بازار خودروهای شرکتی بریتانیا در حال تجربه یک تغییر بزرگ است. اتخاذ آخرین استانداردهای تست انتشار گازهای گلخانه‌ای، همراه با قوانین مالیاتی سختگیرانه این کشور مبنی بر آلودگی‌های کربنی، باعث شده خودروهای بنزینی و دیزلی سنتی برای استفاده در ناوگان دولتی مناسب نباشند. این باعث شده تمرکز روی استفاده از خودروهای پلاگین هیبریدی مدرن قرار بگیرد.
بریتانیا یکی از بزرگترین بازارها برای خودروهای پلاگین هیبریدی است. برای مثال میتسوبیشی اوتلندر PHEV به یکی از پرفروش‌ترین محصولات میتسوبیشی در این کشور تبدیل شده و روند زیان‌دهی این شرکت را کاملا معکوس کرده است. علاوه بر بریتانیا، سایر کشورهای اروپای غربی نیز استقبال مناسبی از خودروهای پلاگین هیبریدی نشان داده‌اند. در همین حین و به علت قوانین سختگیرانه واردات در سال‌های گذشته و شرایط نامناسب اقتصادی در شرایط فعلی، تنها تجربه ایرانیان از خودروهای پلاگین هیبریدی به چند مورد محدود خلاصه شده است.
این‌ها همان خودروهایی هستند که باید برای این تغییر بزرگ مد نظر قرار گرفته شوند.
۱. بی ام و 330 پلاگین هیبرید
رقبای شرکت بی ام و وقتی در چند دهه گذشته به دنبال موفقیت در بازار ناوگان بریتانیا بودند، همیشه پشت سر این شرکت قرار گرفته‌اند. این کاملا منطقی است که بی ام و اولین برند معتبر بود که یک گزینه پلاگین هیبریدی عالی را با e330 سابق به بازار عرضه کرد و با مدل کنونی هم این رهبری را ادامه می‌دهد.
جدیدترین نسل از بی ام و 330 پلاگین هیبرید یک موتور بنزینی ۲ لیتری توربوشارژ را با یک موتور الکتریکی در کنار هم قرار داده، که باعث می‌شود عملکردی مانند هر بی ام و سری ۳ نسل G20 داشته باشد. بی ام و e330 در مقایسه با برادرانش فضای صندوق کمتری دارد، اما بعید است کاربران تجاری متوجه کاهش فضای صندوق شوند و فضای کابین مثل گذشته باقی مانده است.
e330 با توان کلی ۲۸۸ اسب بخار، قدرت مناسبی دارد و پیشرانه آن کاملا واکنش‌پذیر است. وزن این پیشرانه هیبریدی خیلی قابل تشخیص نیست و فقط در سرعت‌های بالا می‌توانید وزنش را احساس کنید. در بیشتر اوقات، e330 مانند یک بی ام و سری ۳ چابک، سرگرم‌کننده و درجه یک به نظر می‌رسد. e330 محدوده الکتریکی ۳۷ مایلی ارائه می‌دهد.
۲. اشکودا سوپرب iV
شاید اشکودا برای تغییر تصور مردم نسبت به این برند دچار مشکل شده باشد، اما وقتی فرصتی برای عرضه یک مدل پلاگین هیبریدی باارزش پیدا کرد، تردیدی به خود راه نداد. این شرکت مدل جدید سوپرب iV را عرضه کرد: خودرویی که از موتور و پیشرانه هیبریدی فولکس واگن پاسات GTE استفاده می‌کند، اما آن را در یک خودروی خانوادگی بزرگ‌تر قرار داده که قیمت کمتری هم دارد.
اشکودا سوپرب iV به شدت معمولی است، چون اولین مدل پلاگین هیبریدی اشکودا است. این مدل تجربه رانندگی مهیجی ارائه نمی‌دهد، و همچنین از تکنولوژی‌های پیشرفته و امکانات تازه بهره نمی‌برد. رانندگی، سواری و هندلینگ آن مانند هر سوپرب دیگری است - یعنی هدف اصلی آن راحتی و آرامش سرنشینان است.
اندازه هر سوپرب ملاک مهمی برای خریدارانش است، و این قضیه در مورد iV هم صدق می‌کند. با وجود اینکه باتری فضای کمی از صندوق را اشغال می‌کند، هنوز ۴۸۵ لیتر گنجایش در نسخه هاچ‌بک و فضای بیشتری در نسخه استیشن در دسترس است. این مدل محدوده الکتریکی ۳۵ مایلی ارائه می‌دهد.
