همانطور که احتمالا می‌دانید طی حدود ده سال گذشته رویه جهانی صنعت خودروسازی به سمت کاهش میزان آلایندگی و مصرف سوخت متمرکز بوده است که فارغ از مساله تولید خودروهای برقی و هیبریدی، به شکل ویژه ای به کاهش حجم موتور و استفاده از توربوچارجر نیز معطوف بوده است، البته در میان تمام خودروسازان قدیمی شاید ب ام و اولین شرکتی بود که تصمیم به از خط خارج کردن موتورهای اتمسفریک گرفت و همه پیشرانه های خود را با مدل های توربو جایگزین کرد و از طرف دیگر نیز با تویوتا طرف هستیم که به شکل ویژه ای در برابر استفاده از توربوچارجر مقاومت می کند و تا حد ممکن اکثر خودروهای مشهور خود را با پیشرانه های سنتی و فاقد توربو (اتمسفریک) راهی بازار کرده است.
دلیل این رویکرد تویوتا ظاهرا تمرکز این شرکت به حفظ دوام و کیفیت بلند مدت محصولاتش است و از آنجا که این خودروساز طیف وسیعی از خودروهای هیبریدی پرتیراژ را نیز در سبد تولید دارد، از نظر قوانین نیازی به استفاده از موتورهای کم حجم توربو نمیبیند و همچنان می تواند برخی از محصولات خود را با موتورهای شش و هشت سیلندر فاقد توربو راهی بازار کند. این درحالیست که بسیاری دیگر از خودروسازان جهان از حیث قوانین بسیار سخت گیرانه محیط زیستی چاره ای جز استفاده از موتورهای کم حجم توربو ندارند تا بلکه بتوانند از این طریق حداقل های لازم برای میزان تولید دی اکسید کربن را رعایت نمایند.
جک J4در همین رابطه جالب است بدانید که برخی از خودروسازان ناچار به خرید سهم آلایندگی از تسلا شده اند چرا که این شرکت به دلیل تولید محصولات تمام برقی میتواند سهم خود در میزان آلایندگی را به سایر خودروسازان بفروشد و طی یکی دوسال گذشته، فروش این سهم آلایندگی نیز درآمد سرشاری را برای تسلا رقم زده است.
در چنین شرایطی احتمالا می دانید که شهرهای پرجمعیت چین نیز معمولا در زمره آلوده ترین شهرهای جهان قرار میگیرند و به همین دلیل است که دولتمردان این کشور قوانین سخت گیرانه ای را برای خودروسازان این کشور در نظر گرفته اند که شامل وضع مالیات های سنگین بر روی خودروهای آلاینده نیز میشود.
درواقع سال هاست که خودروسازان چینی ملزم به تولید خودروهای برقی در کنار محصولات بنزین سوز خود هستند و در بازار داخلی این کشور طیف وسیعی از خودروهای برقی عموما درون شهری را به فروش می رسانند. دلیل عدم صادرات این خودروها عموما به تکنولوژی نسبتا پایین باتری های مورد استفاده در آن ها و نیاز شدید بازار داخلی چین مربوط می شود و بنابراین عجیب نیست که بسیاری هموطنان از تولیدات برقی چینی بی خبر باشند.
اما در خصوص خودروهای بنزینی نیز قانون مالیاتی سخت گیرانه ای برای خودروهایی با موتورهای بزرگتر از 1.5 لیتر وجود دارد و به همین دلیل هم خودروسازان چینی طی چند سال گذشته سعی کرده اند تا اکثر محصولات خود را با موتورهای 1.5 لیتری روانه بازار نمایند. از سوی دیگر فراگیر شدن تکنولوژی توربوچارجر در سطح جهان باعث شده تا چینی ها بتوانند ضمن رعایت قوانین مالیاتی، با استفاده از توربوچارجر قدرت های مورد نظر خود را از پیشرانه های 1.5 لیتری کسب نمایند و از همین رو حالا شرکتی مانند چری، توجه خود را به توسعه چند مدل مختلف از موتورهای بنزینی 1.5 لیتری به صورت اتمسفریک و توربوچارج شده معطوف کرده است که نمونه های آن را می توان بر روی خودروهای نظیر آریزو 5 مشاهده کرد.
اس دبلیو ام G01 بنابراین در پاسخ به سوال مطرح شده در تیتر این مطلب، می توان دستیابی چینی ها به تکنولوژی توربوچارجر و قوانین سخت گیرانه مالیاتی را به عنوان دو عامل اصلی در این ماجرا ذکر کرد. البته عامل سومی نیز به شکل ضمنی وجود دارد که به بازارهای هدف خودروسازان چینی مربوط می شود.
درواقع اکثر خودروسازان چینی صادرات خود را معطوف به بازار کشورهای درحال توسعه نظیر ایران، روسیه، آرژانتین و...کرده اند و در چنین کشورهایی نیز عموم خریداران، بودجه کافی برای خرید خودروهای گران قیمت و مجهز به موتورهای حجیم را در اختیار ندارند و یا در صورت تمایل به خرید خودروهای پر قدرت، ترجیح می دهند تا به سراغ مدل های ساخت خودروسازان معتبر بروند. از این رو جز برخی از خودروهای آفرودی شرکت هاوال، وانت ها و برخی از مدل های لوکس هونگچی که از موتورهای 2 لیتری و بزرگتر استفاده می کنند، عموم خودروسازان چینی ترجیح می دهند تا محصولات خود را با رعایت قوانین مالیاتی با موتورهای 1.5 لیتری روانه بازار نمایند.
