مقدمه
اوایل دهه 50 میلادی بود که تویوتا تصمیم گرفت خودرویی مخصوص آفرود را بر اساس جیپ عرضه کند. این خودرو لندکروزر نامیده شد اما توانست چنان آوازه ای برای خود ثبت کند که دیگر کسی آن را یک کپی از روی جیپ نمی داند بلکه لندکروزر خود به عنوان معیار و یکای سنجشی در میان خودروهای آفرود تبدیل شده است. تویوتا لندکروزر از اوایل دهه 50 میلادی تاکنون همواره جزو پر طرفدارترین و مطرح ترین خودروهای شاسی بلند در سرتاسر جهان بوده و نسل های مختلف آن همگی مورد توجه دوستداران آفرود بودند. این خودرو پر فروش ترین خودروی شاسی بلند از نوع شاسی و بدنه جدا در بازار استرالیا است و سازمان های بین المللی نظیر سازمان ملل و حتی ارگان های امداد و نجات و نظامی ها نیز در سراسر جهان علاقه زیادی به این خودرو دارند.
اکثر نسل های لندکروزر توانستند به بازار ایران نیز راه یپدا کنند و به جرات لندکروزر امروزه انتخاب نخست در میان آفرود سواران کشور است. در ادامه می خواهیم نگاهی داشته باشیم بر آخرین نسل این خودرو یعنی J200 و به بررسی یک نسخه ارتقا یافته از آن خواهیم پرداخت.
طراحی
لندکروزر سری 200 نخستین بار در سال 2007 و تحت عنوان مدل 2008 به بازار عرضه شد. این خودرو از پلتفرم مشترکی با لکسوس LX570 و تویوتا تاندرا برخوردار است با این تفاوت که شاسی آن 20 درصد طول کوتاه تری در مقایسه با تاندرا دارد و مورد مقاوم سازی نیز قرار گرفته است.
طراحی سری 200 را باید در ادامه طراحی سری 100 دانست که آن نیز خودرویی بسیار پرطرفدار در میان آفرود سواران است. ابعاد سری 200 در مقایسه با قبل بزرگ تر شده است و شاهد استفاده از حجم های بیشتر و گلگیرهای پف کرده در خودرو هستیم. در مورد زیبایی این خودرو چندان نمی توان نظری داد چون به هر حال با یک طراحی جعبه ای شکل و بزرگ روبرو هستیم اما کمتر کسی است که نمای ظاهری لندکروزر را نپسندد.
چراغ های جلو و عقب همگی دارای ابعاد بزرگی هستند و جلو پنجره ی بزرگ نیز به افزایش ابهت خودرو کمک کرده است. البته طراحی سپر می توانست کمی بهتر باشد و این میزان از سادگی کمی زیادی است.
در کل می توان طراحی لندکروزر را مطابق با کاربری این خودرو دانست و تویوتا آنقدر این کار را به خوبی انجام داده است که افرادی که اهل آفرود نیستند نیز نسبت به لندکروزر ابراز علاقه می کنند.
کابین و امکانات
کابین لندکروز بسیار جادار طراحی شده است و در بدو وورد فضای زیاد آن جلب توجه می کند. طراحی کابین ساده است و امکانات رفاهی زیادی نیز به چشم نمی خورند اما راحتی، جاداری و کم صدایی کابین این خودرو سبب خواهد شد تا نبود امکانات رفاهی را از یاد ببرید. البته لندکروزر در بازارهای بین المللی آپشن های خوبی دارد اما اکثر مدل هایی که وارد ایران شده اند از نظر آپشن ضعیف هستند و در برخی از آن ها حتی فرمان چرمی، دوربین دید عقب و صندلی برقی نیز وجود ندارد. البته مدل مورد آزمایش که تصاویر آن را مشاهده می کنید دارای گرمکن صندلی های جلو، تهویه دوگانه، تهویه ی سرنشینان عقب و سنسور پارک است.
یک نکته ای هم که در لندکروزر جلب توجه می کند کیفیت بسیار خوب متریال داخلی این خودرو است که با وجود استفاده از پلاستیک اما گویا تویوتا بهترین نوع پلاستیک را برای کابین این خودرو انتخاب کرده است.
از امکانات کابین لندکروزر مورد بررسی می توان به قفل دیفرانسیل عقب، تودوزی چرم، طرح چوب کابین، فرمان چرم و چوب، سانروف برقی، آینه های برقی و قفل دیفرانسیل مرکزی را نام برد.
موتور و گیربکس
لندکروزر سری 200 با 5 نوع پیشرانه ی مختلف که یکی از آن ها دیزلی است در بازار جهانی به فروش می رسد اما در ایران تنها مدل 6 سیلندر 4 لیتری و مدل 8 سیلندر 4.6 لیتری آن راه یپدا کردند. مدل 6 سیلندر این خودرو از موتوری مشابه با تویوتا پرادو و تویوتا FJ برخوردار است که البته قدرت خروجی این خودرو ها با هم تفاوت دارد. نسخه ی هشت سیلندر این خودرو تنها در بازه ی کمی وارد بازار می شد اما مدل شش سیلندر در بازار محبوب تر است.