۳. ولوو V90 ریشارژ T6
تاریخچه ارائه خودروهای استیشن ولوو با پیشرانه برقی به خیلی وقت پیش برمی‌گردد، اما V90 ریشارژ T6 بدون شک موفق‌ترین تلاش ولوو در زمینه ساخت اینگونه خودروهاست.
این مدل با توان کلی ۳۳۵ اسب بخار، قدرتمندترین مدل پلاگین هیبریدی ولوو تاکنون نیست. اما ۳۶ مایل محدوده الکتریکی و ۳۳۵ اسب بخار به این معنی است که ولوو V90 ریشارژ T6 همزمان محدوده الکتریکی خوبی دارد و قدرت زیادی هم در اختیارتان قرار می‌دهد. اگرچه اشکودا ارزان‌تر است و فضای داخلی جاداری دارد، فاقد کابین راحت ولوو است که جزو بهترین کابین‌ها در این بخش از بازار است.
مزیت دیگر V90 ریشارژ T6 بین خودروهای پلاگین هیبریدی این است که می‌توانید آن را با سیستم چهار چرخ محرک بخرید، که این قضیه در مورد برندهای معتبر آلمانی صدق نمی‌کند. آئودی، بی ام و و مرسدس هیچکدام از مدل‌های پلاگین هیبریدی براساس خودروهای سدان خود را به صورت استیشن عرضه نمی‌کنند (البته مرسدس مدل دیزل هیبریدی E کلاس را در این بخش از بازار دارد).
۴. هیوندای آیونیک پلاگین هیبریدی
هیوندای آیونیک پلاگین هیبریدی یکی از گزینه‌های شناخته‌شده این بازار است. وقتی در اکتبر ۲۰۱۸، دولت بریتانیا معافیت مالیاتی ۱۵۰۰ پوندی که قبلا برای مدل‌های پلاگین هیبریدی اعمال می‌شد را حذف کرد، آن‌هایی که به بهترین شکل کاربردی بودن، مقرون به صرفه بودن و باارزش بودن را با هم ترکیب کرده بودند موردتوجه قرار گرفتند. هیوندای آیونیک پلاگین هیبریدی هم یکی از آن‌ها بود و همچنان هست.
حتی اگر حالا به دنبال یک مدل پلاگین هیبریدی با قیمتی کمتر از ۳۰ هزار پوند باشید، این مدل همان گزینه مدنظر شماست. در حال حاضر، شرکت هیوندای مشوق‌های مالی به ارزش ۲۰۰۰ پوند را برای این خودرو در نظر گرفته، که در بازار مدل‌های برقی کمتر شاهد آن هستیم.
هیوندای آیونیک پلاگین هیبریدی فضای کابین قابل‌استفاده برای چهار بزر‌گسال، فضای صندوق زیاد و یک تجربه رانندگی عالی ارائه می‌دهد، در حالی که خیلی شیک و هیجان‌انگیز نیست. این مدل در بیشتر اوقات، انرژی موتور احتراق داخلی را به خوبی با موتور الکتریکی ترکیب می‌کند.
آیونیک پلاگین هیبریدی محدوده الکتریکی ۳۲ مایلی دارد و در بقیه مواقع هم سوخت کمی مصرف می‌کند. مصرف سوخت این مدل به اندازه تویوتا پریوس کم نیست و قدرتش به اندازه مینی کانتریمن کوپر S E زیاد نیست، اما به اندازه کافی خوب است و سواری راحتی ارائه می‌دهد.
۵. مرسدس بنز E300de
مرسدس، تنها شرکت در بخش پلاگین هیبریدی است که ترکیبی از موتور دیزلی و موتور الکتریکی را ارائه می‌دهد. با E300de، همچنین این امکان وجود دارد تا بین سدان یا استیشن یکی را انتخاب کنید. به همین دلیل و دلایل دیگر، مرسدس بنز E300 دیزلی-الکتریکی در نیمه بالایی این لیست قرار گرفته است.
محدوده الکتریکی این مدل فقط ۳۰ مایل است که شاید بتوان با شخصی‌سازی آن را افزایش داد. این حقیقت که می‌توان با افزودن آپشن‌ها این مدل را به یک مدل جذاب ۵۰۰۰۰ پوندی تبدیل کرد هم در بهره‌وری مالیاتی آن موثر است.
