ماشین KMC T8 (جک T8)

جک T8 که در کشور ما با نام اختصاصی کرمان‌موتور یعنی KMC T8 شناخته می‌شود یک پیکاپ دودیفرانسیل نسبتاً بزرگ است که هر چند از نظر ابعاد به پای تراک‌های غول‌پیکر امریکایی نمی‌رسد و از لحاظ دوام و کارآیی هم یارای رقابت با حریفان خوش‌نام ژاپنی را ندارد، اما قادر است در سطح قیمتی و حد و اندازه‌های خودش کارآمد ظاهر شود و به عنوان جایگزینی نسبتاً مناسب برای پیکاپ‌های پا به سن گذاشته موجود در کشور مطرح گردد. در واقع شما با هزینه خرید یک هایلوکس 12، 13 ساله با کارکرد بیش از 200 هزار کیلومتر می‌توانید T8 صفرکیلومتر با خدمات پس از فروش را خریداری نمائید که هرچند وجهه عمومی، کیفیت ساخت و استحکام نماینده تویوتا را ندارد اما حداقل برای چند سال بواسطه نو بودن و گارانتی فعال، هزینه هنگفتی روی دوشتان نخواهد گذاشت.

از جمله نکات مثبت پیکاپ کرمان‌موتور میتوان به مواردی نظیر: گشتاور مناسب موتور توربوشارژر، فضای جادار کابین، قابلیت حمل بار قابل‌قبول، آپشن‌های کافی، ساختار دو دیفرانسیل و توانایی آفرود متوسط اشاره نمود. البته در این بین مشکلاتی از قبیل: حساسیت بالاتر پیشرانه توربو به کیفیت سوخت (در قیاس با انواع اتمسفریک)، عدم عرضه نسخه اتوماتیک، نبود برخی امکانات رفاهی (به نسبت قیمت)، عرض کم صندلی‌ها و خشکی نشیمنگاه آنها و کوبش تعلیق عقب در هنگام سبک بودن قسمت بار (که البته برای این کلاس تقریباً عادی است) اشاره نمود. در خصوص کیفیت سواری باید تاکید کرد که T8 به نسبت انتظاری که از یک خودرو پیکاپ با شاسی مستقل و فنرهای شمش می‌رود شرایط قابل‌قبولی دارد و به عنوان مثال از نیسان پیکاپ به مراتب نرم‌تر است؛ اما نباید با تصور سواری مشابه کراس‌اوورها به سراغ این محصول بروید که در این صورت از تکان‌های قسمت عقب کلافه خواهید شد. ترمزهای ماشین هم با اینکه از نوع چهارچرخ دیسک و مجهز به انواع سیستم‌های کمکی هستند اما از نظر قدرت وضعیت متوسطی دارند و به هنگام سنگینی بار و شیب‌های تند، اندکی حس سنگینی را به انسان منتقل می‌کنند. هندلینگ خودرو نیز به نسبت ابعاد و ارتفاع و خصلت‌های آفرودی قابل‌قبول می‌باشد؛ بخصوص که سیستم‌ کمکی پایداری الکترونیکی برای این محصول در نظر گرفته شده که در بسیاری مواقع کمک بزرگی به حساب می‌آید. با این حال باید در نظر داشته باشید که چنین خودروهایی برای تحمل فشار جی در سرعت‌های بالا ساخته نشده‌اند و بواسطه مرکز ثقل بالا و سیستم تعلیق خاص‌شان نباید از آنها انتظار چندان زیادی داشت.

کابین KMC T8 از طرحی ساده و شکیل بهره می‌برد. البته با توجه به ذات خشن و آفرودی ماشین سعی شده بیشتر روی ارگونومی و کارآیی اتاق کار شود اما با این حال از عنصر زیبایی هم عافل نبوده‌اند و خطوط شیک داخلی در ترکیب با فرمان خوش‌دست و نمایشگر لمسی مرکزی حالتی نسبتاً مدرن به فضا بخشیده‌اند. نشانگرهای پشت‌آمپر هم فرم اسپرتی دارند و کامپیوتر سفری میان دو عقربه اصلی، اطلاعات مورد نیاز راننده را در اختیار قرار می‌دهد. از لحاظ دید پیرامونی هم اوضاع به نسبت ابعاد بدنه و سگمنت اتومبیل مناسب به نظر می‌رسد، هرچند ارتفاع زیاد خودرو نقاط کوری را پدید آورده که جای خالی سنسورهای پارک جلو و دوربین 360 درجه را به یاد می‌آورد. صندلی‌های ماشین عرض کمی دارند و در نتیجه افراد درشت‌جثه روی آنها خیلی راحت نخواهند بود اما در عوض جای پا و سر مناسبی برای 5 نفر در نظر گرفته شده و دربرگیرندگی کناره صندلی‌ها برای عبور ساده‌تر از پیچ‌ها کارآمد است. فقط ای کاش جنس صندلی‌ها مقداری نرم‌تر بود تا خشکی ذاتی یک پیکاپ آفرودر در داخل کابین کمتر احساس شود. زیر نشیمنگاه عقب نیز محفظه‌ای برای جعبه ابزار و کپسول آتش‌نشانی قرار دارد که در نوع خود جالب توجه است.

