رنو در موقعیت ترک ایران

دوست عزیز این قرارداد اولین قراردادی بود که سرمایه گذاری مستقیم بود و دست رنو رو برای رقابت با دو غول خفته صنعت خودروسازی ایران باز میگذاشت و حتما میدونی که در فاز اول قرار بود رنو سیمبل و داچیا داستر رو تولید کنه... و بشه سایت خاورمیانه رنو( در کنار ترکیه و مراکش). اما سایپا و ایران خودرو اول اشکال تراشی کردند که رنو کویید باید مشترک زده بشه، بعد که رنو قبول کرد سایت بن رو رو در اختیار رنو نذاشتن..
شما رو نمیدونم، ولی اونقدری که دانش و خرد ناقص من بهم نشون داده از وقتی رنو داره در ایران خودرو تولید می کنه، تاثیرش حداقل رو محصولات داخلی دیده شد. حداقل اسنانداردهای کنترلی رنو از پژو قویتر بود. ( شاهد اون 4 ستاره بودن کیفیت رنوهای تولیدی است که اگرچه سهم ساخت داخلشون بیشتر شده، کیفیتش بد نشده) این یعنی رشد صنعت...
شما سایت بن رو رو نگهدار و باهاش پراید و آریو بزن!
این قرارداد شروع خوبی برای رفع انحصار بود. فرصتی که باز هم صنعت خودرو ازش بهره نبرد. متاسفانه به دلیل افکار پوسیده! دوست عزیز در ادبیات سرمایه گذاری اصطلاحی هست که میگه سرمایه ترسوست و همیشه بعد از ثبات انجام میگیره! با این تفکرات نادرست نه ثباتی برقرار میشه و نه سرمایه گذاری
انتظار نداری که رنو سود شرکتش رو بذاره پای ایدئولوژیهای احمقانه نظام جمهوری اسلامی! هیچ کس علیه مردم ما نیست! این مردم و دولت ما هستند که همش با نظرات احمقانشون و ادعاهای فضلشون سبب آشفتگی بیش از پیش می شوند.
ضمنا الان قشر متوسط رنوهای تولیدی رو میخرند و سوار میشن. این مشکل رنو نیست که مردم عادی ما نمیتونن کلیو و سفران، لتیتیود و کولیوس و تالیسمان و .... بخرن. مشکل کاهش ارزش پول ملی و درآمد پایین ایرانیها است که دقیقا بخاطر همین سیاست های غلط ایجاد شده....
البته من برای نظر شما ارزش قایلم. اما نظر خودم رو گفتم.