مدل 6 سیلندر لندکروزر از سال 2007 تا 2010 دارای 240 اسب بخار قدرت و 360 نیوتن متر گشتاور است. اما از سال 2011 قدرت خروجی این موتور تغییر کرد و به 271 اسب بخار افزایش یافت. موتور 24 سوپاپ دارای سیستم زمان بندی متغیر سوپاپ روی هر دو میل سوپاپ هوا و دود است که این مورد سبب شده تا راندمان کلی این خودرو مناسب ارزایبی شود ضمن اینکه با توجه به ضریب تراکم 10 به 1 و عدم وجود سیستم پرخوران حساسیت خیلی بالایی نیز نسبت به کیفیت سوخت ندارد.
انتقال نیروی موتور در این خودرو توسط یک گیربکس 6 دنده اتوماتیک به چرخ ها انجام می شود. این گیربکس دارای دو حالت شروع حرکت با دنده دو و حالت پاور است و قابلیت تیپ ترونیک نیز برای آن تعبیه شده است. همچنین گیربکس ضریب سنگین یا همان دنده کمکی نیز برای این خودرو به صورت استاندارد موجود است که با یک کلید الکترونیکی در کنسول مرکزی می توان آن را در حالت چهارچرخ سبک و چهارچرخ سنگین قرار داد.
بررسی لندکروزر ارتقا یافته
لندکروزری که در تصویر مشاهده می کنید برای بهبود قابلیت های خارج جاده ای دچار تغییراتی شده است. در مرحله نخست یک کیت زیربندی برای این خودرو طراحی شده است که ارتفاع خودرو را 9 اینچ بالاتر آورده است. به این ترتیب بدون اینکه تغییری در شاسی ایجاد شود این کیت زیر بندی نصب شده است و تمامی متعلقات جلوبندی نیز روی آن سوار شده اند.
در مرحله بعد 4 عدد بامپ استاپ در جلو و عقب خودرو نصب شده اند تا در هنگام پرش از زیر بندی خودرو حفاظت شود.
کمک فنرها نیز با انواع تنظیم شونده جایگزین شده اند که از نوع کویل اوور هستند. این لندکروزر به شدت ارتقا یافته همچنین به سیستم ریموت استارتر نیز مجهز است و از راه دور می توان آن را روشن کرد. شیشه های خودرو نیز با انواع نشکن جایگزین شده اند. در مرحله ی آخر نیز روکش های صندلی جدیدی که از نوع دوررنگ هستند روی خودرو نصب شده اند تا نمایی بهتر به داخل خودرو دهند.
در بخش ظاهری بیرون نیز در مرحله اول رنگ مشکی مات این خودرو و گلگلیرهای پف کرده و عریض تر آن جلب توجه می کنند. اما با دقت بیشتر می توان به وجود وینچ، جک دستی و جلوپنجره ی توری را مشاهده کرد. ضمن اینکه چراغ های خودرو نیز متفاوت با نمونه استاندارد هستند. اما بارزترین تغییر ظاهری را می توان رینگ و لاستیک های ارتقا یافته ی این خودرو داسنت که نه تنها ظاهر بسیار قدبلند و اسپرتی به خودرو داده اند بلکه در کارایی و بهبود توانایی این خودرو در مسیرهای سخت و صعب العبور نیز تاثیر دارند. کارایی و قدرت بالای این خودرو در مسیرهای کوهستانی را می توانید در ویدیوی زیر مشاهده کنید.
لندکروزر در هنگام رانندگی خودرویی نرم کم صدا است. شتاب گیری خودرو را نمی توان سریع دانست اما موتور آنقدر قدرتمند است که اصلا کم نمی آورد و هیچگاه با خود نخواهید گفت که کاش لندکروزر به موتوری قوی تر مجهز بود. البته در بازار آمریکا لندکروزر با موتور 5.7 لیتری 8 سیلندر عرضه می شود که با لکسوس LX570 یکسان است. لندکروزر حتی در حالت استاندارد نیز خودرویی بسیار توانا در عبور از مسیرهای ناهموار است ولی نمونه ی مورد بررسی با ارتفاع بیشتر و لاستیک های بزرگ خود به وضوح قابلیتی بالاتر دارد و می توان آن را همانند خودروهای نظامی دانست.
ارتفاع بالای این خودرو کمک می کند تا این لندکروزر بتواند شیب های بسیار تندی را طی کند ضمن اینکه نگرانی از بابت گیر کردن کف خودرو به زمین نیز وجود ندارد. مزایای افزایش ارتفاع در این خودرو به همین ها ختم نمی شود بلکه به حالا این لندکروزر می تواند از رودخانه ای با عمق بیشتر از استاندارد نیز عبور کند.
طراحی خاص اکسل ها نیز که با خودروهای کراس اوور متفاوت است کمک می کند تا در هنگام عبور از مسیرهای سخت هر چهارچرخ خودرو روی زمین قرار داشته باشند.
در این بین وجود دو قفل دیفرانسیل و دنده کمکی تضمین کننده ی توانایی های خودرو خواهند بود. شاید تنها ایرادی که می توان از لندکروزر گرفت ابعاد بسیار بزرگ آن است که می تواند در مسیرهای جنگلی کمی کنترل خودرو را سخت تر کند، برای مثال خودرویی چون لندروور دیفندر چندان با چنین مشکلی روبرو نیست.
در انتها از مالک خودرو جناب آقای فرشاد حسینی تشکر ویژه می کنیم. می توانید تصاویر تویوتا لندکروزر را در گالری تصاویر مشاهده کنید.