در آزمایش‌های واقعی مشخص شد محدوده الکتریکی E300de فقط ۲۲ تا ۲۵ مایل است. با این وجود، با توجه به این که فقط چهار سیلندر دارد، عملکرد آن بسیار سریع است. مدیریت قدرت هوشمند باعث می‌شود بازیافت انرژی به راحتی انجام شود، و مرسدس بنز E300 دیزلی-الکتریکی هندلینگ خوب و نسبتا دقیقی به عنوان یک خودروی دوتُنی دارد.
نصب باتری هیبریدی مرسدس کمی از فضای صندوق را اشغال می‌کند، اما باعث نمی‌شود E300de یک خودروی کاربردی نباشد، در حالی که همچنین هوشمند، مطلوب و مقرون به صرفه هم هست.
۵. آئودی Q5 55 TFSIe (جایگاه مشترک با مرسدس بنز E300de)
اینکه اولین مدل‌های پلاگین هیبریدی آئودی با نشان ای-ترون به بازار آمدند، اما جدیدترین آن‌ها اینطور نبودند باعث می‌شود کمی گیج شویم. آئودی آن‌ها را TFSIe می‌نامد - و چندین مدل از آن‌ها در سال ۲۰۲۰ به بازار عرضه می‌شوند.
مدلی که هم‌اکنون در نمایشگاه‌ها دیده می‌شود Q5 55 TFSIe است، که یک موتور بنزینی ۲ لیتری توربوشارژ را با یک موتور الکتریکی ترکیب کرده که توان کلی آن‌ها ۳۶۲ اسب بخار است. قدرت به طور قابل‌پیش‌بینی زیاد است، اما به اندازه عملکرد عالی روزمره این پیشرانه تحسین‌برانگیز نیست، که نشانگر توجه شرکت سازنده به جزئیات است.
مشکلات این مدل، به جز قیمت بالا، مصرف سوخت زیاد (۳۵ مایل بر هر گالن در سفرهای طولانی) و محدوده الکتریکی کمتر از ۳۰ مایل آن است.
۶. فولکس واگن پاسات GTE
پس از تعلیق موقت فروش، فولکس واگن پاسات GTE سال گذشته با فرم جدیدش به بازار بریتانیا بازگشت. تغییرات زیادی در طراحی صورت نگرفته بود، بلکه بیشترین تغییرات در زیر بدنه انجام شده بود.
بسته باتری به یک نسخه ۱۳ کیلووات ساعتی ارتقا یافت که محدوده الکتریکی خودرو را تا ۳۶ مایل افزایش داد. قیمت آن هم کاهش یافت، که یک چهارم یا بیشتر خریداران پاسات را راضی خواهد کرد که مدل پلاگین هیبریدی را انتخاب می‌کنند. پیشرانه متشکل از یک موتور بنزینی ۱.۴ لیتری توربوشارژ و یک موتور الکتریکی، با توان کلی ۲۱۵ اسب بخار است که قدرتشان از طریق یک جعبه‌دنده شش سرعته دو کلاچه اتوماتیک به چرخ‌های جلو منتقل می‌شود.
این سریع‌ترین یا هیجان‌انگیزترین مدل پلاگین هیبریدی با بهترین استانداردهای جدید این بخش نیست، اما از لحاظ تقاضای گسترده و مطلوبیت برند فولکس واگن عملکرد خیلی خوبی دارد.
۷. مرسدس بنز A250e
در همین حین که خودروسازان معتبر خودروهای پلاگین هیبریدی را به خط تولید خود اضافه می‌کنند، می‌دانستیم به زودی نسخه پلاگین هیبریدی مرسدس بنز کلاس A عرضه خواهد شد. این خودرو یک موتور بنزینی ۱.۳ لیتری را با یک موتور الکتریکی ترکیب کرده که توان کلی ۲۱۵ اسب بخار تولید می‌کنند. پک باتری ۱۵.۶ کیلووات ساعتی، که برای هرگونه مدل پلاگین هیبریدی بزرگ است، به A250e محدوده الکتریکی ۴۲ مایل می‌دهد.
این یک خودرو الکتریکی با برد کوتاه است. موتور الکتریکی که از آن استفاده می‌کند خیلی قدرتمند به نظر می‌رسد و در مناطق شهری عملکرد خوبی دارد. همچنین گزینه‌های زیادی برای شخصی‌سازی سیستم احیا باتری وجود دارند.
جای تاسف است که موتور احتراقی بیش‌ازحد پرسروصدا است – مخصوصا وقتی به دور موتورهای بالا می‌رسد. این مدلی مقرون‌به‌صرفه و نسبتا راحت است، اما سواری آن به اندازه کافی خوب نیست.
