سال 2008، یک مهندس فرانسوی با ایده ساخت خودرویی که می‌تواند با هوای فشرده کار کند خبرساز شد. گای نوگر خودرو هوایی CAT (فناوری هوای فشرده) را در ذهن داشت. پس از خواندن مقاله‌ای در CNEVPost در مورد راه حل جدید چین برای ذخیره انرژی، داستان وی را به خاطر آوردیم: هوای فشرده.
CCTV به منظور نشان دادن روند کار به اولین تأسیسات ذخیره انرژی هوای فشرده در چین مراجعه کرد. این نیروگاه به جای استفاده از باتری‌های لیتیوم یون گران قیمت، از انرژی ارزان برای فشرده سازی هوا در مخازن عظیم استفاده می‌کند. نام رسمی آن بسیار طولانی است: مرکز تحقیقات و توسعه فناوری ذخیره سازی انرژی فیزیکی در مقیاس بزرگ ملی.
هنگامی که تقاضا برای برق به اوج می‌رسد و قیمت‌ها بالاتر می‌رود، تأسیسات غیر معمول ذخیره انرژی از این هوا برای حرکت توربین‌ها و تولید برق استفاده می‌کنند. بر اساس گزارش CCTV، این تأسیسات می‌توانند در روز تا حداکثر 40 مگاوات ساعت انرژی ارائه دهند که برای تامین انرژی 3000 خانه کافی است.
ان های، مدیر این کارخانه، در گفت و گویی با شبکه چینی بیان کرده که راز صرفه اقتصادی این است که در مواقعی که قیمت انرژی پایین است هوا را فشرده کنیم تا زمانی که نرخ انرژی بالا می‌رود، این هوا تولید برق کند.
CCTV این استراتژی را به گونه‌ای توصیف می‌کند که گویا برنامه استفاده از آن با هدف تولید برق است و در نهایت اشاره کرده است که می‌تواند از هدر رفتن برق تولید شده توسط منابع انرژی تجدیدپذیر جلوگیری کند. البته، این راه حل می‌تواند برنامه اصلی و جایگزین مگا باتری‌های مورد استفاده در استرالیا و کالیفرنیا باشد.
انرژی خورشیدی و باد در لحظاتی از روز که مصرف انرژی آنچنان بالا نیست، قوی‌تر است. با این حال، اگر راهی برای ذخیره آن وجود نداشته باشد، مازاد برقی که از این روش‌ها ایجاد می‌شود هدر می‌رود. در ابتدا، استفاده از باتری منطقی‌ترین روش برای ذخیره انرژی به شمار می‌رفت، تنها به این دلیل که هیچ کس تا به حال ایده بهتری ارائه نداده است.
در حال حاضر برای ذخیره انرژی و بهره وری از آن، هیچ راهی بهتر از استفاده از باتری‌ها وجود ندارد. با این حال، شارژ آن‌ها زمان بر است و آزاد شدن انرژی خیلی سریع نیست. علاوه بر این، CCTV به فشرده سازی هوا و تبدیل آن به انرژی الکتریکی اشاره ای نکرده است.
هوای فشردهمهندسان توسعه دهنده این روش می‌گویند که آن‌ها این امکان را فراهم می‌کنند که نیروگاه‌های خورشیدی و بادی به طور غیر مستقیم به شبکه متصل شوند که این امر به تثبیت آن‌ها کمک می‌کند. به گفته آن‌ها، می‌توان این کار را در مقیاس وسیع، با هزینه کم و طول عمر بالا انجام داد. چرخه‌های باتری تعداد محدود و تقاضای زیادی برای استفاده در خودروهای برقی دارند.
گو ون بین، مهندس موسسه مهندسی ترموفیزیک، نیز تاکید کرده است که باتری‌ها راهی ایمن برای ذخیره انرژی به شمار می‌روند. به گفته وی، در این روش خطر انفجار ناگهانی وجود ندارد چرا که فشار هوا در محدوده متوسط و قابل کنترل باقی می‌ماند. البته پس از آتش سوزی باتری بزرگ ویکتوریا، این جمله می‌تواند قابل تامل باشد.
اگر این ایستگاه انرژی مطابق انتظار عمل کند، می‌توانیم به زودی باتری بیشتری برای خودروهای برقی داشته باشیم. برنامه همیشگی این بوده است که آن‌ها را تنها برای ذخیره انرژی در مواقع ضروری در اختیار داشته باشیم. به عبارت دیگر، آن‌ها تنها به تثبیت شبکه برق کمک می‌کنند.
ایده دیگر که مورد استقبال قرار گرفته مربوط به ایده نوگر برای استفاده از هوای فشرده در وسایل نقلیه می‌شود. تاتا موتورز قصد تولید انبوه اتومبیل CAT Air را داشت که به Tata OneCAT تغییر نام داد. قرار بود این اتومبیل تا سال 2020 به خط تولید برسد اما هنوز این اتفاق نیفتاده است.
CAT جدا از مشارکت خود با تاتا، به MDI (موتور توسعه بین المللی) تبدیل شد، شرکتی که از راه اندازی موتورهای هوای فشرده دست نکشید و حتی AIRPod را توسعه داد.
اگر این شرکت بتواند به تولید انبوه این ایده برسد، بسیار ناراحت کننده است که نوگر شاهد این امر نخواهد بود زیرا در 24 ژوئن 2016 درگذشت. پسر او، سیریل نوگر، در حال حاضر مدیرعامل MDI است و هنوز در تلاش است تا این کار را انجام دهد و مایه افتخار پدر خود باشد.
