی نیسمو) ارتفاع خودرو را تا سطح زمین کاهش دادهاند تا پایداری در سرعتهای بالا تضمین شود.
نیسان وانت نیسمو معرفی شدنمای جانبی و رینگهای مسابقهای
در نمای جانبی، فلاپهای گلگیر بسیار عریض (Widebody Fenders) با بافت کربنی، عرض خودرو را به طرز چشمگیری افزایش دادهاند تا بتوانند لاستیکهای پهن و رینگهای آلیاژی چند پره (طرح Volk Rays TE37 که از محبوبترین رینگهای دنیای تیونینگ ژاپنی است) را در خود جای دهند. رکابهای جانبی اسپرت و آینههای جانبی که جای خود را به نمونههای آیرودینامیکتر دادهاند، از دیگر تغییرات این بخش هستند. نکته جالب توجه، حفظ اسنورکل (لوله تنفس) در سمت شاگرد است که با وجود ماهیت مسابقهای خودرو، نوعی پارادوکس جذاب و ادای دین به کاربریهای آفرودی این وانت ایجاد کرده است.
نمای عقب و آیرودینامیک؛ خداحافظی با سادگی
بخش عقب خودرو شاید رادیکالترین تغییرات را به خود دیده باشد. دیگر خبری از آن سپر آهنی ساده و چراغهای عمودی قدیمی نیست.
دیفیوزر عظیم و باله GT
یک دیفیوزر (Diffuser) بسیار حجیم و پیچیده از جنس فیبر کربن در پایین سپر عقب نصب شده که وظیفه مدیریت جریان هوا و ایجاد نیروی رو به پایین (Downforce) را بر عهده دارد. در دل این دیفیوزر، چهار خروجی اگزوز دایرهای شکل (دو عدد در هر طرف) با سر اگزوزهای تیتانیومی قرار گرفتهاند که نویدبخش صدایی مهیب و گوشنواز هستند. اما بارزترین ویژگی این نما، باله عقب (GT Wing) غولپیکری است که بر روی لبهی محفظه بار نصب شده است. این باله که معمولاً در خودروهای Time Attack دیده میشود، علاوه بر جنبه بصری، پایداری انتهای سبک وانت را در سرعتهای بالا تضمین میکند. رولکیج (Roll Cage) نصب شده در محفظه بار نیز علاوه بر افزایش استحکام شاسی، ایمنی سرنشینان را در صورت واژگونی احتمالی تامین میکند.
مشخصات فنی احتمالی؛ قلب تپنده گودزیلا در سینه وانت بارکش
از آنجا که این یک طرح مفهومی و مجازی است، اعداد و ارقام رسمی برای آن وجود ندارد، اما با توجه به المانهای بصری نظیر اینترکولر بزرگ، اگزوزهای چهارگانه و نشانهای NISMO، میتوانیم مشخصات فنی رویایی آن را حدس بزنیم.
پیشرانه و انتقال قدرت
اگر قرار بود این طرح به واقعیت بپیوندد، موتور Z24 قدیمی و پرمصرف فعلی قطعاً جایی در آن نداشت. سناریوی جذاب برای این هیولا، استفاده از پیشرانه افسانهای نیسان یعنی سری RB26DETT (موتور نیسان اسکایلاین GT-R) یا سری SR20DET است. تصور کنید یک موتور ۲.۶ لیتری توئین توربو ۶ سیلندر خطی در سینه این وانت قرار بگیرد که توانایی تولید قدرتی فراتر از ۵۰۰ اسب بخار و گشتاوری بیش از ۶۰۰ نیوتنمتر را داشته باشد. سیستم انتقال قدرت نیز احتمالاً به یک گیربکس ۶ سرعته دستی با ضرایب کوتاه و دیفرانسیل لغزش محدود (LSD) در محور عقب تغییر میکرد تا این وانت را به یک ماشین دریفت تمامعیار تبدیل کند.