۸. ولوو XC40 ریشارژ پلاگین هیبریدی T5
ولوو یکی از اولین برندهای معتبر بود که وارد حوزه پلاگین هیبریدی شد، اما کمی طول کشید تا خودرویی با قیمت مناسب عرضه کند. با این حال، ولوو XC40 ریشارژ پلاگین هیبریدی T5 چنین شرایطی داشت: یک شاسی بلند کامپکت با یک موتور بنزینی سه سیلندر که توان ۲۵۹ اسب بخار را با قیمت ۴۰۰۰۰ پوند ارائه می‌دهد.
مانند آئودی Q5، محدوده الکتریکی این مدل هم کمتر از ۳۰ مایل است. تجربه رانندگی آن هم چندان جالب نیست، و سرعت بالا یا امکانات زیادی ارائه نمی‌دهد.
۹. پژو ۵۰۸ هیبریدی ۲۲۵
گروه پژو سیتروئن حالا وارد بازار پلاگین هیبریدی می‌شود. این پژو بنزینی-الکتریکی که به شکل یک سدان یا استیشن در دسترس است، یکی از چندین مدل پلاگین هیبریدی ساخته شده توسط برندهای خواهر پژو، سیتروئن، واکسهال و دی اس است که تقریبا همزمان در بازار عرضه می‌شوند. و همه آن‌ها تقریبا پیشرانه مشابهی دارند: یک موتور بنزینی ۱.۶ لیتری توربوشارژ در جلو که چرخ‌های جلو را با کمک موتور الکتریکی پیش می‌برد - و در برخی موارد البته نه در این مورد، یک موتور الکتریکی دوم بین چرخ‌های عقب قرار دارد که سیستم چهار چرخ محرک و قدرت بیشتری فراهم می‌کند.
ما مدل ساده‌تر و ارزان‌تر با یک موتور احتراقی و یک موتور الکتریکی را ترجیح می‌دهیم. در پژو ۵۰۸ هیبریدی این باعث سرعت بیشتر و قابلیت رانندگی بهتر می‌شود و همچنین ۳۱ مایل محدوده الکتریکی ارائه می‌دهد. پیشرانه زمانی در بهترین حالتش قرار دارد که در حال گشت و گذار در خیابان‌ها هستید. موتور احتراقی خیلی بی‌سروصدا روشن و خاموش می‌شود و عملکرد دریچه گاز خوب است.
فضای داخلی کمی کوچک‌تر از سدان‌های اندازه متوسط است، اما صندلی‌های پشتی برای کودکان قابل‌استفاده هستند، در حالی که جلوی کابین به اندازه کافی دلپذیر و جذاب است. این در کنار طراحی جذاب خودرو، باعث می‌شود پژو ۵۰۸ هیبریدی موردتوجه مشتریان زیادی قرار بگیرد.
۱۰. واکسهال گرندلند X هیبرید۴
واکسهال به دنبال این است تا حضور پرقدرتی در بازار ناوگان پلاگین هیبریدی داشته باشد، درست همان طور که ۲۰ سال پیش در بازار خودروهای شرکتی حضور داشت، وقتی واکسهال/ اوپل وکترا در دوران اوجش بود. خودرویی که واکسهال با آن به دنبال موفقیت است، چیزی شبیه به یک سدان خانوادگی سنتی نیست - بلکه شاسی بلند بنزینی-الکتریکی واکسهال گرندلند X هیبرید۴ است.
گرندلند X که از پلتفرم و پیشرانه مشابهی با برخی از مدل‌های پژو و دی اس بهره می‌برد، قطعا توجه شما را به خود جلب می‌کند. این مدل با کمک موتور بنزینی ۱.۶ لیتری توربوشارژ و دو موتور الکتریکی، توان ۲۹۶ اسب بخار تولید می‌کند و شتاب ۰ تا ۱۰۰ کیلومتر بر ساعتش کمتر از ۶ ثانیه است.
این قدرت زیادی برای خودرویی است که با توجه به قوانین مالیاتی جدید، هزینه‌ای معادل یک نیسان قشقایی دیزلی دارد. اما جای تأسف است که این واکسهال با وجود چنین قیمتی، تجربه رانندگی خوبی ارائه نمی‌دهد. این خودرویی سریع است، اما حین تعویض منبع قدرت ممکن است عملکرد خوبی نداشته باشد.
برخلاف آئودی Q5 و ولوو XC40، گرندلند X محدوده الکتریکی بیش از ۳۰ مایل ارائه می‌دهد.
