ماشین نیسان پاترول چهار در

نسل سوم نیسان پاترول در حال حاضر یکی از در دسترس‌ترین گزینه‌ها برای سفرهای آفرودی به حساب می‌آید که هرچند بواسطه سن و سال زیاد از شرایط ایده‌آل خودش فاصله گرفته اما به دلیل قیمت نسبتاً ارزان می‌تواند به عنوان یک جایگزین هرچند اجباری برای گزینه‌های گران‌قیمت موجود در بازار محدود داخل مطرح باشد. بخصوص نسخه 4 در 6 سیلندر که هم خیلی جادار است و هم گشتاور بسیار خوبی دارد. البته نقاط ضعفی نظیر: کابین ساده و کسالت آور، سواری خشک و آزاردهنده، مصرف سوخت بسیار بالا و نفوذ شدید صدای پیشرانه به داخل اتاق باعث شده این محصول برای استفاده روزمره و شهری مناسب نباشد؛ بخصوص که هیچ آپشن رفاهی و ایمنی هم اینجا وجود ندارد تا اوضاع را بهبود بخشد. با این حال در شرایطی که ارزان‌ترین آفرودرهای صفرکیلومتر بازار، برچسب قیمتی فراتر از یک میلیارد تومان دارند چاره‌ای برای علاقه‌مندان به بیراهه‌نوردی یا برخی مشاغل خاص باقی نمی‌ماند که به همین گزینه به ظاهر از رده خارج دلخوش کنند.

نیسان پاترول چهار در

نیسان پاترول علیرغم تمامی مشکلات مورد اشاره هنوز هم برگ‌های برنده خوبی دارد که می‌تواند به کمک آنها نظرات برخی را جلب نماید. مثلاً شاسی مستقل و مستحکم خودرو در مسیرهای ناهموار ایستادگی خوبی از خود نشان میدهد و به این سادگی‌ها خم به ابرو نمی‌آورد. ضمناً سادگی فنی و دوام مناسب قطعات باعث شده استهلاک خودرو در سطح معقولی قرار داشته باشد. تورک بالا در نسخه 6 سیلندر در کنار جعبه دنده کمکی چند حالته نیز دست به دست هم داده‌اند تا این SUV ژاپنی به راحتی از پس شیب‌های تند برآید. از همه مهم‌تر اینکه بسیاری از قطعات یدکی ماشین کم و بیش در بازار یافت می‌شوند و این در شرایطی است که سایر آفرودرهای پا به سن گذاشته شرایط چندان مناسبی در این پارامتر ندارند.

خودروهای آفرودر معمولاً دوام و کارایی را در اولویت قرار میدهند و همین باعث می‌شود کابین آنها ساده‌تر و زمخت‌تر از کراس‌اوورهای فانتزی (در یک رده قیمتی مشابه) باشد. حال تصور کنید با خودرویی روبرو هستیم که بیش از 40 سال از زمان طراحی آن می‎گذرد؛ یعنی در دورانی که حتی سدان‌های لوکس هم خیلی ساده‌تر از امروز بودند این ماشین قصد داشته قلچماق‌ ظاهر شود! نتیجه‌ همان چیزی است که در تصاویر مشاهده می‌کنید. یک سری خطوط صاف و ساده با کمترین میزان خلاقیت و حداقل هیجان داشبورد را تشکیل داده‌اند؛

داخل نیسان پاترول چهار در

رودری‌ها و صندلی‌ها هم اوضاع بهتری ندارند و تقریباً در هیچ جای کابین به عنصر زیبایی اهمیت داده نشده است. فرمان دوشاخه و نشانگرهای آنالوگ هم با اینکه ارگونومی بدی ندارند اما لذت بصری چندانی به مخاطب القا نخواهند نمود. در این بین تنها نکات لذت‌بخش کیفیت ساخت قابل‌قبول، استحکام مناسب قطعات و فضای بسیار جادار داخلی است که برای استفاده‌های خانوادگی و سفرهای دسته‌جمعی ایده‌آل به نظر می‌رسد.

این روزها با حضور شاسی‌بلندهای جدیدتر در بازار، دیگر نیسان پاترول قدیمی جلوه‌ خاصی ندارد؛ با این حال بی انصافی است که طراحی ساده و در عین حال اصولی این سامورایی پیر را زیر سوال ببریم. در واقع اگر به توانایی نیسان در ساخت خودروهای خوش‌قیافه شک دارید کافی است آخرین فیس‌لیفت پاترول را مشاهده کنید تا شاید به یاد بیاورید که سری 160 هم زمانی برای خودش جلال و شکوهی داشته؛ البته پاترول‌های دو درب بدلیل ظاهر اسپرت‌ و تناسب اندام بهتر، جذابیت ظاهری بیشتری دارند و در برابر نسخه 4 در که یادآور آمبولانس‌های دوران جنگ 8 ساله هستند خودنمایی می‌کنند؛

نیسان پاترول چهار در

با این حال ساختار جعبه‌ای شکل اتاق، چراغ‌های گرد در جلو و عمودی در عقب هنوز هم به عنوان یک سری اِلمان کلاسیک در دنیای آفرودرها مطرح هستند و همین نکته به نیسان پاترول کمک کرده تا مقداری از سن و سال واقعی خود را مخفی نماید. هرچند با تمامی این صحبت‌ها باز هم بعید است که کسی بدلیل جذابیت‌های ظاهری سراغ این محصول ساده و بی‌آلایش برود.