بخش بار خودرو داری طول و عرض 152 سانتی‌متر و عمق 47 سانت می‌باشد که قابلیت حمل بار استاندار به وزن 840 کیلوگرم را در اختیار قرار میدهد. در هنگام بارگیری و سنگین شدن این قسمت، سواری ماشین هم مقداری نرم‌تر و به کراس‌اوورهای این رده نزدیک می‌شود. راستی دو ایراد عجیب هم داخل کابین وجود دارد. یکی نبود کلید خاموش برای چراغ‌های اتوماتیک است و دیگری بازتاب نور محیط روی نمایشگر مرکزی که شاید به نوعی نشان از کم‌تجربگی طراحان JAC داشته باشد. کیفیت متریال مورد استفاده هم به نسبت قیمت خودرو متوسط به نظر می‌رسد و باید دید T8 در طول زمان تا چه اندازه سلامت قطعات داخلی را حفظ خواهد نمود.

طراحی بیرونی KMC T8 با الهام‌گیری از تویوتا هایلوکس و پیکاپ‌های امریکایی صورت پذیرفته که حاصل آن انصافاً جذاب از کار درآمده است. دماغه پخ و بسیار بلند ماشین با این جلوپنجره بزرگ و نشان تجاری درشت، حس قدرت و جنگندگی را به مخاطب القاء می‌کنند و دقت به ریزه‌کاری‌ها در طراحی چراغ‌ها و استفاده از کروم در فریم جلوپنجره به خصلت‌های لوکس ماشین افزوده‌اند. در قسمت کناری هم شاهد خطوطی منطقی هستیم که به کمک رینگ‌های 18 اینچی، رکاب‌های اسپرت، آینه‌های بزرگ و گلگیرهای برجسته از سادگی مطلق فاصله گرفته و جلوه‌ای نسبتاً جذاب را به نمایش گذاشته است.

در بخش انتهایی خودرو حرف خاصی برای گفتن وجود ندارد چراکه اینجا قابلیت‌های بارگیری خودرو در اولویت قرار گرفته و به غیر از سپرهای رنگ‌آمیزی شده و گرافیک جذاب چراغ‌های عقب، نکته دیگری روئیت نمی‌شود. ضمناً T8 از تناسب اندام بسیار خوبی بهره می‌برد و در هنگام ساخت آن به زوایای حمله، فرار و شکست توجه شده تا ماشین به این راحتی‌ها در بیراهه‌نوردی زمین‌گیر نشود.

با گشودن درب موتور KMC T8 با یک پیشرانه 4 سیلندر 16 سوپاپ 2 لیتری مواجه میشویم که به کمک پرخوران توربو قادر است 174 اسب‌بخار قدرت (دور موتور 5000) و 290 نیوتن‌متر گشتاور (از دور موتور 1800 الی 4000) تولید نماید. از جمله نکات مثبت این انجین میتوان به گشتاور بالا در دور موتور پایین، استاندارد آلایندگی یورو 5 و مصرف سوخت مقداری کمتر از رقبای تنفس‌طبیعی اشاره نمود؛ با این حال حساسیت یک موتور توربوشارژر به کیفیت سوخت و شرایط نگهدرای مقداری بالاتر از انواع اتمسفریک خواهد بود. وظیفه انتقال قدرت هم بر عهده یک جعبه‌دنده 6 سرعته دستی قرار گرفته که میتواند نیرو را به چرخ‌های عقب و یا هر چهارچرخ منتقل نماید.