سیستم تعلیق و ترمز
ارتفاع بسیار پایین خودرو نشاندهنده استفاده از سیستم تعلیق بادی (Air Suspension) یا کویلاورهای (Coilovers) مسابقهای قابل تنظیم است. چنین سیستمی هندلینگ ضعیف و خشک نیسان وانت را به پایداری یک خودروی اسپرت تبدیل میکند. همچنین پشت رینگهای اسپرت، کالیپرهای ترمز برمبو (Brembo) قرمز رنگ دیده میشود که برای متوقف کردن این غول زرد رنگ کاملاً ضروری به نظر میرسند.
کابین و فضای داخلی نیسان وانت نیسموکابین و فضای داخلی؛ تلفیق خشونت مسابقهای با ارگونومی کلاسیک
با انتشار تصویر نمای داخلی، مشخص میشود که طراحان خودروبانک در کابین نیز همانند بدنه، انقلابی اساسی برپا کردهاند. داشبورد کلیشهای و قدیمی نیسان وانت اکنون با روکشی از فیبر کربن واقعی پوشانده شده که نه تنها وزن را کاهش میدهد، بلکه حس و حال یک خودروی سوپراسپرت را به سرنشین منتقل میکند. فرمان کلاسیک و بزرگ جای خود را به یک غربیلک سه شاخه اسپرت با پوشش جیر (Alcantara) و خط دوخت قرمز داده است که تسلط راننده را در مانورهای سریع تضمین میکند.
تجهیزات و جزئیات اختصاصی
پشت فرمان، صفحه کیلومترشمار آنالوگ قدیمی با گرافیک اسپرت و نورپردازی جدید بازطراحی شده و در کنار آن، یک نمایشگر لمسی مدرن در مرکز داشبورد برای مدیریت سیستمهای مدیا و ناوبری به چشم میخورد. کنسول میانی نیز به طور کامل تغییر کرده و با پوشش فیبر کربن، میزبان اهرم دنده کوتاه (Short Shifter) است که نویدبخش تعویض دندههای سریع و دقیق میباشد. صندلیهای نیمکتی و تخت معروف نیسان، جای خود را به دو صندلی اسپرت گود (Bucket Seats) با حمایت جانبی عالی دادهاند تا بدن راننده را در پیچهای تند در بر بگیرند. همچنین وجود رولبار (Roll Bar) داخلی که از ستونها عبور کرده و تا کف خودرو امتداد یافته، نشاندهنده جدیت طراحان در بحث ایمنی و استحکام شاسی برای کاربریهای مسابقهای است. با این حال، حفظ برخی المانها مانند دستگیرههای ساده درب و دریچههای تهویه کلاسیک، همچنان روح نوستالژیک نیسان جونیور را در این فضای مدرن زنده نگه داشته است.
تحلیل جایگاه؛ پیامی برای آینده زامیاد
طرح گرافیکی و تیونینگ مجازی نیسان وانت توسط خودروبانک، فراتر از یک سرگرمی بصری است. این طرح در زمانی منتشر شده که بحث جایگزینی نیسان آبی با مدلهای جدیدتر (مانند پروژه نیسان EX یا پادرا پلاس لانگ) داغ است. این رندر سه بعدی پیامی مهم دارد: پتانسیل نهفته در پلتفرمهای قدیمی و اهمیت «هویت برند».
در سراسر جهان، خودروهای کلاسیک و قدیمی با پروژههای «رستومد» (Restomod) احیا میشوند و طرفداران بسیاری دارند. نیسان جونیور با وجود تمام کاستیهایش، بخشی از تاریخ و فرهنگ خودرویی ایران است. این طرح نشان میدهد که با نگاهی خلاقانه و مهندسی دقیق، حتی قدیمیترین پلتفرمها نیز میتوانند هیجانانگیز باشند. هرچند تولید انبوه چنین خودرویی در ایران بعید به نظر میرسد، اما این کانسپت میتواند الگویی برای تیونرهای خوشذوق ایرانی و حتی بخشهای تحقیق و توسعه خودروسازان باشد تا با ارائه نسخههای سفارشی و اسپرت (حتی با تغییرات فنی محدودتر)، تنوعی به بازار یکنواخت خودروهای کار و تجاری ببخشند. نیسان آبی نیسمو، رویایی است که شاید هرگز به خط تولید نرسد، اما تصویر آن تا مدتها در ذهن علاقهمندان به خودرو باقی خواهد ماند.