نیسان پاترول با پیشرانه‌های 4 سیلندر 2.4 لیتری Z24 و 6 سیلندر 4 لیتری با کد P40 به بازارمان عرضه شده. البته تعداد اندکی مجهز به انجین نیسان رونیز هم هستند که ما در این مقاله کاری به آنها نداریم. موتور 4 سیلندر Z24 با تولید 105 اسب‌بخار قدرت می‌تواند روی پاترول‌های دو در قابل تحمل باشد اما برای غول 4 درب 1.8 تنی نیسان کافی نخواهد بود و برای همین در مدل‌های 4 در، فقط نسخه 6 سیلندر مورد استقابل قرار گرفته است. حتی همین مدل هم شتاب چندان خوبی ندارد و بواسطه تکنولوژی قدیمی راندمان بسیار پایینی ارائه می‌کند. استخراج فقط 140 اسب‌بخار قدرت از یک موتور 4 لیتری و مصرف سوخت وحشتناک 18 لیتر در هر صد کیلومتر (شرایط رانندگی ترکیبی) شاهدی بر این مدعاست. با این حال گشتاور مناسب 290 نیوتن‌متری در ترکیب با ضرائب سنگین گیربکس باعث شده این سامورایی جان‌سخت علیرغم شتاب ضعیفش، کشش بسیار خوبی داشته باشد و به راحتی از پس مسیرهای دشوار برآید. در واقع این یک خودرو قدرتی است و نباید از آن انتظاری مثل کراس‌اوورها داشته باشید. گیربکس هم مثل اکثر خودروهای آن دوران 4 سرعته دستی است و با یاری یک جعبه دنده کمکی، ضرائب مورد نیاز بیراهه‌نوردی را در اختیار قرار میدهد.

موتور نیسان پاترول چهار در

یکی از مشکلات پاترول‌های 4 در طول زیاد بدنه شان است که هرچند قابیلت حمل بار و مسافر را افزایش داده اما باعث شده قدرت مانور ماشین در قیاس با نسخه دو در کاهش یابد. ضمناً قطعات یدکی فنی نسخه 6 سیلندر مقداری کمیاب‌تر از مدل 4 سیلندر (بدلیل اشتراک با نیسان وانت) است. ترمزهای نیسان پاترول در جلو از نوع دیسکی و عقب کاسه‌ای است و سیستم تعلیق فنر شمش استفاده شده روی خودرو هرچند قابلیت بیراهه‌نوردی و تحمل ضربات و حمل بار ماشین را افزایش داده اما بهنگام سواری عادی کوبش‌های بسیاری به کابین منتقل می‌کند؛ هرچند نسخه چهار درب بدلیل وزن سنگین‌تر تکان‌های کمتری نسبت به نسخه دو درب دارد.

شاید بهتر باشد این بخش را کاملاً خالی بگذاریم چراکه نیسان پاترول تقریباً هیچ آپشن رفاهی و ایمنی ندارد! فقط پس از مدتی گزینه‌هایی نظیر فرمان هیدرولیک و کولر به خودرو اضافه شدند که آنها هم برای دنیای امروز امکانات خاصی به حساب نمی‌آیند. در این بین نمی‌شود از کمبود امکانات ایمنی ماشین هم به راحتی گذر کرد. در واقع حتی ارزان‌ترین خودروهای کنونی از نظر سطح امکانات جانبی شرایط به مراتب بهتری نسبت به پاترول دارند، هرچند برای یک طبیعت‌گرد حرفه‌ای گزینه‌هایی نظیر شاسی مستقل و دنده کمکی مهم‌تر از نمایشگر مرکزی و این قبیل چیزها خواهد بود.

در این رده قیمتی شاسی‌بلندهای زیادی نداریم که قابلیت آفرود داشته باشند. شاید پاژن 4 در یا تویوتا FJ کالسکه از معدود گزینه‌های موجود باشند که بتوانیم به آنها فکر کنیم. سایر موارد یا خیلی گرانتر هستند یا فاقد لوازم یدکی و یا در کلاسی متفاوت. مثلاً با مقداری افزایش بودجه می‌توان سانگ‌یانگ موسو را خریداری کرد که گزینه به مراتب مدرن‌تر، مجهزتر و راحت‌تری است اما استهلاک و هزینه نگهداری بیشتری دارد و از نظر قابلیت آفرود هم به سطح پاترول نمی‌رسد.