در واقع سه حالت رانندگی: دیفرانسیل عقب، دو دیفرانسیل سبک و دو دیفرانسیل سنگین برای این ماشین قابل انتخاب هستند تا بتوان در مسیرهای مختلف به چسبندگی لازم و انتقال گشتاور بهینه دست یافت. دیفرانسیل عقب هم به قفل الکترونیکی اتوماتیک تجهیز شده تا احتمال گیر افتادن ماشین در مسیرهای ناهموار کاهش یابد؛ ترمزهای ماشین هم در هر چهارچرخ از نوع دیسکی هستند و انواع سیستم‌های کمکی (که در بخش آپشن به آنها اشاره خواهیم نمود) از آنها پشتیبانی می‌کنند. ضمناً سیستم تعلیق جلو از نوع جناغی دوبل مستقل و عقب غیرمستقل فنرتخت می‌باشد و زاویه حمله 30.9 و فرار 23.3 درجه برای خودرو در نظر گرفته شده است.

خودروهای کاری معمولاً به آپشن‌های رفاهی اهمیت چندانی نمی‌دهند و از این رو جای تعجب ندارد که روی KMC T8 نیز گزینه‌هایی نظیر: "صندلی‌های برقی، تهویه مطبوع اتوماتیک دوکاناله و مواردی از این دست روئیت نمی‌شوند. با این حال کرمان‌موتور در بحث آپشن خیلی هم خساست به خرج نداده و با ارائه گزینه‌هایی از قبیل: سیستم ورود و استارت بدون کلید، چراغ‌های جلو زنون با سنسور نور و قابلیت تنظیم ارتفاع از داخل، چراغ‌های روشنایی در روز، چراغ‌های مه‌شکن جلو و عقب، آینه‌ها و شیشه‌های برقی (با Power Window و سیستم تک‌لمسی)، فرمان مجهز به کلیدهای کنترل سیستم صوتی، کامپیوتر سفری، سیستم پایش فشار باد تایرها، صندلی‌های چرمی، تهویه مطبوع الکتریکی (با تنظیمات دستی)، کروزکنترل، نمایشگر لمسی مرکزی با قابلیت Mirror-Link، بلوتوث و سنسور و دوربین دنده عقب" اجازه نمیدهند که مثل برخی از پیکاپ‌های این رده با کمبود شدیدی مواجه شوید. با این حال شایسته بود که سنسورهای پارک جلو و دوربین 360 درجه نیز روی ماشین قرار میگرفتند.

در بخش فنی هم گزینه‌های مناسبی از جمله: ترمزهای چهار چرخ دیسکی مجهز به ABS, EBD, BOS، سیستم کنترل ایستایی در سربالایی HAC، سیستم ترمز کمکی هیدرولیکی HBA، کنترل کشش TCS و پایداری الکترونیکی ESC، سیستم کنترل دینامیکی خودرو VDC، قفل دیفرانسیل برقی عقب و امکان انتخاب حالت‌های مختلف انتقال قدرت (شامل دیفرانسیل عقب 2H، دو دیفرانسیل سبک 4H و دو دیفرانسیل سنگین 4L) موجود هستند تا T8 هم روی جاده و هم بیرون از آن حرف‌هایی برای گفتن داشته باشد.

از جمله رقبای KMC T8 می‌توان به خودروهایی نظیر کلوت مکث موتور، آمیکو آسنا و فوتون تونلند اشاره نمود. کلوت با توجه به موتور حجیم‌تر و قدرت بالاتر و قابلیت حمل بار بیشتر، از نظر قابلیت‌های کاری و آفرودی اندکی برتر از نماینده کرمان‌موتور نشان میدهد اما در عوض T8 از چند آپشن اضافه و شبکه خدماتی برتر گروه کرمان برخوردار می‌باشد. آمیکو آسنا هم با توجه به پیشرانه تنفس‌طبیعی دوگانه‌سوز هزینه بنزین و نگهداری کمتری از T8 خواهد داشت و با توجه به طول بیشتر بدنه، محفظه بار جادارتر و کابین به نسبت راحت‌تری ارائه می‌کند؛

اما در طرف مقابل نماینده KMC با قدرت و گشتاور برتر، رفتاری به مراتب چالاک‌تر از آسنا دارد و با آپشن‌های بیشتر و طراحی تاحدودی به روزتر می‌تواند برای استفاده‌های روزمره کارآمدتر باشد و در مجموع لذت رانندگی بالاتری به شما هدیه دهد. ضمن اینکه گستردگی مراکز خدماتی T8 هم بهتر است. در خصوص فتون تونلند نیز باید گفت که نسخه نیوفیس محصول ایران‌خودرو با توجه به اصلاح طراحی داخلی و بیرونی و همچنین تکمیل آپشن‌ها، حریف قابل احترامی محسوب می‌شود. بخصوص که قیمت رقابتی هم روی این محصول گذاشته شده است.