هوندا سیتی در جدیدترین نسخه‌ای که وارد بازار ایران شده است، از یک موتور چهار سیلندر تنفس طبیعی با حجم ۱٫۵ لیتر بهره می‌برد که قادر است ۱۲۱ اسب‌بخار قدرت در دور ۶۶۰۰ و ۱۴۵ نیوتن‌متر گشتاور در دور ۴۳۰۰ تولید کند. جعبه‌دنده آن از نوع CVT است که نیروی موتور را به چرخ‌های جلو انتقال می‌دهد. وزن تقریبی خودرو حدود ۱۱۸۹ کیلوگرم اعلام شده و باک سوخت آن ظرفیتی در حدود ۴۰ لیتر دارد. در ترکیب مصرف سوخت، مصرف حدود ۶٫۲ لیتر در صد کیلومتر گزارش شده و حداکثر سرعت آن نزدیک به ۱۹۸ کیلومتر بر ساعت است. در تست‌ها شتاب صفر تا صد در محدوده ۱۰٫۵ ثانیه برآورد شده است که برای یک سدان کوچک و شهری عدد قابل قبولی است.
از منظر طراحی و کابین، هوندا سیتی سعی کرده ظاهری مدرن و ساده ارائه دهد به شکلی که خطوط بدنه و جلوپنجره به‌روزرسانی شده‌اند و چراغ‌های LED جلو و عقب تا حدی حس مدرن بودن را منتقل می‌کنند. در داخل کابین، فضای سرنشینان با فاصله بین محوری ۲۵۹۰ میلی‌متر نسبتا مناسب ارزیابی می‌شود و صندوق عقب با حجمی بیش از ۵۰۰ لیتر یکی از نقاط قوت برای خودرویی در این رده است. متریال داخلی عمدتا پلاستیک صلب است که از لحاظ لوکس بودن شاید چندان برجسته نباشد، اما مونتاژ مناسب و طراحی ساده باعث شده فضای کابین برای استفاده روزمره رضایت‌بخش باشد. از امکانات رفاهی می‌توان به سیستم تهویه خودکار، نمایشگر لمسی، سیستم‌های ارتباطی مانند اندروید اتو و اپل کارپلی، فرمان برقی، سنسور نور، دوربین عقب، کروز کنترل و ورود بدون کلید اشاره کرد، و در بخش ایمنی نیز شاهد کیسه هوای چندگانه، ترمز ABS و کنترل پایداری هستیم.
در تجربه رانندگی شهری، هوندا سیتی عملکرد آرام و نرم دارد؛ گیربکس CVT کمک می‌کند تعویض دنده‌ها به‌صورت محسوس نباشد و شتاب‌گیری در ترافیک آرام صورت گیرد. در بزرگراه‌ها نیز پایداری نسبی مناسبی ارائه می‌دهد، اگرچه در سرعت‌های بالا مقداری صدای باد به کابین وارد می‌شود. مصرف سوخت پایین و هزینه نگهداری معقول از نقاط قوت مهم این خودرو به شمار می‌آیند و برای کسانی که به دنبال یک سدان جمع‌وجور، با دوام و کم‌مصرف هستند، گزینه‌ای جذاب محسوب می‌شود. با این حال، ضعف‌هایی مثل امکانات رفاهی نه‌چندان پیشرفته در مقایسه با رقبای لوکس‌تر و نبود سابقه مطمئن خدمات پس از فروش در بازار داخلی می‌تواند از برگ برنده‌های این خودرو کم کند.
